Θεσσαλονίκη '09 - '10

Γιατί αγαπάμε αυτή την πόλη; Εύκολο!

Γιατί παρά την γκρίνια και τις νταουνιές, είναι πατρίδα των καλύτερων παιδιών. Μυαλά, ιδέες, μουσικές, φαΐ, ποτό, τέχνη, μόδα, πολιτισμός, clubbing, αρσενικά, θηλυκά, μεγάλες μέρες και νύχτες.

Καμάρωσε: ένα σκύλο, μία τίγρη, ένα ψάρι και 133 άλλους πρωταγωνιστές της φετινής σεζόν!

01 The Burger Project: Με δύναμη από το “Orient”

Αν το όνομα σου θυμίζει κάτι, είναι γιατί άνοιξαν τους καλοκαιρινούς Franz Ferdinand. Στις 20 Νοεμβρίου να τι να περιμένεις όταν ξεκινήσει η νύχτα τους στο “Orient”: punk rock θεατρικότητα, αναπάντεχες διασκευές, swing, ska, πασχαλινά αρνιά, κίμπορντς, ευρηματικότητα από τους General ConZou, Al the X-King, Cosmic Communist και Mosch Holiday. Ένα θέατρο που από το δρόμο αμπαλάρει τη χαρά και θα σου την πετάξει κατάμουτρα. Τσιτσάνης και Τζόνι Κας, Ramones και ντίσκο, Ανατολή και Δύση, και με δίσκο τέλη του μήνα. Γεια σου, ρε Στεφανίδη, με τους πιονέρους και τις ανακαλύψεις σου. Θα είμαστε όλοι εκεί.

02 Λευτέρης Κορδιάος: Terry's mix

Φωτογραφία: Γιώργος Παπαδόπουλος

Τα σετ του 10 με 12 στον Republic 100,3 είναι ο ορισμός του φευγιού. Αέρινη, ηλεκτρονική, αλαφροΐσκιωτη μουσική, χωρίς λόγια, γιατί έτσι πρέπει τη νύχτα: ο dj να δίνει το ρυθμό και από πάνω οι εραστές να συμπληρώνουν λόγια αγάπης και οι νυχτερινές βάρδιες να μονολογούν ημερολόγια καταστρώματος. Τις Δευτέρες στην «Παπαρούνα» και τις Κυριακές τα απογεύματα στα ντεκ του «Θερμαϊκού», αυτός ο παίκτης είναι που κάνει τη διαφορά, αυτό το γκρουβ είναι δικό του, αλλά ευτυχώς που γενναιόδωρα μας το χαρίζει.

03 Μαρία Μιχαηλίδου: Δυο-τρία πράγματα που ξέρω γι’ αυτήν

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Μπροστά στο εμβληματικό κάδρο του Βέντερς, η υπεύθυνη του «Θερμαϊκού» έχει όλα τα στοιχεία που απαιτούνταν παλιά για τις παράξενα ωραίες και μυστηριώδεις ηρωίδες του Γκοντάρ: κλάση, ομορφιά, ευγένεια, ήθος, κοντρόλ. Κουμαντάροντας τις νύχτες του πιο ιστορικού μπαρ της πόλης, η δεσποινίς Μαρία Μιχαηλίδου είναι ένα μοντέλο Θεσσαλονικιάς που δυστυχώς σήμερα σπανίζει. Γι’ αυτό και την προσέχουμε, για να την έχουμε.

04 Δημήτρης Σταρόβας: Starovas for President

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Μην τον κοντράρεις στην κιθάρα, γιατί θα σε διαλύσει. Μην τολμήσεις να του πεις ανέκδοτο, γιατί θα το ξέρει. Μην του δώσεις ραντεβού, γιατί θα σε στήσει. Μην τον προκαλέσεις για φαγητό, γιατί, αφού τα φάει όλα, μετά θα φάει και σένα. Ερμηνεύοντας το ρόλο του Θεσσαλονικιού φραπεδαρά, προσδίδοντάς του στοιχεία μη κίνησης («πού να σηκώνεσαι τώρα, ρε μαλλλάκα»), αθλητικού προβληματισμού («μαλλλάκα, πάλι τον έσφαξαν τον ΠΑΟΚ») και γνήσια αφελών αποριών που κάθε σωστός φραπεδαράς πρέπει να θέτει («τι γίνεται, ρε μαλλλάκα, εδώ;»), ο Δημήτρης Σταρόβας, αλεπού κατά τα άλλα της πραγματικής ζωής, θα κερδίζει πάντα το Όσκαρ στο ρόλο του: Είναι ο πιο αστείος, ο πιο εύστοχος ηθογράφος και ο πιο οξυδερκής παρατηρητής της ζωής μιας κατηγορίας ανθρώπων εδώ στην πόλη, που απλώς βλέπουν τις μέρες να περνούν.

05 63 High: Twist & shout

Φωτογραφία: Κώστας Παππας

Παίζουν παντού, γιατί έτσι πρέπει και γιατί μπάντα σημαίνει να γουστάρεις τα live. Στα βουνά της Βασιλίτσας, όπου οι σνοουμπορντάδες τσακίζουν τα σανίδια τους, στα πάρτι του Πολυτεχνείου και 3 Δεκεμβρίου στο “Block 33”. Δύναμη πυρός τους ο Πανούλης στις κιθάρες (ίσως ο καλύτερος της πόλης) και η μπότα του ντράμερ, που δεν σε αφήνει να καταλάβεις τι ρυθμό και τι νταλγκά βαράει. Το δε ουρλιαχτό του Αλέξη μαρτυρά πνευμόνι Μιχαήλ Στρογκόφ και attitude real rock-a-rolla.

06 Πέτρος Καραμπουρνιώτης, Σωκράτης Γιοσμάς: Design for life

Φωτογραφία: Σάκης Γιούμπασης

Ο Πέτρος: ιδιοκτήτης των «Διατηρητέο» («Μικρό» και «Μεγάλο»), ερασιτέχνης ταξιδευτής με έφεση στους διακτινισμούς σε Βερολίνο και Βραζιλία, αμετανόητος λάτρης της ευρωπαϊκής κουλτούρας των μπαρ που συνδυάζουν τέχνη και καλή ζωή, αεικίνητη φιγούρα του downtown. Ο Σωκράτης: πασίγνωστος διακοσμητής με έφεση στην pop art αλλά και την «ακαδημαϊκή» τέχνη, τις μετουσιώνει σε πρότζεκτ χώρων. Τα τελευταία χρόνια δημιουργούν μαζί ό,τι αφορά την εικόνα των «Διατηρητέο», κάτι που έχει ως αποτέλεσμα η δουλειά τους να ξεφεύγει από τα όρια «τραπέζι-καρέκλα-ποτό-φατσούλες» και να έχει όλα τα στοιχεία της εικαστικής έκπληξης.

