«Όταν ο Ρόμπερτ Πάουελ πεθάνει, το μπέρδεμα στον Παράδεισο θα είναι μεγάλο», γράφει ένας φαν του κινηματογραφικού Ιησού από τη Ναζαρέτ στην τηλεοπτική σειρά του Φράνκο Τζεφιρέλι που άφησε εποχή και προβάλλεται με συνέπεια κάθε Μεγάλη Εβδομάδα. Ο ίδιος ο Βρετανός ηθοποιός, ο οποίος όταν υποδύθηκε το ρόλο του Χριστού ήταν 30 ετών, έχει πει: «Έκανε παγωνιά πάνω στον σταυρό».
Οι σκηνοθέτες υποστηρίζουν ότι η οντισιόν για αυτόν το ρόλο έχει παγίδες. Δεν είναι εύκολη υπόθεση, λένε, να βρεις κάποιον που να συνδυάζει το ταπεινό με το θείο. Και επειδή θέλουν η ταινία τους να κόψει αρκετά εισιτήρια ο κινηματογραφικός Ιησούς θα πρέπει να είναι ο τύπος του όσο πιο αντικειμενικά ωραίου άντρα γίνεται. Μελαχρινοί ή ξανθοί, με μπλε ή πράσινα μάτια, με χιτώνες και με αγκάθινα στεφάνια, αυτοί είναι δέκα πιο γνωστοί Χριστοί της μεγάλης οθόνης.
1. Χένρι Μπάιρον Γουόρνερ στο «Ο Βασιλεύς των Βασιλέων» σε σκηνοθεσία του Σεσίλ Ντε Μιλ. Μια ασπρόμαυρη παραγωγή του 1927. Μόνο η τελευταία σκηνή της Ανάστασης ήταν έγχρωμη.
2. Κλοντ Χίτερ στο «Μπεν Χουρ» σε σκηνοθεσία του Ουίλιαμ Γουάιλερ, 1959. Το μόνο που βλέπουμε από τον κινηματογραφικό Ιησού είναι η πλάτη του.
3. Τζέφρι Χάντερ, «Βασιλεύς των Βασιλέων» σε σκηνοθεσία Νίκολας Ρέι του 1961. Αν και ο Χάντερ ήταν 30 ετών μικρόδειχνε τόσο ώστε να τον αποκαλέσουν «ο έφηβος Ιησούς» και καθόλου πειστικός στο ρόλο του.
4. Μαξ φον Σίντοφ «Η Ωραιότερη Ιστορία που Ειπώθηκε Ποτέ» σε σκηνοθεσία Τζορτζ Στίβενς του 1965. «Αυτός ο ηθοποιός θα μπορούσε να είναι πραγματικά ο υιός του Θεού», είχε δηλώσει ο σκηνοθέτης για τον Σουηδό ηθοποιό.
5. Τεντ Νίλι «Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Αστέρι» σε σκηνοθεσία του Νόρμαν Τζουίσον του 1973. Ο Ιησούς ροκ σταρ.
6. Βίκτορ Γκάρμπερ «Godspell» σε σκηνοθεσία Ντέβιντ Γκριν, 1973. Μιούζικαλ βασισμένο στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. Μια σκηνή γυρίστηκε στην κορυφή ενός εκ των Διδύμων Πύργων της Νέας Υόρκης, των οποίων η κατασκευή είχε μόλις ολοκληρωθεί.
7. Γουίλεμ Νταφόου, «Ο Τελευταίος Πειρασμός» του Μάρτιν Σκορτσέζε, 1988. Η διασκευή του μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων από θρησκευτικές οργανώσεις. Ο Νταφόου είναι ένας έξοχος Μεσσίας και αποδίδει αριστουργηματικά την πάλη του ανθρώπου που πρέπει να θυσιαστεί για έναν ανώτερο σκοπό.
8. Τζιμ Καβίζελ, «Τα Πάθη του Χριστού» σε σκηνοθεσία Μέλ Γκίμπσον, 2004. Υπερβολικά αιματοβαμμένος αλλά και αμφιλεγόμενος λόγω των αντισημιτικών υπονοούμενων.
9. Ντιόγκο Μοργκάντο, «Ο Υιός του Θεού» σε σκηνοθεσία Κρίστοφερ Σπένσερ, 2014. Ο γοητευτικός Πορτογάλος ηθοποιός και μοντέλο ή αλλιώς ο «καυτός Ιησούς». Ο Μοργκάντο είχε πρωταγωνιστήσει σε ένα ακόμα θρησκευτικό έπος, στη «Βίβλο» του History Channel.
10. Έρικ Άιντλ, Γκρέιαμ Τσάπμαν και όλη η παρέα των Μόντι Πάιθον στο «Ένας Προφήτης μα τι Προφήτης» σε σκηνοθεσία Τέρι Τζόουνς του 1979. Ο κατά λάθος Μεσσίας πιο πειστικός από όλους.
12°
