Από την Πειραιώς μέχρι την παραλιακή, ανάμεσα στον Ιλισό και τον Κηφισό, βρίσκεται η περιοχή του Μοσχάτου. Καθόλου τυχαίο που οι ντόπιοι την αποκαλούν χαριτολογώντας «Μεσοποταμία». Για του λόγου το αληθές, υπάρχει και ομώνυμος σύλλογος στην περιοχή. Με έντονο το υγρό στοιχείο, το Μοσχάτο ήταν κάποτε γεμάτο αμπέλια, γεγονός στο οποίο χρωστά και το όνομά του. Αν και πλέον ανήκει στον Δήμο Μοσχάτου-Ταύρου, διαθέτει ξεχωριστή κοινότητα που κρατά ακόμα τον παλιό της χαρακτήρα, αυτό της γειτονιάς. «Οι κάτοικοι γνωρίζονται μεταξύ τους και σε γενικές γραμμές αλληλοστηρίζονται» μας λέει ο κ. Κεντέρογλου, που διαθέτει μαγαζί στην κεντρική πλατεία της πόλης, την πλατεία Μεταμορφώσεως. «Ουσιαστικά, η περιοχή χωρίζεται σε δύο ποτάμια, πάνω υπάρχει η βιομηχανική ζώνη, κάτω η παραλία και στη μέση η κατοικήσιμη» εξηγεί. «Τίποτα δεν μένει κρυφό, ενώ έχει και αυτό τις cult φιγούρες του, με πιο χαρακτηριστική εκείνη του Αντουάν που πουλάει λαχεία και κάποιες φορές τραγουδάει στα γήπεδα κατά τη διάρκεια ποδοσφαιρικών αγώνων» λέει ο Γιώργος, που ζει και εργάζεται εδώ από παιδί.
Πράγματι, αν κάποιος διασχίσει τη Μακρυγιάννη και μετά τη Χρυσοστόμου Σμύρνης θα δει τα μέρη και τις πλατείες, που ουσιαστικά συμπυκνώνουν την έντονη ζωή της περιοχής. Ωστόσο τα κρυφά στέκια στα διάφορα στενά μαρτυρούν την άλλη όψη του Μοσχάτου, που προδίδει τον αστικό του χαρακτήρα.
Καρναβάλι & κυνήγι του χαμένου θησαυρού
Το Μοσχάτο είναι ευρέως γνωστό για το καρναβάλι που λαμβάνει χώρα για περισσότερες από δύο δεκαετίες. Ξεκίνησε κάποτε από σχολικές τάξεις γυμνασίων και λυκείων. Ο Γιώργος Αναστόπουλος, κάτοικος της περιοχής, θυμάται χαρακτηριστικά μία από τις πρώτες χρονιές στις αρχές του ’90, όπου η θεματολογία αντλήθηκε από την κλωνοποίηση της Ντόλι. Στη συνέχεια μπήκαν οι χορηγοί, και έφτασε να παίρνει μέρος στο καρναβάλι της Πάτρας και αργότερα το δεύτερο να παίρνει μέρος στο καρναβάλι του Μοσχάτου. Δεν είναι τόσο το καρναβάλι που λάτρεψαν οι κάτοικοι, όμως, όσο το κυνήγι του θησαυρού πριν από αυτό – ένα «παιχνίδι» που πραγματοποιείται λίγο πριν από τις ομάδες που παίρνουν μέρος και στο καρναβάλι. «Αν δεν υπάρχει κυνήγι θησαυρού, δεν υπάρχει καρναβάλι» λέει ο Κωνσταντίνος Φράγκος, συντονιστής της θεατρικής ομάδας τού Πνευματικού Κέντρου της περιοχής. «Οι ομάδες περνούν από δοκιμασίες όπως το να λύνουν γρίφους, να βγαίνουν για “σαφάρι”, να κάνουν καντάδες ή να ψάχνουν κρυμμένες απαντήσεις με προορισμό κάποιο κρυμμένο αντικείμενο στην πόλη».