07 DJ Wicked: Το μαυρότερο λευκό

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Το έλλειμμα της θεσσαλονικιώτικης νύχτας σε αληταμπούρικο χιπ χοπ και αλανιάρα νεο-σόουλ καταγράφεται σε όλους τους δείκτες εδώ και 10 μέρες. Λογικό, γιατί ο DJ Wicked κατατάχτηκε στον ελληνικό στρατό και βουβά και άδεια στέκουν τα πικάπ μας. Το πιο «μαύρο» αγόρι του βορρά έφυγε και δεν πρόδωσε ούτε τα μυστικά που του εξομολογήθηκε ο Kudi ούτε τα κόλπα που έμαθε από τα πολύχρονα κολλητιλίκια του με όλους τους ήρωες της βρετανικής Tru Thoughts. Όταν με το καλό απολυθεί, θα είμαστε σίγουροι πως το φανκ θα ξαναστράψει τριζάτο στην πόλη. Άλις Ράσελ, μην κλαις, το αγόρι σου θα επιστρέψει.

08 Χάρης Καπετανάκης: Sax machine

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Ο καλύτερος session πνευστός της πόλης, έχει μαρκάρει με την υπογραφή και το σαξόφωνό του τους σημαντικότερους δίσκους αλλά και τα live των ωραιότερων συγκροτημάτων. Είτε με μπάντα είτε φυσώντας δίπλα σε djs, ο ήχος του Καπετανάκη γίνεται από μίλια αντιληπτός. Μουσικός ύψιστης παιδείας και δεξιοτέχνης, που όταν από τη θεωρία περάσει στο σανίδι μπορεί να φυσάει ντούρος όλη νύχτα.

09 Ράδιο Αρβύλα: Η συμμορία των τεσσάρων

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Μπορεί να διαφωνείς με το εφηβικό χιούμορ, την ασύστολη χρήση των βίντεο του YouTube, μια αίσθηση ξερολιάς, διδακτισμού και κλισέ ώρες-ώρες χαβαλέ, όμως δεν μπορείς να αρνηθείς ότι εξανάγκασαν ένα ολόκληρο κανάλι να συνδέεται με link για να τους έχει «ζωντανά». Αυτοί οι τύποι διαθέτουν πολλές αρετές. Σχεδόν κάθε μέρα καλούν στο στούντιο μια μπάντα και την αφήνουν να παίξει το τραγούδι της. Στην καλή του μέρα ο Σερβετάς μπορεί να κάνει τον Λένι Μπρους να ζηλέψει και να αναστηθεί. Παρά τη διακριτική παρουσία του, ο Στάθης Παναγιωτόπουλος παραμένει ο πιο ψυχωμένος metal banger της Θεσσαλονίκης. Και παρόλο που ο Κανάκης κάνει κατάχρηση της έκφρασης «κυρίες και κύριοι», συνεχίζει να διαθέτει το απαραίτητο knack ώστε το look και τις ατάκες του να τα κοπιάρουν εκατοντάδες πιτσιρικάδες. Ο δε Χρήστος Κιούσης διαθέτει οξύνοια και σκωπτική παρατήρηση. Πόρισμα: Μπορεί έτσι, μπορεί αλλιώς, όμως στην τελική το «Ράδιο Αρβύλα» είναι super ΟΚ!

10 Mary’s Flower Superhead: Post rock entrance

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Ετοιμάζουν το δίσκο τους για την Archangel, παίζουν τακτικά στην Αθήνα και για την κατηγορία Ελληνικό Post Rock κερδίζουν με το τραγούδι “Tokyo” βραβείο ερμηνείας. Μια θεσσαλονικιώτικη μπάντα από παικταράδες, που ενορχηστρώνουν τα τραγούδια για να ξερνάνε το γνήσιο μητροπολιτικό πανικό του χάους αλλά και την ομορφιά του, τον ήχο της τουρμπίνας της σκουπιδιάρας, που, όμως, όσο και να βοά, δεν μπορεί να κρύψει ούτε το γέλιο των παιδιών της πόλης ούτε το θόρυβο των φιλιών. Τρελά γκάζια, Ηλία μου!

11 The adBox family: Mind the gap

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Μην μπερδεύεσαι, δεν είναι ροκ μπάντα. Η Στέλλα Τούλη-Καλαϊτζή, creative brain της διαφημιστικής εταιρείας adBox, μαζί με τους δυο γιους της, Γρηγόρη και Μάριο, μπορεί να περηφανεύεται πως είναι από τους δεινότερους media consulters της Θεσσαλονίκης. Alternative αισθητική και φρέσκιες ιδέες, που ποντάρουν στο εμπορικό πνεύμα της μαμάς, μπολιασμένα από τα κόμικ και τη χιπ χοπ αισθητική των πιτσιρικάδων. Για λόγους σεμνότητας, ο αρχηγός της οικογένειας, Άγγελος, παραχώρησε τόπο στα νιάτα και δεν μπήκε στο κάδρο.

12 Χρήστος Εξαρχόπουλος: Mr. Cool

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Xέρι νηφάλιο που ξέρει να χαϊδεύει τις σιντιέρες και να φορτώνει με τις καλύτερες μουσικές τις καλύτερες στιγμές μας. Δεν κολλάει ούτε με τις χρονιές ούτε με το στιλ. Από Quantic μπορεί να περάσει σε J.U.S.T.I.C.E., από ηλεκτρονικά μπλικ μπλικ σε χιπ χοπ και στο καπάκι να μειξάρει και μια κλασική του Μάλερ. Φέτος το χειμώνα μπορείς να τον ακούσεις στην «Υφήλιο», τον «Αύγουστο», το “ArtHouse” και το “Miles”. Στα συν του και το ότι δημιουργεί τις καλύτερες αφίσες της Θεσσαλονίκης που προπαγανδίζουν τα σετ του, δείγμα της ακλόνητης DIY αισθητικής του. Ένας πραγματικός αστικός ήρωας!

13 Γιώργος Γεωργιάδης, Γιώτης Ποσπορέλης, Γιάννης Παπαντώνης, Φώτης Λάζος: Block 33 rules

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Οι τέσσερις αυτοί τύποι πήραν την παλιά «Υδρόγειο», που σάπιζε ανενεργή στη δυτική πλευρά της πόλης, της φόρεσαν ηλεκτροφόρα καλώδια, τη μετονόμασαν σε “Block 33” και χάρισαν στη Θεσσαλονίκη εισιτήριο για τα live του σήμερα. Μεγαλειώδεις νύχτες είτε όταν οι Asian Dub Foundation τα έκαναν γυάμπαλο είτε όταν ο Γιαπωνέζος DJ Crush μας πήρε τα μυαλά είτε όταν οι Levellers ξανατραγούδησαν το “There Is Only One Way” και οι Caesars έπαιξαν μανιασμένα τελευταίο τραγούδι το “Punk Rocker”. Στα συν τους το ότι συνδυάζουν όραμα με δράση, ότι προέκτειναν τα όρια του χώρου δημιουργώντας ένα υπέροχο gallery club κι ότι περιβάλλουν την ντόπια σκηνή με σεβασμό, χαρίζοντάς της ένα στέκι για να τζαμάρει και να τα «βγάζει» στο σανίδι.

