Fresh Voices Sessions by Voice 102,5: Οι Amnesia Pills στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος

Ο VOICE 102.5, σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο, παρουσιάζει τις καινούργιες φωνές της πόλης και δίνει τη δυνατότητα στους ακροατές του, αλλά και το ευρύτερο κοινό, να γνωρίσουν καλύτερα την αθηναϊκή σκηνή. Ο νέος θεσμός, Fresh Voices,  επανέρχεται με ένα διπλό live, αυτή τη φορά με τους Amensia Pills και Τάσο Μελετόπουλο (feat. Christina Samara & Irwan Easty) στον επιβλητικό χώρο του Γαλλικού  Ινστιτούτου Ελλάδος τη Δευτέρα 11 Μαρτίου στις 20.30. Μετά από τα δύο ξεχωριστά sessions, ακολουθεί μια πρωτότυπη συζήτηση-συνέντευξη με τους καλλιτέχνες και τη συμμετοχή του κοινού.

Οι Amnesia Pills είναι ένα αγγλόφωνο μουσικό σχήμα από την Αθήνα. Ο ήχος τους, μελωδικός, κινείται μεταξύ alternative rock, indie και pop, έχοντας σαφείς αναφορές στην αγγλική σκηνή των 80s, αλλά με μια πιο σύγχρονη ματιά. Το συγκρότημα έχει πέντε μέλη, τους: Γιώργο Μπίλιο (φωνή), Σταύρο Πηλαδάκη (πλήκτρα), Στέφανο Ψαραδάκη (τύμπανα), Κιάρα Σαφαρή (μπάσο), Κώστα Μιχαλό (κιθάρα).

Οι Amnesia Pills στα Fresh Voices Sessions by Voice 102,5 στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος

― Από πού αντλήσατε την έμπνευσή σας για το τελευταίο σας άλμπουμ «Ripples in a linear world»;
Στο μεγαλύτερο μέρος τους τα τραγούδια γράφτηκαν στη διάρκεια της πανδημίας. Η περίοδος του πρώτου εγκλεισμού δεν είχε σε όλους την ίδια επίδραση. Από κάποιους βιώθηκε ως μια επώδυνη συνθήκη, γεμάτη φόβο και αγωνία, και από άλλους ως ένα δώρο, μια απενοχοποιημένη επιβράδυνση απέναντι σε ρυθμούς εξοντωτικούς. Μπροστά σε αυτή τη διπλή ανάγνωση προσπαθήσαμε να σταθούμε με τρόπο δημιουργικό, με τραγούδια που άλλοτε μιλούν για τον πόνο, την αποξένωση και την καταστροφή του πλανήτη, και άλλοτε για τον ανέμελο έρωτα και την ελπίδα μιας πιο φωτεινής ημέρας που έρχεται. 

― Ο τίτλος πώς προέκυψε; Τι σημαίνει;
Σημαίνει κυματισμοί σε έναν γραμμικό κόσμο. Η εικόνα των κυματισμών που ταξιδεύουν σε έναν σκληρό γραμμικό άξονα προκαλεί μια ενδιαφέρουσα αντίθεση. Εάν πετάξεις ένα βότσαλο στο κέντρο της λίμνης θα παρατηρήσεις να γεννιούνται κυματισμοί, που όσο μακραίνουν από το σημείο εκείνο τόσο μειώνεται η έντασή τους, ενώ αυξάνεται η ακτίνα τους. Και ταξιδεύουν μακριά, χωρίς πια να έχεις έλεγχο σε αυτό που γίνεται. Ενεργεί ερήμην σου. Έτσι και στη ζωή, αλλά και στην τέχνη, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι αποτέλεσμα θα έχει κάτι που είπες ή έκανες. Είναι μια ιδέα του Irvin Yalom από ένα βιβλίο του. Στον όρο γραμμικό μπορεί ο καθένας να δώσει όποια σημασία θέλει. Για κάποιους είναι ο χρόνος, για άλλους κάτι διαφορετικό.

