- CITY GUIDE
- PODCAST
-
10°
Μαζέψαμε τις 12 κορυφαίες, κατά τη γνώμη μας, ταινίες όπου το φαγητό με όλες τις χρήσεις και τις μορφές που μπορεί να πάρει, από υψηλή κουζίνα έως «εργαλείο» ανύψωσης της λίμπιντο, είναι ο πρωταγωνιστής. Ας τις δούμε μπουκιά μπουκιά…
Tampopo (1985) του Γιούζο Ιτάμι
Το βασίλειό μου για ένα πιάτο noodles
Μία γιαπωνέζα προσπαθεί απεγνωσμένα να ετοιμάσει το καλύτερο μπολ με noodles που έγινε ποτέ. Αρωγός της ένας καουμπόι γιαπωνέζος με απίστευτες μαγειρικές γνώσεις. Μία ταινία που μας μαθαίνει πώς να σεβόμαστε το πιάτο που τρώμε και τις βασικές κινήσεις που πρέπει να κάνεις πριν ξεκινήσεις να γευτείς το φαγητό σου. Αγαπημένη ατάκα του έργου: «Είναι σημαντικό να αποχαιρετήσεις το χοιρινό στο πιάτο σου λέγοντας: “θα τα πούμε σε λίγο”».
Η γιορτή της Μπαμπέτ (1987) του Γκαμπριέλ Άξελ
«Ορτύκια στη σαρκοφάγο» και άλλα γαλλικά γαστριμαργικά
«Ένα πραγματικό γαλλικό δείπνο». Αυτό αποφασίζει να ετοιμάσει η Μπαμπέτ στους κατοίκους ενός απομακρυσμένου χωριού της Δανίας, όπου το φαγητό δεν είναι παρά μέσο επιβίωσης και η υψηλή κουζίνα μπορεί να θεωρηθεί μέγιστο αμάρτημα. Ορτύκια με φουά γκρα και σάλτσα από τρούφες, χελωνόσουπα, μπλινίς με χαβιάρι, μπαμπάδες με ρούμι και ξερά σύκα…. με λίγα λόγια η γαλλική κουζίνα σε όλο της το μεγαλείο. Ή πως μέσα από ένα γεύμα έρχεται η απόλυτη λύτρωση και ανύψωση του πνεύματος.
Ο μάγειρας, ο κλέφτης, η γυναίκα του, κι ο εραστής της (1989) του Πίτερ Γκριναγουέι
"Oh, Monsieur Cannibale. je ne veux pas mourir…”
Η υψηλή μαγειρική στα όρια του κανιβαλισμού! Ο μάγειρας του τίτλου ξέρει πολύ καλά πώς να ετοιμάζει σούπα με φουά γκρα, φιλέτο πέρκας με οστρακοειδή, ψητό κοτόπουλο με τρούφα και αβοκάντο με σος βινεγκρέτ και γαρίδες. Εκτός από αυτά όμως γνωρίζει και την κατάλληλη θερμοκρασία για να μαγειρευτεί το… ανθρώπινο κρέας. Η Θάτσερ και ο νέο-φιλελευθερισμός της μπαίνουν στη κατσαρόλα και σιγοβράζουν μέχρι να βγάλουν όλα τους τα αρώματα.
Big Night (1996) των Στάνλεϊ Τούτσι & Κάμπελ Σκοτ
Μια ταινία για τη σωστή ιταλική κουζίνα
Η αποθέωση της ιταλικής κουζίνας. Μην περιμένετε όμως να δείτε πίτσες και βαρετές μακαρονάδες. Οι Primo και Secondo είναι δύο αδέρφια που ανοίγουν μια παραδοσιακή ιταλική τρατορία στο Νιου Τζέρσι. Ο Primo ετοιμάζει αυθεντικές ιταλικές συνταγές, οι οποίες δυστυχώς δεν τυγχάνουν αναγνώρισης από τους θαμώνες του εστιατορίου που θα προτιμούσαν από το υπέροχο ριζότο του Primo ένα απλό σπαγγέτι με κεφτεδάκια.
Mostly Martha (2001) της Σάντρα Νέτελμπεκ
Χωράνε δύο σεφ σε μία κουζίνα;
Μάλλον θα ξέρεις το remake της ταινίας με την Catherine Zeta-Jones και τον Aaron Eckhart (no reservations), ωστόσο προτείνουμε ανεπιφύλακτα τη πρωτότυπη γερμανική ταινία, καθώς στο ρόλο του γοητευτικού sous-chef που έρχεται να ταράξει τα νερά της ήρεμης -σε βαθμό νευρώσεως- κουζίνας της Martha είναι ο εξαιρετικός ιταλός Sergio Castellito. Δηλαδή, η αυστηρή γερμανική πειθαρχία συναντά το ιταλικό μπρίο και ετοιμάζουν μαζί το πιο γευστικό πιάτο! Γερμανία-Ιταλία σημειώσατε χ.