14 Μάριος Ασλαμάς: The big blue heart

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Οι πρωινές εκπομπές-ιαχές στο ραδιοσταθμό Libero, όπου ο τυπάρας αναλύει αθλητική επικαιρότητα κοτσάροντας δίπλα στην απόδοση του Ίβιτς στίχους των Linkin Park, μαρτυρούν ένα νέο Homo Athliticacius Sapiens. Ο Ασλαμάς, μοναχικός καουμπόι, αφού θεωρεί πως μπάλα, μουσική και σινεμά είναι αγορίστικες έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, αντιμετωπίζει τις ζωντανές τηλεφωνικές γραμμές με συναισθηματικό χουλιγκανιλίκι αλλά και quotes μεγάλων ανδρών: Τζορτζ Μπεστ, Παύλος Παυλίδης, Έτο, Μέσι, Red Hot Chili Peppers. Ανεπανάληπτη μορφή και… μια ζωή Ηρακλάρα Ασλαμάρα!

15 Αλέξανδρος Νικολαΐδης: Ραντεβού με τον  Έλβις

Έφυγε από την Ελλάδα για σπουδές, έμεινε στη Γαλλία για δουλειές, επέστρεψε προσφάτως και περιμένουμε να μας δείξει τη νέα του δουλειά. Στα 27 του χρόνια, απεικονίζει τα zeros με εντυπωσιακή ποπ αρτ ευκρίνεια κι εκπέμπει γιγαβάτ γκαράζ θορύβου. Χαρακτηρίζει τα έργα του παιδαριώδη, κιτς και καμιά φορά κακόγουστα. Μην τον πιστεύετε. Χρησιμοποιεί από ακρυλικά χρώματα και ελληνικό καφέ, μέχρι παιχνίδια και Εσταυρωμένους που βρίσκει στα παλιατζίδικα. Παρότι έχει χάσει δουλειές, εξακολουθεί να μη δουλεύει καθόλου σε υπολογιστή, αρνούμενος να ενδώσει στις απαιτήσεις της νέας εποχής.

16 zad iloe: Ο θεός των μικρών πραγμάτων

Πορτρέτο: zad iloe

Σχέδια περίεργα, τεχνική κεντημένη σταυροβελονιά και στο χέρι, υπολογισμένη χρήση φωτογραφίας και υπολογιστή, πειραγμένες εικόνες, ιδέες, χιούμορ, σκουφί α λα Badly Drawn Boy, εκνευριστική ντροπαλότητα και ταπεινοφροσύνη, illustration-graphic design για το περιοδικό SOUL, παιχνίδι με τα όρια, υπερβολικές λεπτομέρειες. Λέει: «Αυτό που επιθυμώ είναι η παραγωγή εικόνων που να δημιουργούν στο θεατή την επιθυμία να παίξει μαζί τους, να προκαλούν ταύτιση με ένα τμήμα-στοιχείο τους και να τον οδηγούν στο να βιώνει ένα πρωτόγνωρο ολιγόλεπτο trip σε σκέψεις και συναισθήματα. Προσπαθώ να δημιουργώ οπτικά καταφύγια, τα οποία να σου παρέχουν τη δυνατότητα να χαλαρώσεις, να ταξιδέψεις, να δεις τη μουσική, να ακούσεις μια μουντζούρα, να συζητήσεις με ένα χρώμα…». Zad iloe, είσαι θεός και δεν το ξέρεις.

17 Kalos & Klio: Δράσε ή σώπα!

Τι σημαίνει «Ψηφιακή Δεξαμενή Οικειοποίησης»; Πώς μπορείς να κάνεις porn surf πάνω σε bourgeois έπιπλα; Πώς εννέα ελληνικοί μύθοι μπορούν να φορεθούν, να γίνουν πλακάκι μπάνιου ή ταπετσαρία; Στο “Showroom private studio & art project space” της Τσιμισκή 96, όλες οι απαντήσεις μέσα από τη δουλειά τους “Virtual Vanitas”. Τα δύο τρομερά παιδιά του θεσσαλονικιώτικου καλλιτεχνικού underground και δημιουργοί του σημερινού εξωφύλλου ούτε αστειεύονται ούτε αφήνουν να τους πάρουν από κάτω τα καλλιτεχνικά στεγανά της πόλης. Δρουν, δρουν, δρουν.

18 Ναυσικά Γκράτσιου: Ωραία μου κυρία

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Η εκπομπή της, 4 με 6 στο δημοτικό ραδιόφωνο FM 100 με τίτλο «Το νησί της Ναυσικάς», είναι ένα μαγκαζίνο όπου πολιτισμός και πολιτική, κουλτούρα και ταπεινή καθημερινότητα, συνεντεύξεις και απόψεις, μαρτυρούν την αιώνια λιακάδα ενός υπέροχου μυαλού και μιας φωνής που ξέρει να βαράει σαν μποξέρ αλλά και να υποκλίνεται ως αριστοκράτης. Σε μια πόλη όπου το δήθεν, το ντεμί και το ημιμαθές, περιτυλιγμένο με ψευτογκλάμουρ, ενδύεται το ρόλο της lifestyle δημοσιογραφίας, το γράψιμο και το attitude της Γκράτσιου κινείται στον αντίποδα: διαβασμένη, επιπέδου, to the point.

19 Δημήτρης Μήλιος: Scooter boy

Ορκισμένος mod, απολαυστικός όταν κυκλοφορεί με καλοραμμένα κοστουμάκια και βέσπα, δεινός δισκοπαίκτης βρετανικού ύφους και οργανωτής πάρτι, όπου ο Ρέι Ντέιβις και οι Kinks είναι οι βασιλιάδες, ο Δημήτρης Μήλιος είναι η χαρά του ροκ εντ ρολ. Get your ya-ya’s out, κάθε φορά που χτυπάει με τη συμμορία του στον «Τρυποκάρυδο» της Λώρη Μαργαρίτη.

20 Αστικός θρύλος:  Έλα στον Παππού!

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Το καλύτερο γυράδικο στον κόσμο! Ταξιδέψτε το γυρογαλαξία, ακόμα κι αν χρειαστεί να κάνετε οτοστόπ για να φτάσετε στην οδό Μαλακοπής 7, στην Κάτω Τούμπα. Χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε τον «Γιώτη» της Μπότσαρη και τον «Χρήστο» της Λαμπράκη, απονέμουμε το στέμμα της πίτας-βασίλισσας στο γυράδικο του «Παππού». Το “Snack Grill Express” ανοίγει αυστηρά 8.30 με 12 το βράδυ, όλα είναι χειροποίητα, ο γύρος ψήνεται στα κάρβουνα, το γεμιστό μπιφτέκι με γύρο μπορεί να σε κάνει να κλάψεις, τα πιτάκια με ροκφόρ προκαλούν οργασμό, κι εμείς αναρωτιόμαστε γιατί μόλις προδώσαμε το καλύτερα κρυμμένο μυστικό της Θεσσαλονίκης.

