«Είμαι χαμένος πια. Έχω χαθεί. Έχω χάσει εμένα. Τι έκανα; Πού είναι η ζωή μου;»
Ο πασίγνωστος «ανήσυχος» ήρωας της Μέρι Σέλεϊ, φτάνει μέχρι τον ψηφιακό αιώνα μας με στόχο να δημιουργήσει ένα «πλάσμα» προς όφελος της ανθρωπότητας. Θα τα καταφέρει αυτή τη φορά ή θα μας προικίσει με άλλο ένα τέρας; Και πού θα αναμετρηθεί μαζί του, τώρα πια που οι πάγοι στον αρκτικό κύκλο λιώνουν;
Ο Φράνκενσταϊν και οι πειραματισμοί του αποτελούν μια πρώτης τάξεως αφορμή για να στοχαστούμε πάνω σε μια σειρά ερωτημάτων που απασχολούν τον σημερινό άνθρωπο: ποιος είναι ο ρόλος της Τεχνητής Νοημοσύνης; Τι σκέφτονται οι σύγχρονοι εφευρέτες για τα δημιουργήματά τους; Ποια είναι η σχέση μας με τις ψηφιακές οντότητες που ζουν ανάμεσά μας και μας γνωρίζουν καλύτερα απ’ ό,τι εμείς οι ίδιοι; Τι θα γίνει αν οι μηχανές αποκτήσουν αισθήματα και συνείδηση, όπως φοβούνται ορισμένοι; Ποιος είναι ο ρόλος των επιστημόνων, των επιχειρηματιών, των κρατικών ρυθμιστικών αρχών, του καθενός από εμάς; Αυτά και άλλα ερωτήματα, στα οποία δεν υπάρχει καμία πειστική και καθησυχαστική απάντηση…
Το έργο, που εμπνέεται από την τρομακτική και ρομαντική νουβέλα των αρχών του 19ου αιώνα και από την ιστορία της Τεχνητής Νοημοσύνης, ακολουθεί τον Βίκτορ Φράνκενσταϊν στην ιλιγγιώδη διανοητική και ψυχική πορεία του, τα ηθικά του διλήμματα, τις συγκρούσεις του με την ακαδημαϊκή κοινότητα, την κατάρρευση της προσωπικής ζωής του, την απώλεια της ταυτότητάς του, την καταστροφική αλληλεπίδραση με το άυλο δημιούργημά του.