― Το 2023 κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ σας, ενώ το πρώτο σας single είχε κυκλοφορήσει το 2016. Γιατί χρειάστηκε να περιμένουμε επτά χρόνια;
Μπορεί γιατί το 7 είναι ο μαγικός αριθμός… (γέλια) Στην πραγματικότητα ήταν η απόφαση να περάσουμε από τα singles στην αποτύπωση ενός δίσκου. Και για να γίνει αυτό έπρεπε να βρούμε την ψηφίδες που θα τον αποτελούσαν. Όπως θα δείτε, κάποια από τα singles που κυκλοφορήσαμε κατά καιρούς δεν συμπεριλήφθηκαν στον δίσκο γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο. Μας φάνηκαν «ξένα» ως προς το όλο.

― Πώς προέκυψε η σύνθεση του συγκροτήματος;
Η τωρινή σύνθεση του σχήματος έχει προκύψει τον τελευταίο 1,5 χρόνο περίπου. Τα δύο μέλη που θεωρούνται με έναν τρόπο ιδρυτικά είναι ο Σταύρος Πηλαδάκης (πλήκτρα) που έχει επωμιστεί το κομμάτι του song writing και της παραγωγής και ο Γιώργος Μπίλιος που είναι η φωνή του group σε όλα τα επίπεδα. H Κιάρα Σαφαρή (μπάσο), αν και η βενιαμίν της παρέας είναι το τρίτο τη χρονολογική τάξει μέλος και ξεκάθαρα η ήρεμη δύναμη. Ο Στέφανος Ψαραδάκης στα τύμπανα και ο Κώστας Μιχαλός στην κιθάρα είναι the last but not least και έφεραν στο σχήμα την εμπειρία χρόνων, αλλά και τη δημιουργικότητα που έπρεπε.

― Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η συνύπαρξη διαφορετικών προσωπικοτήτων σε μια μπάντα;
Νομίζω ότι από τη στιγμή που έρχεσαι σε μια μπάντα έχεις ήδη νομοτελειακά αποφασίσει να βάλεις νερό στο κρασί σου. Ειδάλλως καλύτερα να κάνεις solo καριέρα. Εννοώ ότι πρέπει να αποδεχτείς τη διαφορετικότητα των επιρροών και των ακουσμάτων. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι σε μια ποπ/ροκ μπάντα είναι ευπρόσδεκτος κάποιος που ακούει μόνο λαϊκά. Νομίζω ούτε αυτός θα έπαιρνε την πρωτοβουλία να έρθει… Όμως, βάσει ενός ευρύτατου κοινού παρονομαστή που αποτελεί την πρώτη συμφωνία, τα διαφορετικά ερείσματα, άρα και οι προσωπικότητες είναι προς όφελος μιας μπάντας. Αρκεί να είσαι ανοιχτός. Πάντα κάτι μαθαίνεις από τον άλλο, τραγούδια, συμπεριφορές, συνήθειες. Και αυτό αντανακλά και στη μουσική σου.

― Έχετε αναφέρει ότι το 2020 αποφασίσατε να αλλάξετε τον ήχο της μπάντας. Τι σας οδήγησε σε αυτό;
Από το 2019 αποφασίσαμε να αλλάξουμε τον τρόπο που δουλεύουμε στο στούντιο. Μέχρι τότε επεξεργαζόμασταν τα τραγούδια στις πρόβες και στο στούντιο επαναλαμβάναμε την προσέγγιση στην οποία είχαμε καταλήξει. Αυτό έχει ορισμένα μειονεκτήματα γιατί μπορεί να λειτουργεί περιοριστικά (είναι συγκεκριμένα αυτά που μπορούν να παίξουν πέντε άνθρωποι), ενώ το στούντιο παρέχει τεράστιες δυνατότητες πειραματισμού. Η αλλαγή αυτή μας οδήγησε σε νέους δρόμους και σε έναν ήχο αρκετά διαφορετικό.