21 Jojo’s: Ζουουου!

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Ζουουου! Κραυγή μυθική, σήμα κατατεθέν της Παλαιών Πατρών Γερμανού, που εκστομίζεται καθημερινά από τον εμπνευστή της. Ζουουου σημαίνει: «Πού είσαι;», «Τι κάνεις;», «Έλα εδώ!», «Όλα καλά!», «Αχ, πάλι έχασε ο Ηρακλής!», «Ήμουν Ρώμη κι έφερε αστεράτα καινούργια ρούχα για τη βιτρίνα», «Τι θα γίνει με την κατάντια αυτής της πόλης και τη στεναχώρια της», «Τι όμορφο μωρό είναι αυτό», «Άσε με τώρα, πάω Καυταντζόγλειο για τρέξιμο». Ο Jojo’s, ο πιο κομψός και χιουμορίστας Θεσσαλονικιός του σύμπαντος, είναι ένα μνημείο καλαισθησίας και χαβαλέ, αθλητικής παιδείας και ιστορίας της μόδας. Και το εργοστάσιο έπαψε να βγάζει πια τέτοια μοντέλα.

22 Αστέριος Μωχάμετ: Human behavior

Φωτογραφία: Κώστας Αμοιρίδης

Ο συνιδιοκτήτης του Caribbean restau “Habanera” και εφευρέτης του ομώνυμου κοκτέιλ, πέραν της φιλοξενίας, της ευγένειας και των σπάνιων γεύσεων που τρατάρει στα πέριξ της Ανθέων, μπορεί να καυχιέται για τη μοναδικότητα του εστιατορίου του. Είναι Ελληνοσομαλός, θα μπορούσε να σταδιοδρομήσει ως μοντέλο, έχει αλάνθαστο επιχειρηματικό πνεύμα, παίζει, ρισκάρει και κερδίζει, γιατί αυτά που κάνει δεν έχουν για στόχο τους το χρήμα ή τη ματαιοδοξία. Ο Αστέριος Μωχάμετ ό,τι κάνει το κάνει γιατί κυρίως διαθέτει τόνους από αποθέματα αγάπης, κατανόησης και ουμανισμού.

24 Ηλίας Βιολίδης: Ο σπεσιαλίστας

Φωτογραφία: Κώστας Αμοιρίδης

Ξυπνάει νωρίς για λόγους αυτοπειθαρχίας, διαβάζει όλες τις στήλες των αθλητικών φύλλων με το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ, με τον οποίο τα τελευταία χρόνια συνέδεσε τη ζωή του συμμετέχοντας στα διοικητικά του. Δουλεύει πάνω από δώδεκα ώρες («ρεπό κάνω μόνο την Κυριακή του Πάσχα»). Αυτή είναι η καθημερινότητα του ανθρώπου, που δραστηριοποιούμενος στον χώρο της 24hour entertainment και διαλέγοντας πάντα τους καλύτερους συνεργάτες, στήνει πρότζεκ που δεν είναι απλώς τα καλύτερα και ποιοτικότερα καφέ, μπαρ, ρέστο, κλαμπ και μπουζούκια, αλλά κάτι παραπάνω: βιότοποι όπου εντός τους η Θεσσαλονίκη ζει, γεύεται, χορεύει, ρομαντζάρει, επικοινωνεί, διασκεδάζει.

25 Νάντια Γιαννακοπούλου: Tank girl

Φωτογραφία: Πέτρος Νικόλτσος

Αυτό το λιλιπούτειο ξωτικάκι μην το υποτιμάς. Όταν βαράει στο μπαρ “Pierro+Le Fou” ή στο “Residents”, ραγίζουν τα μπετά. Η φοιτήτρια διατροφολογίας και διαιτολογίας Νάντια Γιαννακοπούλου από την Αριδαία, ένοικος σε δυάρι της Κορομηλά, δισκοβόλος ολκής, ψαχτήρι των δισκάδικων, αμετανόητη γκρούπι των Dread Astaire, θαμώνας φεστιβάλ Ελλάδας κι εξωτερικού, είναι μια μηχανή κρούσης και μια πολεμοκάπηλη ροκεντρολού.

26 Κύριος Λάκης: Walk on the wild side

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Η Νέα Παραλία αναπλάστηκε, από τον Βαρδάρη τα τσοντοσινεμά έφυγαν κι έγιναν γυάλινες πολυκατοικίες γραφείων, τα έργα του μετρό μεταμορφώνουν τη Θεσσαλονίκη σε μητρόπολη, όμως στα βάθη της οδού Γιαννιτσών δεν αλλάζουν και πολλά: τραβέλια, μπουρδελότσαρκες, νταλικέρηδες, ταρίφες με εξάψεις, πεινασμένοι αλητάμπουρες με παπιά, ξενυχτισμένες πουτάνες, σκηνικό που ο Γιάνναρης θα το έκανε ταινία και ο Λου Ριντ τραγούδι. Ο κύριος Λάκης το έφτιαξε ταβέρνα, η θράκα του τους ταΐζει όλους, η after εγκυκλοπαίδεια της πόλης το περιλαμβάνει στο λήμμα «Τα Ξυλάδικα». Στην οδό Τσορλίνη 22, για όσους πιστεύουν ακόμα στον μπουρλέσκ ρομαντισμό και της πιο άγριας νύχτας.

27 Zoltan Tribe: Hey ya!

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Η πιο δραστήρια κολεκτίβα της πόλης τα σπάει σε ρυθμούς hip hop και new funk, διοργανώνει συναυλίες και πάρτι, προμοτάρει ένα δίκτυο καλλιτεχνών που κρατούν τη φλόγα αναμμένη στην πόλη, όπου το σκυλάδικο σε λίγο θα αρχίσει να εισβάλλει και στα σπίτια μας. Άκου τους και στο zoltanradio1.com, τίμα τους και στο δρόμο, που είναι το σπίτι τους, η ιδεολογία τους, η ζωή τους.

28 The Bullets: Μες στο όπλο σου σφαίρα

Φωτογραφία: Άρτεμις Πυρπύλη

Λίγα λόγια: η καλύτερη ροκαμπίλι μπάντα της Ευρώπης. Θεματοφύλακες μπριγιαντίνης, ενέργειας, χαβανέζικων πουκάμισων, ακατέργαστων ρυθμών, μπίρας, ρόδας και κοπάνας από την εκνευριστική lounge που πνίγει ώρες ώρες τη Θεσσαλονίκη.

29 Βαβυλωνία: Ο καιρός των Ελλήνων

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Ο Δήμος Αβδελιώδης σκηνοθετεί τη γέννηση ενός έθνους, βασισμένη στο βιβλίο του Δημητρίου Βυζάντιου. Μικρασιάτες, Πελοποννήσιοι, Αρβανίτες, Επτανήσιοι, Ρουμελιώτες, ταβερνιάρηδες και κατσαπλιάδες, λόγιοι και περιπλανώμενοι, αστυνομικοί και ρεμπεσκέδες τρώνε, πίνουν, τσακώνονται, μονιάζουν, μπαίνουν φυλακή και στο τέλος… φτου ξελευτερία. Η παράσταση του ΚΘΒΕ καταδύεται στην εποχή της συγκρότησης του ελληνικού κράτους αποτυπώνοντας τις δυσκολίες, τις συγκρούσεις, τις έριδες, αλλά και όλα τα ωραία και κοινά που μας οδήγησαν στην έννοια του έθνους.