Πολίτικη Κουζίνα (2003) του Τάσου Μπουλμέτη
Από την Πόλη έρχομαι….
Η λέξη ονειρεύομαι κρύβει μέσα της τη λέξη «ρεύομαι» και η λέξη γαστρονόμος κρύβει μέσα της τη λέξη αστρονόμος. Στον κόσμο της πολίτικης κουζίνας το φαγητό είναι ιεροτελεστία και κάθε κεφάλαιο της ζωής μας αντιστοιχεί με ένα από τα βασικά γεύματα. Πολύτιμη γνώση που αποκτήσαμε βλέποντας τη ταινία: οι πολίτισσες σπανίως αποκαλύπτουν τα μυστικά της κουζίνας τους γι’ αυτό αν σου πει καμία να βάλεις στα ντολμαδάκια σου κισάμαμουτ... τρέξε μακριά!
Julie & Julia (2009) της Νόρα Έφρον
Οι Αμερικανοί μυούνται στη γαλλική κουζίνα
Η πρώτη ταινία του Χόλιγουντ που βασίστηκε σε blog. Και συγκεκριμένα στο blog της Τζούλι Πάουελ , μίας νεαρής με βαρετή δουλειά που αποφασίζει να φτιάξει τις 524 συνταγές του βιβλίου της σεφ Τζούλιας Τσάιλντ σε 365 μέρες, «ανεβάζοντας» την όλη διαδικασία στο blog της, το οποίο κατεληξε να γίνει θέμα στους New York Times.
«Σοκολατένιες» ταινίες
Chocolat (2000) του Λάσε Χαλστρομ
Γλυκές αμαρτίες
«One taste is all it takes». Σε μια μικρή συντηρητική κοινωνία η Vianne ανοίγει μια μικρή σοκολατερί που δεν αργεί να βάλει σε πειρασμό όλο το χωριό. Η ταινία μας έμαθε πως ένα μικρό κομματάκι σοκολάτας μπορεί να απελευθερώσει όλες τις καλά κρυμμένες επιθυμίες σου. Συμβουλή: μη τη δείτε χωρίς να έχετε στο σπίτι σοκολάτα.
Charlie and the chocolate factory (2005) του Τιμ Μπάρτον
Η ελεγεία της σοκολάτας
Ο εκκεντρικός παραμυθάς Tim Barton σε μεταφέρει σε ένα κόσμο όπου τα ποτάμια είναι από ρευστή σοκολάτα γάλακτος, στους καταρράκτες κυλάει επίσης καυτή λιωμένη σοκολάτα και τα δέντρα και το γρασίδι είναι από ζάχαρη…
Ταινίες που ανοίγουν όλες τις…. ορέξεις
9 ½ βδομάδες (1986) του Άντριαν Λιν
Συνταγή: σαντιγί, φράουλες, μέλι, σιρόπια και ό,τι άλλο υπάρχει μέσα στο ψυγείο. Θερμιδική αξία: ανυπολόγιστη! Η ταινία που φόρτισε σεξουαλικά τα κεράσια και τα φοντανάκια!
Τελευταίο τανγκό στο Παρίσι (1972) του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι
Οι συνταγές με βούτυρο είναι πάντα οι καλύτερες
Οκ, το παραδεχόμαστε. Η ταινία αυτή δεν έχει να κάνει με το φαγητό. Ο μόνος λόγος που υπάρχει στη λίστα η εν λόγω ταινία είναι για την αμφιλεγόμενη και εμβληματική πλέον σκηνή με το βούτυρο. Η πιο παθιασμένη συνταγή του ευρωπαϊκού κινηματογράφου περιέχει μόνο ένα υλικό.
Όταν ο Χάρι γνώρισε τη Σάλυ (1989) του Ρομπ Ράινερ
Boy meets girl και η Ν. Υόρκη μέσα από τα εστιατόρια και τα καφέ της
Άραγε ένας άντρας μπορεί να καταλάβει αν η γυναίκα υποκρίνεται τον οργασμό; Όπως αποδεικνύει περίτρανα η Μεγκ Ράιαν στη μέση ενός γεύματος με τον Μπίλυ Κρίσταλ ούτε καν! Το πιο οργασμικό σάντουιτς στην ιστορία του κινηματογράφου. Και όπως σημειώνει και μία από τις θαμώνες του εστιατορίου μετά τον… οργασμό της Μέγκ Ράιαν όταν τη ρωτάνε τι θα παραγγείλει: «Θέλω αυτό που πήρε κι αυτή!».