To Hide & Seek, αδελφάκι του κηφισιώτικου Monzu, είναι το πιο απόκρυφο στέκι της πόλης αν και θα το βρεις πάνω στην Κηφισίας
Κηφισίας και Χαλάνδρι. Η λεωφόρος ανηφορίζει μέσα από λουσάτες εκθέσεις επίπλων, με λευκούς καναπέδες που δεν θα βρεις ποτέ το χρήμα να τους αγοράσεις, κουζίνες σε μαύρη λάκα με αληθινές ολόχρυσες βρύσες που δεν θα στρίψεις ποτέ το ρουμπινέ τους. Το όνειρο σε παρασύρει οπότε αυτή τη στενή μαύρη είσοδο ανάμεσα σε δυο επώνυμους οίκους, ίσως και να μη την «πιάσει» ποτέ το μάτι σου. Ένας στενός διάδρομος, και μπροστά σου ανοίγεται καταπράσινος κήπος με γιγάντιους φοίνικες, κάκτους, καστανιές και ακακίες. Λες και ο Θεός της Αθήνας έφτιαξε εκεί έναν πριβέ παράδεισο για λίγους, πληροφορημένους και εκλεκτούς.
Από το μυαλό σου περνούν ρομαντικά ραντεβού στα κλεφτά, συμφωνίες καριέρας μακριά από τα βλέμματα του ανταγωνισμού, ραντεβού φιλεναδίστικα για εξομολογήσεις μακριά από τοίχους που έχουν αφτιά, κουβέντες εμπιστευτικές που δεν θα μπορέσεις να πεις στις συνήθεις αθηναϊκές «πιάτσες», εκεί που θα πέσεις πάνω ακριβώς σ' αυτόν που διόλου δεν θα επιθυμούσες. Αυτά το πρωί μέχρι αργά το μεσημέρι. Για το βράδυ δεν σου εγγυώμαι, γιατί με δυο μπαρ, ένα εσωτερικό και ένα στον κήπο και με τον Λυκούργο Χριστοθανόπουλο επί των κοκτέιλ, ενδέχεται να γίνεται και σκοτωμός αλλά αυτό δεν το έχω ζήσει και δεν μπορώ να σου το περιγράψω. Ο Λυκούργος, με τρία Bar Awards, είναι ένας από τους διασημότερους bartenders, κάτι που θα διαπιστώσεις με ένα Porn Star martini. Ανήσυχος και φιλοσοφημένος ακολουθεί τις αρχές της αειφορίας στις παρασκευές των ποτών του, φροντίζοντας να μην καταναλώνει πολύ πάγο, να χρησιμοποιεί μόνον εποχικά προϊόντα, να αξιοποιεί οτιδήποτε περισσεύει από την κουζίνα.
Στο εσωτερικό, η ήδη πριβέ ατμόσφαιρα γίνεται ακόμη πιο φωλιά, κάτι ανάμεσα σε ένα χαλαρό γκλαμ, ανάλαφρο και κόζι ταυτόχρονα, με αληθινά λουλούδια στα βάζα να σου φτιάχνουν τη διάθεση. Εδώ λοιπόν, ο Γιάννης Λιόκας, τον οποίο είχαμε λατρέψει παλιά στο πέρασμά του από το St’ astra του ξενοδοχείου Park για το ταλέντο, τη δημιουργικότητα, τη βαθιά νοστιμιά αλλά και των χαμηλών τόνων χαρακτήρα του, δημιουργεί δύο μενού, ένα μεσημεριανό, ένα βραδινό.
Από το πρωί έρχεσαι για brunch ή πρωινό, με αβγά και ιδιαίτερα σάντουιτς. Στο μεσημεριανό, η έκπληξη έρχεται με πιάτα που δεν θα τα φανταζόσουν ποτέ σε ένα διάλειμμα από τη δουλειά. Τα πιάτα του Γιάννη είναι κομψοτεχνήματα, ό,τι, ας πούμε περιμένεις από μια ξεχωριστή για τη ζωή σου βραδιά. Όπως το μοσχαρίσιο ταρτάρ, με πιπέρι της Εσπελέτ, κάπαρη σκόρδου και καπνιστή μαγιονέζα με προζυμένιες δαντελένιες, τραγανές φετούλες από φρυγανισμένο ψωμί.
Νοστιμιά ακατανίκητη, σε ό,τι δοκιμάσεις. Όπως στα νιόκι πατάτας με μάγουλα από μοσχαράκι γάλακτος και με μια εξαίσια σάλτσα με γκοργκοντζόλα και φουντούκι ή μια «ολάνθιστη» μπουράτα που γύρω της δίνουν χρώμα και νοστιμιά, καρεδάκια από ψητή κολοκύθα, φουντούκι, τριμμένο παξιμάδι από χαρούπι και βινεγκρέτ από μούρα. Πολύτιμο γεύμα που σε κάνει να νοιώσεις βασιλιάς όσο το γεύεσαι, μια παρένθεση φροντίδας σαν χάδι, πριν βγεις ξανά στην σκληρή καθημερινότητα της Κηφισίας. Γιατί η πολυτέλεια, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Και αν δεν έχεις έρθει πεινασμένος, η λιακάδα στον κήπο σε περιμένει έστω και μόνον για ένα καφέ με αληθινά προφιτερόλ και σάλτσα ζεστής σοκολάτας.
23°