30 Κώστας Αμοιρίδης - Νίκος Καρδαράς:

Hungry icon? Thirsty glam? Το ’χουμε!

Σε μία από τις πολλές στιγμές αυτοσαρκασμού αλλά και σχολιασμού της δουλειάς του, το δίδυμο των καλύτερων φωτογράφων της Θεσσαλονίκης, άσχετα αν η ιεραρχία θέλει τον Αμοιρίδη στρατηγό και τον Καρδαρά αντιστράτηγο, αντιμετωπίζει την τέχνη του κατάματα. Οι δημιουργοί των τέλειων πορτρέτων, οι κυνηγοί της απόλυτης εικόνας, εκείνοι που μπορούν να περηφανεύονται πως μπροστά από το φακό τους παρέλασε όλη η πόλη, το παραδέχονται: Ως πρωταγωνιστές της τηλεοπτικής σειράς “Nip - Tuck”, χρειάστηκε να επιδιορθώσουν ατέλειες, να «χειρουργήσουν» με Photoshop λέιζερ μειονεκτήματα των μοντέλων τους, να χαρίσουν ομορφιά και αυταπάτες με κάθε τρόπο. Άλλωστε, όπως δηλώνουν, «οι αυταπάτες δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν, οι αυταπάτες οδηγούν στην ευτυχία». Κατά τα άλλα, οι φωτογραφίες τους προβλέπεται για πάρα πολλά ακόμα χρόνια να μονοπωλούν τα εξώφυλλα του τοπικού αλλά και του αθηναϊκού Τύπου, παραδίδοντας μαθήματα υψηλής αισθητικής, όπου στημένη μόδα και ακατέργαστη urbania μπορούν άνετα να συνυπάρχουν.

31  Έλενα Αγγελίδου: The voice

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Η «πρωινή» του Republic 100,3 έχει μια ιερή αποστολή κάθε μέρα. Σε μια μποτιλιαρισμένη πόλη, όπου κάθε αμάξι κουβαλάει φρίκη για την προηγούμενη βραδιά και τρέλα για τον εργασιακό πανικό που έρχεται, πρέπει να δώσει ρυθμό και αισιοδοξία. Το κάνει, γιατί τη βοηθούν οι αναμνήσεις της από την Ινδία ή τη μογγολική στέπα, η μπάσα φωνή της και η αισιοδοξία της. Το τρίωρο μυοχαλαρωτικό της 8-11 λειτουργεί και ως συναισθηματικός φορτιστής για τους ακροατές της, για να αντεπεξέλθουν στο μουρλοκούκου της πόλης.

32 Γιώργος Γιαννός: Jukebox heroes

Φωτογραφία: Χρύσα Νικολέρη

Η ταμπέλα «Ιδιοκτήτης του καφέ-μπαρ “Spirto” της Ζεύξιδος και συνιδιοκτήτης του “Partisan” της Βαλαωρίτου» περιγράφει μόνο τη βιοποριστική επαγγελματική του ιδιότητα. Πέρα από τις μπίζνες, όμως, υπήρχε και θα υπάρχει πάντα η τρελή καψούρα του με τη μουσική. Είναι χάρμα να πετύχεις νύχτα που παίζει σε ένα από τα δύο μαγαζιά. Ο τρόπος του να ρίχνει σάουντρακ του Μορικόνε δίπλα στο νέο του Quantic με τους Combo Barbaro, Tricky και Novac δίπλα σε Your Hand In Mine και Vitalic κολλητά με παλιά των Stereo Nova είναι αξεπέραστος. Πώς το κάνεις, ρε φίλε;

33 Θανάσης Τσίτωρας, Γρηγόρης Κουρέας: 2 live crew

Φωτογραφία: Χρύσα Νικολέρη

Η κουλτούρα τους είναι και η κουλτούρα του μαγαζιού τους, του “Urban”: Μπρους Λι και κάσκες κομμωτηρίου, ταπετσαρίες και τραπεζάκια φορμάικα, τρελό ροκ στα πικάπ. Η νέα τρέλα τους λέγεται «Ξένα Διάφορα», άνοιξε στη Συγγρού, είναι μικρό σαν σκυλόσπιτο, αλλά ψυχωμένο όπως οι Last Drive. Για σήμα μια παλιά κασέτα μαυροκίτρινη, όπως εκείνες της BASF.

34 Βασίλης Κεχαγιάς: Split screen

Φωτογραφία: Κώστας Αμοιρίδης

Την Πέμπτη το πανελλήνιο καθηλώνεται από τις ιστορίες των πρωταγωνιστών του «Μίλα μου βρώμικα». Στους τίτλους γράφει «Σκηνοθεσία: Μυρτώ Κοντοβά, Βασίλης Κεχαγιάς». Νευρικά πλάνα, γρήγορα περάσματα, ακροβατικά με την κάμερα, κομιξίστικα τέλειο δέσιμο κτιρίων και ανθρώπων. Είναι Θεσσαλονικιός. Η ιστορία του κουβαλάει εκατοντάδες ώρες φιλμ από τα πρώτα χρόνια των Ξύλινων Σπαθιών έως τη σημερινή σόλο καριέρα του Παύλου Παυλίδη, τόνους καφεΐνης από το “Don’t tell Mama” της Καλλάρη, βραβευμένα ταινιάκια μικρού μήκους στη Δράμα, ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές εκπομπές. Αυτή τη στιγμή κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι είναι ο πιο προχώ και μπροστά σκηνοθέτης του ελληνικού prime time. Μωρέ, μπράβο!

35 Ομάδα Stereosis: The studio

Φωτογραφία: Χρύσα Νικολέρη

Στο υπόγειο στούντιο-σχολή στη Ζεύξιδος εκατοντάδες νέοι φωτογράφοι εκπαιδεύονται, για να ξεχυθούν μετά στην πόλη και να κλέψουν τις στιγμές της. Ταυτόχρονα γύρω τους αναπτύχθηκε ένας καλλιτεχνικός πυρήνας εικόνας, που συνδυάζει urban φωτορεπορτάζ με ασπρόμαυρης «σκληρής αφηρημάδας» τέχνη. Η υπαίθρια έκθεσή τους κάθε που μπαίνει καλοκαίρι δίνει την ευκαιρία σε όλα τα παιδιά της πόλης να δείξουν την ψυχή και το ταλέντο τους.

36 Νότης Καραθανάσης: SP!TIMOU, σπιτάκι μου

Φωτογραφία: Γιώργος Παπαδόπουλος

Μετά από δέκα θρυλικά πάρτι στο σπίτι του Νότη, όπου οι καλεσμένοι ήταν φίλοι από το MySpace αλλά και την πραγματική ζωή, η ιδέα του μεταφέρθηκε στον πρώτο όροφο της Λέοντος Σοφού 26 και ονομάστηκε “SP!TIMOU”. Ένας διαδραστικός χώρος ψυχαγωγίας, όπου μπορείς να πιεις τον καφέ ή το ποτό σου, να εκθέσεις τη δουλειά σου, να ακούσεις βινύλια, να διαβάσεις βιβλία, να συμμετάσχεις τέλος πάντων σε ό,τι αποφασίσουν να διοργανώσουν. Κυριολεκτικά σαν το σπίτι σου, κυριολεκτικά φίσκα ό,τι ώρα κι αν πας.