Εργαστήρι Συναισθέατρο
Το Εργαστήρι Συναισθέατρο στεγάζεται στο Πνευματικό Κέντρο και λειτουργεί υπό την αιγίδα του Δήμου. Πρόκειται για ένα πειραματικό εργαστήρι (θεατρικών κυρίως) τεχνών, σεμιναριακού χαρακτήρα, που καταπιάνεται με τη δραματοθεραπεία με τελικό σκοπό την αυτο-βελτίωση μέσα από τις πρόβες. Συναντήσαμε τον Κωνσταντίνο Φράγκο και την Ντόρα Μάτσικα, μέλη της ομάδας που το συντονίζει, κατά τη διάρκεια της πρόβας δύο μονόπρακτων που θα ανεβούν τις γιορτές. «Στις πρόβες επικοινωνούμε με τρόπους που δεν είχαμε σκεφτεί και αυτό μας κάνει καλύτερους. Τα κείμενα είναι οι αφορμές και η σκηνή το μέσο» μας εξηγούν. Από το 2015 θα δέχονται άτομα και από άλλους δήμους, ενώ σκοπεύουν να δημιουργήσουν και κινηματογραφική λέσχη. http://synaistheatro.blogspot.gr
Ο Καπετάν Ανδρέας Ζέππος
Μπαίνοντας στα «Κανάρια», την ιστορική ταβέρνα του Μοσχάτου που βρίσκεται εκεί από το 1936 προσφέροντας μόνο ψάρι και γαρίδα, δεν περίμενα ότι ο Ζέππος ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Το τραγούδι του Παπαϊωάννου αναφέρεται σε πραγματική ιστορία. Ο Ζέππος γεννήθηκε, λένε, μέσα σε ένα καΐκι ερχόμενο από το Αϊβαλί στον Πειραιά κάπου το 1914, κατά την πρώτη περίοδο της καταστροφής της Μικράς Ασίας. Στα 24 του παντρεύεται και μετακομίζει στο Μοσχάτο στο σπίτι της γυναίκας του. Ψαράς ο πεθερός του, δεινός ψαράς κι ο ίδιος, αποκτά γρήγορα δικό του ψαροκάικο. Παρόλο που λόγω κατοχής η πείνα θέριευε στην Αθήνα, εκείνος δεν αντιμετώπιζε πρόβλημα φαγητού αφού έπιανε ψάρια με το σωρό. Περιουσία ωστόσο δεν έκανε, τάιζε και βοηθούσε όσο περισσότερους μπορούσε. Μάλιστα, πετούσε κάποιες μέρες ψάρια στην αυλή, στα Κανάρια, και κάπως έτσι άνοιξε το ταβερνάκι γιατί τα έψηναν και τα έτρωγαν όλοι μαζί. Αφού φρόντιζε με συσσίτια κυρίως τα παιδιά και τις οικογένειες της περιοχής, ό,τι του έμενε το έπινε. Με τον Παπαϊωάννου ήταν καλοί φίλοι. Του έγραψε λοιπόν αυτό το τραγούδι, που ουσιαστικά μαρτυρούσε την καθημερινότητά τους.
Το Μοσχάτο αποτελεί μία από τις ιδανικές περιοχές για να βγει κανείς και να περιπλανηθεί στις γιορτές. Διαθέτει καλή αγορά για ψώνια και βόλτες, πολλά κουτούκια και χώρους διασκέδασης.
Εορταστικές εκδηλώσεις
Παρασκευή 19/12
★ Χριστουγεννιάτικο bazaar με κατασκευές των παιδιών, αλλά και φίλων τους, διοργανώνουν στο 1ο Νηπιαγωγείο Μοσχάτου (Χρ. Σμύρνη 5, Μοσχάτο, στις 18.00)
★ Χριστουγεννιάτικη Γιορτή του Κέντρου Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών με Αναπηρία (ΚΔΑΠ - ΜΕΑ) Μοσχάτου-Ταύρου (Πίνδου & Αγ. Κωνσταντίνου 31, Μοσχάτο, στις 19.00)
★ Ερασιτεχνικό Θεατρικό Πειραματικό Εργαστήρι Συναισθέατρο - «Η Αρκούδα», κωμωδία του Α.Π. Τσέχοφ. (Σολωμού & Κων/πόλεως, Μοσχάτο, στις 20.00)
Σάββατο 20/12
