Όταν ένιωσε τη θηλιά στο λαιμό του, ο Μπαλάλ θα πρέπει να σκέφτηκε ότι αυτό ήταν. Ήρθε το τέλος. Λίγα λεπτά νωρίτερα, πλήθος κόσμου είχε παρακολουθήσει τους δεσμοφύλακες να τον οδηγούν στην κρεμάλα για να πραγματοποιηθεί άλλη μια δημόσια εκτέλεση στην ισλαμική δημοκρατία του Ιράν.
Πριν από επτά χρόνια ο 20χρονος σήμερα Μπαλάλ μαχαίρωσε θανάσιμα τον 18χρονο Αμπντάλα Χοσεϊνζαντέχ κατά τη διάρκεια ενός καβγά στους δρόμους της πόλης Ρογιάν, στο βόρειο τμήμα του Ιράν. Σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, σαρία, οι γονείς του θύματος έχουν το δικαίωμα όχι μόνο να παραστούν στην εκτέλεση του δολοφόνου του γιου τους, αλλά και να συμμετάσχουν σπρώχνοντας την καρέκλα του μελλοθάνατου.
Αυτό που ακολούθησε είναι ό,τι πιο σπάνιο έχει συμβεί σε δημόσια εκτέλεση στη χώρα. Η μητέρα του θύματος πλησίασε τον κατάδικο, τον χαστούκισε στο πρόσωπο και μετά δήλωσε ότι τον συγχωρεί για το θάνατο του παιδιού της. Ο πατέρας του θύματος έβγαλε τη θηλιά από τον Μπαλάλ και του έσωσε τη ζωή.
Το όλο σκηνικό απαθανάτισε με τη φωτογραφική της μηχανή ο ρεπόρτερ Αράς Χαμουσί του ημι-επίσημου πρακτορείου ειδήσεων Isna. Από τις πιο συγκινητικές στιγμές ήταν όταν η μητέρα του Μπαλάλ αγκάλιασε τη μητέρα του θύματος. Η κίνηση της μητέρας του νεκρού παιδιού αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα, καθώς ο 18χρονος Χοσεϊνζαντέχ δεν ήταν το μοναδικό παιδί που κήδεψε. Ο μικρότερος της γιος πέθανε σε ηλικία 11 ετών σε τροχαίο δυστύχημα.
«Ο γιος μου έκανε βόλτα στην αγορά με τους φίλους του όταν ο Μπαλάλ τον έσπρωξε. Ο γιος μου προσβλήθηκε και τον κλώτσησε. Ο Μπαλάλ έβγαλε ένα κουζινομάχαιρο από την κάλτσα του και τον μαχαίρωσε», διηγείται ο πατέρας του θύματος και συνεχίζει, «δεν είχε πρόθεση να τον σκοτώσει. Ήταν μικρός και δεν ήξερε να χειρίζεται το μαχαίρι. Ήταν αφελής».
Ο Μπαλάλ έφυγε τρέχοντας από τον τόπο του εγκλήματος και συνελήφθη λίγο αργότερα. Το δικαστήριο χρειάστηκε έξι χρόνια για να βγάλει την καταδικαστική απόφαση. Η οικογένεια του θύματος προσπάθησε πολλές φορές να καθυστερήσει την εκτέλεση του Μπαλάλ.
Ο πατέρας αποκαλύπτει ότι ένα όνειρο τον έπεισε να αλλάξει γνώμη και να προχωρήσει με τη συγχώρεση του Μπαλάλ. «Τρεις ημέρες πριν από την εκτέλεση η γυναίκα μου είδε στον ύπνο της το νεκρό γιο μας και της είπε ότι είναι καλά και ότι δεν χρειάζεται να εκδικηθεί για χάρη του. Το όνειρο ηρέμησε τη σύζυγό μου και αποφασίσαμε να σκεφτούμε περισσότερο μέχρι την ημέρα της εκτέλεσης».
Τι περιμένει τώρα τον Μπαλάλ; Βάσει του νόμου οι γονείς του θύματος έχουν δικαίωμα πάνω στην τύχη του κατάδικου μόνο σε ό,τι αφορά την εκτέλεσή του και στη φυλάκισή του. Ο Μπαλάλ θα εκτίσει ποινή ισόβιας κάθειρξης, αλλά θα ζήσει.
Τα τελευταία χρόνια το Ιράν δέχεται δριμεία κριτική από διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις για το υψηλό ποσοστό δημόσιων εκτελέσεων κάθε χρόνο. Ο γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι Μουν έχει κατηγορήσει τον πρόεδρο της χώρας Χασάν Ρουχανί για την αδράνειά του ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν. Η Διεθνής Αμνηστία καταγγέλλει ότι από την αρχή του έτους μέχρι το τέλος της περασμένης εβδομάδας έχουν πραγματοποιηθεί στο Ιράν 199 εκτελέσεις, αριθμός που αντιστοιχεί σε σχεδόν δύο εκτελέσεις την ημέρα. Το περασμένο έτος τα δύο τρία των εκτελέσεων στον κόσμο έγιναν στο Ιράν και στο Ιράκ.
Τουλάχιστον 369 εκτελέσεις έχουν επισήμως καταγραφεί για το 2013, αλλά η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει ότι εκατοντάδες άνθρωποι εκτελούνται στη χώρα χωρίς ποτέ κανείς να μάθει τίποτα. Σύμφωνα με τη διεθνή οργάνωση ο πραγματικός αριθμός των εκτελέσεων για το περασμένο έτος είναι πολύ μεγαλύτερος. Μπορεί να ξεπέρασε και τις 700 δημόσιες εκτελέσεις.
9°