37 Cayetano: New master sounds

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Ο πρύτανης του dub, ο ερωτίλος του φανκ, ο jazzman με άποψη, ένα από τα δυνατά χαρτιά της αυστριακής εταιρείας Etage Noir του Πάροβ Στέλαρ, που δηλώνει και ο μεγαλύτερός του φαν. Με σετ σε Παρίσι, Βαρκελώνη, με μια βαλίτσα στο χέρι μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης, ο Γιώργος Μπρατάνης είναι το μεγαλύτερο μουσικό think and done tank της πόλης. Τα dj σετ του είναι διονυσιακά, η μετρονομία του ασυναγώνιστη, η μείξη του μαγική, η μουσική του τελευταίου του δίσκου “The Big Fall” ένα υπέρλαμπρο νεο-τζάζ διαμάντι. Το σταματάμε εδώ, για να μη νομίσετε ότι παίρνουμε ποσοστά από την προώθησή του. Όμως να το θυμάστε: Σαν αυτόν η Θεσσαλονίκη και η Ελλάδα άλλον δεν έχουν.

38 Άναμπελ Χόπκινς: Strike a pose

Φωτογραφία: Κώστας Αμοιρίδης

Το ωραιότερο κορίτσι της πόλης, εκτός από το ότι σπουδάζει Ιατρική, συμβαίνει να είναι και το πιο αστραφτερό πρόσωπο του θεσσαλονικιώτικου μόντελινγκ. Στα ποιοτικά χαρακτηριστικά της συμπεριλαμβάνεται και η κουλτούρα της. H Άναμπελ δεν είναι «λάχανο» (έκφραση που χρησιμοποιούν οι φωτογράφοι για να περιγράψουν τα ανύπαρκτα όμορφα τίποτα που συχνά φωτογραφίζουν). Eίναι το πλησιέστερο Μπαρμπαρέλα και Τζούλι Κρίστι δείγμα θηλυκής αξίας και κάλλους που, όταν περπατά, ραγίζουν οι πλάκες της Τσιμισκή και αναστενάζουν τα αρσενικά της Μητροπόλεως.

39 The “Vogue” team: Δικό σας!

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Τα παιδιά που δουλεύουν στο κλαμπ “Vogue” είναι τα πιο κομψά άτομα της πόλης. Το να σερβίρεις ή να βάζεις ποτά είναι εύκολο. Το να χορεύεις επίσης. Το να υποδέχεσαι τους ανθρώπους με χαμόγελο διδάσκεται και μπορούν να το κάνουν όλοι. Το να λειτουργείς όμως μέσα σε μια τέτοια ομάδα, όπου, εκτός από τις ατομικές δεξιότητες, απαιτείται συντονισμός σαν κάθε νύχτα να είναι και μια ξεχωριστή χορογραφία, λίγοι το έχουν. Μόνο αυτοί. Ποτέ στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια το clubbing όπως το υπηρετεί αυτή η ομάδα δεν είχε τέτοια ένταση κομψότητας και χαρακτήρα.

40 Γιώτης Μπάνγκαλας: Το νόημα της ζωής

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Το πιο ροκ άτομο της πόλης με ISO υπογεγραμμένο από τον Τζεφ Μπεκ. Ο μυθικός μουσικός και σύμβουλος μουσικής σήμερα στον πάνω όροφο του δισκοπωλείου “Metropolis” διαθέτει ένα αλάνθαστο μουσικό κριτήριο και μια ογκώδη γνώση αποτυπωμένη στο σκληρό του μυαλού του, η οποία αφορά τραγούδια, συγκροτήματα, εποχές, πρωτοπορίες. Ο μοναδικός  Έλληνας που ανακάλυψε τον τάφο της Nico στο Βερολίνο (το πειστήριο-βίντεο κυκλοφορεί χέρι χέρι στους ψαγμένους κύκλους της πόλης) συνεχίζει να πηγαίνει σε όλες τις συναυλίες, να παραληρεί σαν έφηβος ξεχωρίζοντας τις νέες καλές ντόπιες μπάντες και να διηγείται ιστορίες. Γιατί αν η μουσική δεν είναι ο απόλυτος έρωτας και ο έρωτας η πιο ωραία μουσική, τότε η ζωή δεν έχει κανένα νόημα, μωρό μου!

41 Σωτήρης Μπαμπατζιμόπουλος: Brainstorm

Φωτογραφία: Γιώργος Παπαδόπουλος

Η νουάρ ιστορία επιστημονικής φαντασίας «Τα δάκρυα της Φον Μπράουν» του Σωτήρη Μπαμπατζιμόπουλου κυκλοφορεί από τη σειρά «Λογοτεχνία/Cult Stories» των εκδόσεων Τόπος. Πρωταγωνιστής της ο ντετέκτιβ Τζο Λυχνίας, που ζει σε έναν κόσμο μετά την Αποκάλυψη, ίσως όμως και στη Θεσσαλονίκη. Πίνει σαμπούκα, αγαπά τους απροσάρμοστους, πληρώνεται για να βοηθήσει τη Φον Μπράουν να βρει τα δάκρυά της. Ο Τζο Λυχνίας και οι περιπέτειές του ξεκίνησαν από το πρώτο ελληνικό free press, τον «Εξώστη», και συστήνονται ανεπιφύλακτα σε όσους αγαπούν τον Νικ Κέιβ, τους loosers και τις δολοφονικές ατάκες. Εύστροφος, χιουμορίστας, εγκεφαλικός, με ένα κεφάλι που εκρήγνυται σε εκατομμύρια big bang το δευτερόλεπτο, ο Σωτήρης Μπαμπατζιμόπουλος έχει πολύ μέλλον. Γράψ’ το!

42 Liebe: Αγάπη είναι

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Ο Γιώργος Μπέγκας είναι ο frontman των αμετανόητων ποπάδων Five Star Hotel. Ο Δημήτρης Ζαχαριάδης μέχρι πρόσφατα έπαιζε με τους electro Lovelab. Το τραγούδι “Drugs and Models” γράφτηκε τη μέρα που όλη η Ελλάδα μάθαινε από το Star Channel τα νέα για το «γνωστό μοντέλο από τη Θεσσαλονίκη» που πιάστηκε με κοκαΐνη. Οι Liebe γεννήθηκαν εκείνη τη μέρα, ο ήχος τους είναι synthie, κουβαλάει μνήμες από Kraftwerk και Yazoo. Ο Μανώλης Σταυρουλάκης στα live παίζει Moog και λούπες, ενώ ετοιμάζει την παραγωγή του πρώτου δίσκου τους. Οι Liebe φωτογραφήθηκαν στο “Jazzanova” μία από τις Πέμπτες, όταν και φιλοξενείται το πάρτι Pop. Ο Σταυρουλάκης, πέρα από την τρελή ποπ και γνήσια Pet Shop Boy καρδιά του, τα μεσημέρια κάνει εκπομπές στον Radio DJ. Άκου τους!

