Μπορεί οι περισσότεροι να «μεταναστεύσαμε» στην παραλιακή, να φύγαμε διακοπές και να γυρίσαμε, αλλάοι πιστοί στο κέντρο της πόλης έχουν βρει το «νησάκι» τους και δεν κουνάνε! Η Κλειτίου και η Ρόμβης, δυο δρομάκια στην καρδιά της Αθήνας –ανάμεσα στην Κολοκοτρώνη και την Ερμού, στο Σύνταγμα και το Μοναστηράκι– σφύζουν από καλοκαιρινή ζωή, παρατείνοντας για λίγο ακόμη τη διάθεση των διακοπών.
Κορδελάδικα, εργόχειρα, κουμπιά, μαλλιά, κλωστές, υφάσματα, παπούτσια (φτηνά), κοσμήματα, χάντρες, ψιψιψώνια, ημιπολύτιμοι λίθοι σε χοντρική. Το πρωί, είναι ο ναός όχι μόνο των χρυσοχέρηδων νοικοκυρών αλλά κι όσων ξέρουν να ξετρυπώνουν μικρούς θησαυρούς ως πρώτη ύλη για δημιουργίες. Για τούτο κι εδώ βρίσκονται πολλά ατελιέ κι εργαστήρια κοσμημάτων και ρούχων. Καθημερινές μεσημέρι, αλλά ιδιαίτερα τα Σάββατα –μέχρι νωρίς το βράδυ– hipsters, εργαζόμενοι στη γύρω περιοχή, οικογένειες, ερασμιακοί φοιτητές που μένουν στη γειτονιά αλλά και «ντόπιοι» κάθονται στα «τραπεζάκια» της Ρόμβης για να φάνε μαμαδίστικα μαγειρευτά σε φιλικές τιμές… «Λόγω αγοράς αλλά κι από τότε που πεζοδρομήθηκε η Ρόμβης, τα τελευταία 3-4 χρόνια, έχει ανέβει και η κίνηση. Αν και πολύς κόσμος έρχεται επιτούτου για τα συγκεκριμένα μαγαζιά που έχουν ανοίξει» λένε τα παιδιά από το φαγάδικο Φίλεμα. Δυστυχώς, όμως, τα παρκαρισμένα και τα διερχόμενα αυτοκίνητα και μηχανάκια ακυρώνουν για μια στιγμή τον όρο «πεζόδρομος». Εδώ, πάντα βλέπεις πολλούς ποδηλάτες, αφού η περιοχή είναι κατάλληλη για ορθοπεταλιές (λόγω πεζοδρόμων), μα και μπόλικα τετράποδα καθώς πολλά απ’ τα μαγαζιά είναι dog friendly… Η περισσότερη πελατεία είναι «οικογενειακή», τύπου σού φέρνουν καφέ/ποτό πριν καν το παραγγείλεις. Ξέρουν πώς τον πίνεις. Ίδιοι άνθρωποι, ίδιες παρέες. «Από στόμα σε στόμα είναι η διαφήμισή μου, εδώ και 12 χρόνια… Από τότε που έφτιαξα και δουλεύω αυτό το μαγαζί μόνος μου. One man’s show!» θα πει ο κ. Νίκος, ιδιοκτήτης του σχεδόν cult καφέ 1937, στην Κλειτίου. Εδώ, δεν χρειάζεται να δίνεις ραντεβού με τους φίλους. Ξέρεις πλέον το στέκι. Όταν βραδιάσει, το πλακόστρωτο θα γεμίσει ποδήλατα, βέσπες, βαβούρα, σκυλιά κι ένα σωρό κόσμο που θα πίνει μεγάλα, χρωματιστά κοκτέιλ υπό jazz-funky ήχους… Και όλοι μιλάνε με όλους, λες κι εδώ είναι πιο απελευθερωμένοι, πιο cool, πιο ανοιχτοί. Συζητάς με το διπλανό σου και συνειδητοποιείς ότι είναι ένας γνωστός Γερμανός σκηνοθέτης και δίπλα ο παλιός σου συμμαθητής και πιο κάτω μια παιδική φίλη σου που έχει γίνει τώρα διάσημη. Οι πελάτες των μπαρ της γειτονιάς –του κλασικού πλέον Pop και του νέου αλλά αγαπητού Baba au rum– μπλέκονται, πηγαινοέρχονται και αράζουν, καταλαμβάνοντας όλο το δρόμο (ειδικά μετά την καπνοαπαγόρευση)… Όλα μπαίνουν σε stand by, γύρω στις 10.30 όταν περνάει το απορριμματοφόρο του Δήμου, πάντα «ώρα αιχμής» για τα μπαρ. Επικρατεί μια μικρή αναστάτωση, όλοι μαζεύουν πόδια, χέρια, ποτά και ξαναρχίζουν μόλις φύγει… Οι άνθρωποι της περιοχής δεν λένε «είμαστε το νέο hot spot της πόλης». Δεν τους αρέσει ούτε ο χαρακτηρισμός ούτε οι συγκρίσεις. Ούτε και σε μας… Θα καταλήξω λοιπόν με τα λόγια του κ. Νίκου: «Επιστρέφουμε στο ανθρώπινο. Τέλος τα τεράστια ανώνυμα μέρη. Όλοι θέλουν πλέον ένα στέκι…». Έχει δίκιο. Τα λέμε εκεί λοιπόν…
Bliss, Ρόμβης 24Α, 210 3250.360-362 . Organic-eco friendly-yoga στέκι με οργανικούς, φυσικούς χυμούς και βιολογικές λιχουδιές. Διοργανώνονται και σεμινάρια ευεξίας και well being.
13°