★ Στο κέντρο αθλητισμού και πολιτισμού «Πνοή» διοργανώνεται μια διαδραστική παράσταση για παιδιά. (Χρ. Σμύρνης 111, στις 11.30)
★ Χριστουγεννιάτικη γιορτή που κάνουν κάθε χρόνο στο κλειστό γυμναστήριο Μοσχάτου ο αθλητικός σύλλογος «Σ.φι.γ.μός» Μοσχάτου-Ταύρου και το φιλανθρωπικό σωματείο «H Aγάπη Υπάρχει» (Μιαούλη 60, στις 19.00)
★ Ερασιτεχνικό Θεατρικό Πειραματικό Εργαστήρι «Συναισθέατρο» - «Πού πήγαν τα Χριστούγεννα;», βασισμένο στο παιδικό παραμύθι του Β. Ηλιόπουλου (Σολωμού & Κων/πόλεως, στις 19.00)
Κυριακή 21/12
★ Θεατρική ομάδα «Κ.Ε.Φ.Ι.» - «Η λαίδη Φθέιροσολ» - Τ. Ουίλιαμς, μονόπρακτο/ «Η μέθοδος της Δίδος Μαργαρίτας» - Ρ. Ατάιντε, διασκευή σατυρικής κωμωδίας. (Σολωμού & Κων/πόλεως, στις 20.00)
Δευτερα 22/12
★ Επαγγελματική Θεατρική ομάδα «Οδός ηθοποιών 6» - «Έχω ανάγκη την αγάπη», σπονδυλωτή μουσικοχορευτική παράσταση σε κείμενα και σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ατταλιώτη. (Σολωμού & Κων/πόλεως, στις 20.00)
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου Μοσχάτου, στις 21 Δεκεμβρίου τα καταστήματα της περιοχής θα είναι ανοιχτά.
Στο Μοσχάτο θα δείς
- Αδέσποτες γάτες. Σχεδόν σε κάθε γωνιά υπάρχουν μπολάκια με νερό και γατοτροφή, ενώ πολλές κοιμούνται στις αυλές των σπιτιών.
- Μονοκατοικίες με περιποιημένες αυλές.
- Νεραντζιές. Θα μπορούσε η περιοχή να λέγεται εναλλακτικά έτσι, αφού είναι γεμάτη από τα εν λόγω δέντρα και δίπλα στις Τζιτζιφιές.
- Αρκετούς γνωστούς καλλιτέχνες της εγχώριας μουσικής σκηνής που είτε διατηρούν δικά τους μαγαζιά στην περιοχή, είτε συχνάζουν σε αυτά.
- Πεζόδρομους και «ημιπεζόδρομους» κατάλληλους για περπάτημα.
- Τα «Κανάρια», μία από τις πιο παλιές ταβέρνες. Προσφέρει μόνο φρέσκια γαρίδα και φρέσκο ψάρι. Ούτε καν πατάτες τηγανητές.
- Το σινέ Κήπος. Είναι ο θερινός κινηματογράφος του Μοσχάτου και οι κάτοικοι το αποκαλούν «κόσμημα της πλατείας Μεταμορφώσεως».
- Παραδοσιακά κουτούκια και φούρνους με ζυμωτό ψωμί.
Φαγητό και Διασκέδαση
Dolce Mucca
Αποτελεί το κέντρο της πόλης για το Μοσχάτο από κάθε άποψη. Είναι το σημείο που συναντώνται οι περισσότεροι κάτοικοι της περιοχής, ενώ η φήμη του έχει εξαπλωθεί παντού λόγω του παγωτού του. Θα βρεις εκεί σχεδόν όλα τα παράγωγα γάλακτος που μπορεί να βάλει ο νους σου, ενώ καλός καφές, ζεστές βάφλες και λαχταριστοί λουκουμάδες περιφέρονται στο χώρο.
Μεταμορφώσεως 72, Μοσχάτο, 210 4820888
Μάσα Σούρα
Πήρε τη σκυτάλη από το Folie Meze και άνοιξε στην καρδιά του Μοσχάτου ένα χώρο που θυμίζει άνοιξη μέσα στο χειμώνα. Σε οικογενειακό κλίμα, με έναν ευφάνταστο παιδότοπο και πιάτα εμπνευσμένα από την ελληνική κουζίνα, ταξιδεύει τους επισκέπτες σε νησιά της Μεσογείου. Στο χώρο διοργανώνονται και εκδηλώσεις.