43 Φίλιππος Τσιάρας: Καλή πατρίδα, σύντροφε!

Φωτογραφία: Κώστας Αμοιρίδης

Ήρθε στη Θεσσαλονίκη μέσω Βενετίας, αφού έργα που τώρα εκθέτει στην γκαλερί Donopoulos συμμετείχαν στην τελευταία Μπιενάλε. Την ίδια ώρα η μεγάλη αναδρομική του έκθεση στο Μουσείο Φωτογραφίας πιστοποιεί την κλάση αλλά και τη μεγάλη τέχνη ενός από τους πιο πολυδιάστατους Έλληνες. Ασπρόμαυρες φωτογραφίες, κοφτερές, οικογενειακά πορτρέτα με χιούμορ, πίκρα, σαρκασμό, αναμνήσεις από τη ζωή στην Αμερική. Γλύπτης, ζωγράφος, μπον βιβέρ, πλάνητας, αστείος και οικείος, αυτές τις μέρες όλο και θα τον τρακάρεις να κερνάει τσίπουρα σε κάποια ταβέρνα. Επιβάλλεται να «προσκυνήσεις» την έκθεσή του, εκρηκτικό απαύγασμα άποψης για τη ζωή και την τέχνη.

44 Αντώνης Λαδάς: Ιστορίες από το κελάρι

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Το 2004 ο Αντώνης Λαδάς εμπνέεται από τη Στοά Μαλακοπής και δημιουργεί την «Παπαρούνα». Εκεί που κάποτε ήταν τα γραφεία της Τράπεζας Θεσσαλονίκης, τώρα μπορείς να απολαύσεις πιάτα δημιουργικής κουζίνας υπό τους ήχους τζαζ μουσικής, αλλά και να δοκιμάσεις εκατοντάδες ετικέτες κρασιών από ελληνικούς και διεθνείς αμπελώνες. Αν θέλεις να συνεχίσεις, επισκέψου το μπαρ του ακριβώς δίπλα, όπου η μουσική είναι γκρούβι! Αν όση ώρα πίνεις το κοκτέιλ σου διαπιστώσεις ότι διαδραματίζεται μια θεατρική παράσταση μπροστά σου, όχι, δεν ήπιες πολύ. Ο Αντώνης Λαδάς θεωρεί το φαγητό και το ποτό ιδίας σημασίας με την κουλτούρα σε όλες τις εκφάνσεις της. O Πελοποννήσιος, που διάλεξε για πατρίδα του τη Θεσσαλονίκη, κατάφερε να αναστήσει μια ολόκληρη γειτονιά μετατρέποντάς τη στην πιο φαν και χαρούμενη συνοικία των ημερών.

45 Μαριάννα Ιγνατάκη: Faster, pussycat

Φωτογραφία: Κατερίνα Κουτσαλή

H ζωγράφος από τη Θεσσαλονίκη που επαληθεύει αυτό που όλοι υποψιαζόμαστε, ότι δηλαδή η πόλη βράζει από δημιουργούς. Στα έργα της τα κορίτσια στέλνουν στα αζήτητα την αθωότητα, δαγκώνοντας επικίνδυνα και λάγνα κομμάτια από όποιον βρεθεί στο δρόμο τους. Το στούντιό της είναι στα πέριξ της Βαλαωρίτου, εκεί κυκλοφορεί και τις νύχτες. Σε ένα σκαμπό, σε μια συναυλία, σε μια καινούργια έκθεση που ετοιμάζει.

46 Φούρνος «Τιτάνια»: Bread and butter

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Το «συσσίτιο» του κέντρου. Φρέσκο ψωμί, λαχταριστά τυροπιτάκια, θεϊκά κουλούρια, γλυκά κουλουράκια και όλα για το τσιμπολόγημα, που για τη Θεσσαλονίκη θεωρείται ιερό όσο και η σιέστα για τον Μεξικανό. Ο Θωμάς κι ο Δημήτρης εκσυγχρόνισαν έναν από τους πιο ιστορικούς φούρνους της πόλης, ενώ το μυστικό της γεύσης τους είναι ότι ξέρουν να παίζουν άριστα με το ζυμάρι και το λάδι. Το καθημερινό πέρασμα από την Καρόλου Ντηλ για πρωινό, δεκατιανό, μεσημεριανό τσιμπιτούμ και απογευματινές λιγούρες είναι επιβεβλημένο.

47 Μπάμπης Ζουμπούλης: Ρέκβιεμ για ένα φίλο

Τη νύχτα που έφυγε ο Μπάμπης Ζουμπούλης, σχεδόν τέτοιες μέρες, τον έκλαψε όλη η Θεσσαλονίκη. Κατά βάθος θρηνούσαμε και για μας, αφού το τέλος του σηματοδότησε το τέλος της δικής μας αθωότητας. Ο άνθρωπος αυτός δεν έφτιαξε απλώς μερικά από τα πιο εμβληματικά στέκια, όπου μέσα τους ζυμώθηκαν παρέες, έρωτες, συγκροτήματα, σχέσεις, ιδέες και τέχνη. Κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ λίγο για να περιγράψει την ψυχοσύνθεση, τη σκέψη, τη στάση του απέναντι στη ζωή. Ο Μπάμπης Ζουμπούλης ήταν ο Πυγμαλίωνας της Θεσσαλονίκης. Στο “Mobil” δεν χορεύαμε μόνο, αλλά σκεφτόμασταν. Στον «Θερμαϊκό» δεν πίναμε ποτά, ούτε μαγευόμασταν κάθε φορά που έβαζε το “It’s Only Rock’n’roll” των Rolling Stones, αλλά στο πατάρι, όπου βρισκόταν το γραφείο του, κάναμε συνελεύσεις, οργανώναμε ταξίδια, στέλναμε ανταποκρίσεις για τα αθηναϊκά περιοδικά, που πάντα αναρωτιούνταν ποιος είναι αυτός ο τύπος και πώς καταφέρνει πάντα να ενώνει ανθρώπους, μεγαλώνοντας τις νύχτες. Ο Μπάμπης Ζουμπούλης ήταν η ψυχή του πάρτι, ένας γεννημένος ευπατρίδης, μια απλόχερη καρδιά, ένας spiritual traveler. Η πόλη, όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα είναι λειψή χωρίς αυτόν.

48 Φράνκι Νότας: Τσιτσέλεγεσρε!*

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Το βιβλιοπωλείο «Κεντρί» στο Ναυαρίνο είναι μια σταλιά. Παρ’ όλα αυτά είναι αδύνατο να μη βρεις αυτό που ψάχνεις. Εναλλακτικός Τύπος και Μαρσέλ Προυστ, Σώτη Τριανταφύλλου, παιδικά, Ντοστογέφσκι, ό,τι θελήσεις είναι εδώ. Ο roadie του συγκροτήματος Xaxakes, Φράνκι, ίσως ο πιο πολυδιαβασμένος της πόλης, δουλεύει εδώ, προτείνει, συστήνει, ξέρει. Αλλά και τον ξέρουν όλοι: τα «μαυράκια» που πουλούν τσάντες, οι βιβλιόφιλοι που εκτιμούν τις πληροφορίες και το γούστο του, οι πωλήτριες των χαϊμαλάδικων, οι γιαγιάδες που βγάζουν τα εγγόνια βόλτα. Η συλλογή του από 8 track κασέτες αυτοκινήτου διαθέτει από φεστιβάλ Σαν Ρέμο έως Τζόνι Κας, ενώ το άφρο μαλλί του είναι σήμα κατατεθέν της περσόνας του.