― Τα τραγούδια σας είναι στα αγγλικά, θεωρείτε ότι έτσι μπορείτε να στοχεύσετε και σε μια καριέρα στο εξωτερικό ή είναι ο τρόπος που προτιμάτε να εκφράζεται τις μουσικές σας ανησυχίες;
Το να στοχεύει κανείς σε διεθνή καριέρα κάνοντας αγγλόφωνο στην Ελλάδα είναι μάλλον μια ανεδαφική προσδοκία. Υπάρχει τόσος ανταγωνισμός με καλλιτέχνες που ζουν στο εξωτερικό και επιπλέον η αγορά μας είναι πολύ μικρή για να δημιουργήσει το «θαύμα» εκείνο που θα τραβήξει το ενδιαφέρον ξένων εταιρειών και ατζέντηδων. Όμως ο αγγλικός στίχος ταιριάζει περισσότερο στη μουσική που θέλουμε να κάνουμε. Επικεντρωνόμαστε στην παραγωγή και φροντίζουμε ώστε ο στίχος μας να είναι τουλάχιστον εξίσου δυνατός με τη μουσική, αν όχι περισσότερο. Εννοείται ότι χαιρόμαστε όταν μαθαίνουμε ότι φίλοι ακούνε τραγούδια μας π.χ. σε σούπερ μάρκετ στη Ζυρίχη ή όταν μας έρχεται ειδοποίηση ότι τα συμπεριλαμβάνουν ξένα ραδιόφωνα.

― Έχετε γράψει στο fb ότι «η ποπ μουσική δεν χρειάζεται να είναι ασήμαντη. Σοβαρά πράγματα μπορούν να ειπωθούν και ίσως να γίνουν δεκτά πιο εύκολα με έναν up tempo ρυθμό». Πιστεύετε ότι όταν χαρακτηρίζεται ένα τραγούδι ποπ, απαξιώνεται από ένα μέρος του κοινού;
Δεν θα έπρεπε. Οι Beatles, ας πούμε, είναι το πιο διαδεδομένο ποπ συγκρότημα της Μ. Βρετανίας, μην πω και του κόσμου όλου και μας φάνε οι φαν των Stones. Και έχουν γράψει τραγούδια με ποικίλη θεματολογία. Κι ο Justin Bieber ποπ είναι, θα πείτε. Το θέμα είναι ότι υπάρχει και το ένα και το άλλο. Δηλαδή ποπ μουσική που επιλέγει πώς θα πει και τι θα πει ανάλογα.

― Ποια είναι η πιο ισχυρή σας ανάμνηση από την εμφάνισή σας στο Rockwave το 2017;
Από τη μία η υπερβολική  ζέστη (46 βαθμοί κελσίου) και το ατυχές κρασάρισμα του υπολογιστή πάνω στη σκηνή, και από την άλλη η συμμετοχή σε μια τεράστια παραγωγή δίπλα σε μεγάλα διεθνή ονόματα, όπως οι Placebo και ο Sivert Höyem.

― Μελλοντικά σχέδια;
Αυτή τη στιγμή έχουμε ξεκινήσει να δουλεύουμε νέο υλικό προκειμένου σύντομα να κυκλοφορήσουμε το καινούργιο μας ep. Ελπίζω να μη χρειαστεί πάλι άλλα 7 χρόνια… (γέλια). Επίσης, μας έχουν λείψει τα live και νομίζω ότι και σ’ αυτή την κατεύθυνση θα κινηθούμε πλέον.

― Τι να περιμένουμε τη Δευτέρα 11/3 στο Γαλλικό Ινστιτούτο;
Ένα δυνατό live με κομμάτια από όλη μας την πορεία, με έμφαση στον δίσκο και μια γεύση από αυτά που έρχονται…