Αυτοπροσδιορίζεται ως ένα παραδοσιακό καφενείο αλλά είναι κάτι περισσότερο. Έχει μόνο δυο χρόνια που άνοιξε κι όμως ήδη έχει καταχωρηθεί σε λίστες με τα ομορφότερα στέκια. Άλλοι αγάπησαν τη μαμαδίσια κουζίνα του με τα χειροποίητα λουκάνικα και το φρεσκοζυμωμένο τηγανόψωμο, άλλοι το παρεΐστικο κλίμα του. Κάθε του γωνιά μαρτυρά τη φροντίδα που δείχνουν οι οικοδεσπότες στον κόσμο που το επισκέπτεται. Από την κολόνια που θα βρεις στο μπάνιο μέχρι τις κουβερτούλες δίπλα στην ξυλόσομπα της αυλής κι από το σπιτικό παστουρμά που σερβίρεται με την ομελέτα μέχρι τα χειροποίητα σουτζούκια, όλα επιβεβαιώνουν πως η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά.
Μπορεί να το έχει πάρει το μάτι σου σε κάποιο βιντεοκλίπ ή σε κάποια ταινία μικρού μήκους, αφού έχει υπάρξει ως χώρος γυρισμάτων ουκ ολίγες φορές. Το Δένδρο είναι το εναλλακτικό σημείο της πόλης. Άπλωσε τις ρίζες του τα τελευταία χρόνια στο Μοσχάτο, αλλά προσελκύει κόσμο από όλη την Αθήνα. Αλλάζει και εξελίσσεται ανάλογα με την εποχή, έχοντας πάντα ανοδική πορεία προς το φως. Ποτέ δεν το βρίσκεις ίδιο. Κάθε επίσκεψη αποτελεί και μια ξεχωριστή εμπειρία. Στο βάθος υπάρχει ένας μαυροπίνακας όπου γίνεται live-art από καλλιτέχνες, με αποτέλεσμα ένα διαφορετικό έργο να κοσμεί το χώρο για κάποιο χρονικό διάστημα κάθε φορά, ενώ καλλιτεχνικές εκθέσεις ποικίλης ύλης λαμβάνουν χώρα κατά καιρούς. Σταθερή αξία, ωστόσο, το ποδήλατο στο βάθος. Θα συναντήσεις ενδεχομένως και κόσμο να διαβάζει, ή να ανταλλάσσει βιβλία, καθώς διαθέτει βιβλιοθήκη για bookcrossing. Τώρα, στην καρδιά του χειμώνα, ο προσεγμένος κατάλογός του διαθέτει μεταξύ άλλων ζεστά κοκτέιλ με βάση τα βότανα σε συνδυασμό με αλκοόλ, ενώ δίνεται έμφαση στα χειροποίητα προϊόντα που συνδυάζουν τα μικρά ή μεγάλα πιάτα του. Η μουσική κυμαίνεται σε soul & funky ύφος, ενώ φιλοξενεί και live.
Οινοθόη
Εικόνες και γεύσεις τριών γενεών συνθέτουν την Οινοθόη. Η διακόσμηση κυμαίνεται σε vintage ύφος. Μια παλιά μηχανή floretta στην αυλή, μια τηλεόραση του ’63, ένα ραδιόφωνο του ’45 και άλλες λεπτομέρειες που συμπυκνώνουν τη νεότερη ιστορία της Αθήνας. Η κουζίνα είναι εμπνευσμένη από τη γιαγιά Αθηνά και τη μαμά Τούλα με τα γαρδουμπάκια, το βεργάδι και τις σπιτικές πίτες να έχουν την τιμητική τους, ενώ κρασί από την ορεινή Αιγιαλεία συνοδεύει μεζέδες, μοναδικά. Τις καθημερινές, Δευτέρα έως Πέμπτη, υπάρχει προσφορά με 15 ευρώ, ενώ Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή μεσημέρι ο χώρος πλημμυρίζει από ζωντανή μουσική.
Έκανε την εμφάνισή του στην πλατεία Μεταμορφώσεως το 2001 ως ένα ποτάδικο με ροκ ύφος απέναντι από το τότε Cine. Έτσι πήρε και το όνομά του: έβγαινε ο κόσμος από το Cine και συνέχιζε στο Cinexeia. Φέτος μας υποδέχεται ανανεωμένο και ανακαινισμένο και σε συνεργασία με το Στέφανο Στεφανίδη (σεφ των Public Café στο Σύνταγμα) αποτελεί το πρώτο burger bar του Μοσχάτου με κουζίνα που θα λειτουργεί από τις 12 το μεσημέρι έως τις 12 το βράδυ και που υπόσχεται να κλέψει καρδιές με Philly ή Meat Ball Sandwich.