*Όσοι ομιλείτε γρεβενιώτικα, καταλάβατε τι ήθελε να πει ο τίτλος.

49 Professional Sinnerz: Τα αδέλφια μας τα σπάνε

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Μόλις κάποιο underground γκρουπ ξεφύγει από τα live ενώπιον 100 ανθρώπων, ορκισμένων τιμητών της «καθαρότητας» και της «αγνότητας», και γνωρίσει επιτυχία αυτόματα, οι ίδιοι που το αποθέωναν το σπιλώνουν. Οι «πουλημένοι» Professional Sinnerz αυτές τις μέρες λούζονται με την κόμπλα της σαλονικιώτικης καρμιριάς, επειδή το Mad τους λατρεύει και επειδή το χιπ χοπ τους φτάνει πλέον στα χείλια όλων. Ο Σάββας και ο Αδάμας εννοείται πως δεν μασάνε. Η εμπειρία τους, το ζόρι που πέρασαν έως τώρα και η γνήσια μαγκιά τους είναι αδύνατον να λεκιαστούν από τους «επαγγελματίες» θεσσαλονικαράδες κράχτες. Δηλώνουμε ότι είναι οι πρωταθλητές των MC, ενώ η δεξαμενή τους περιέχει δράση, ρυθμό, ανατρεπτικές αλλαγές, μαύρα Ray-Ban, κοντρολαρισμένο χάος, γραβάτες, ασημικά, αδρεναλίνη, ομοβροντίες beats και samples, πυρετώδεις εξομολογήσεις, δυνατό groove. Και για τους υπόλοιπους, σόρι!

50 Αλέξανδρος Τζίμος και «Πέπε» Χοσέ Αρκάς Περέθ: Viva!

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Ένας Έλληνας, ένας Ισπανός, δύο περιοχές, μια σύζευξη: Βαρκελώνη + Θεσσαλονίκη = “Barθelonika”! Το σπανιόλικο εστιατόριο που έφτιαξαν στη στοά Λεβή της Βενιζέλου είναι το τελευταίο new entry καλής και δημιουργικής κουζίνας. Σε μια πόλη που έχει θεσπέσια πιτόγυρα και θεϊκή ρετσίνα, αλλά υστερούσε στην tapas culture και τη σανγκρία μέθη, έπιασαν τον ταύρο από τα κέρατα και τον έστρωσαν στα τραπέζια τους.

51 Στοά Λεβή: We 2 are 1

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Στο “Haven” θα πιεις τα πρώτα ποτά, πριν πας στον «Ερμή» για να τσιμπήσεις. Αλλά και αντίστροφα: Στον «Ερμή» θα πιεις έναν καφέ και μετά, όταν το κρύο τσούξει και ο Βαρδάρης σε «ξυρίσει», στο “Haven” θα πας για κονιάκ και ξημέρωμα. Αυτό που κατάφερε ο Νίκος Σαρίδης ήταν όχι απλώς να κάνει το “Haven” ένα τροπικό καταφύγιο θαλπωρής και μουσικής, αλλά και να δημιουργήσει μια υπόγεια σήραγγα με το απέναντι ιστορικό εστιατόριο «Ερμής», που μαρτυρά φιλία και ανοιχτοσύνη μυαλών και αποτελεί περίτρανη εφαρμογή του σαββοπουλικού ρητού «ιστορία γράφουν οι παρέες».

52 Πάνος Ξυλαγγουρέλης, Νίκος Ευαγγελόπουλος, Στέφανος Καράμπαμπας: The Local cats

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Ο Πάνος, ο Νίκος κι ο Στέφανος είναι η καρδιά του “Local”, που με τη σειρά του είναι η espesso καρδιά της Θεσσαλονίκης την ημέρα, ενώ τη νύχτα ένα μπαρ μπαρ, ένα ποτάδικο ποτάδικο! Αν αράξεις στην μπάρα και στήσεις αφτί στις παρέες, προσεκτικά όμως για να μη σε πάρουν χαμπάρι, μπορεί να μάθεις τα πάντα για τη φάση της πόλης, αφού δικηγόροι κουβεντιάζουν με γραφίστες, αρχιτεκτόνισσες με εμπόρους και στο τέλος όλοι μαζί τσουγκρίζουν ένα σφηνάκι. Θυμάσαι την ταινία «Το μπαράκι του Σεν Έλμο»; Αυτό είναι το “Local”, ένα στέκι που ανά πάσα ώρα και στιγμή θα ανταμώσεις με φίλους που έψαχνες στον ουρανό και στη Γη του τους βρήκες.

53 Καλούδης Γιοβανούδας: Feed the world

Φωτογραφία: Χρύσα Νικολέρη

Από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες του κέντρου, ο σιτιστής της Ζεύξιδος μπορεί να περηφανεύεται πως στο εστιατόριό του τρώνε όλες οι φυλές. Οικογενειακές γιορτές και καλλιτέχνες σόλο, τραπεζάκια έξω όταν ο καιρός χαμογελάει, φίσκα μέσα όταν ρίχνει καρεκλοπόδαρα. 20 ώρες το 24ωρο εκεί, ο Καλούδης ξέρει την ιστορία, τα πρόσωπα, τα γούστα και τα χούγια μας. Ξέρει πως μας αρέσουν τα κρεατικά του με μουστάρδα, τα ριζότα και οι σαλάτες του. Ξέρει με τι γλυκό θέλουμε να αλλάξουμε γεύση και ξέρει πως πάντα θα κουτσομπολεύουμε τις ζουμπουρλούδες στους τοίχους, ράτσας 50% Μποτέρο και 50% καλοζωισμένης, μπαμπατζάνας θεσσαλονικιάς κυράς.

54 Κώστας Χασιώτης: Astrofunk

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Από το τρελό ροκαμπίλι των Lone Stars και την post θύελλα των Νάνων έως το ξέσαλλο soul funky των Nasa Funk, το μπάσο του Κώστα Χασιώτη σημαδεύει για τρίτη δεκαετία τον ήχο της πόλης. Είναι σαν πύραυλος, είναι συναρπαστικό, περίτεχνο, στακάτο, διονυσιακό, είναι trademark. Ο χειριστής του είναι μιας σπάνιας ψυχής και αισθητικής μουσικός, ένας πραγματικός δεξιοτέχνης του πάρτι και της μελωδίας. Χορέψτε τον με όποιο σχήμα κι αν τον πετύχετε.

55 Γιάννης Φράγκος: The cafeina guy

Φωτογραφία: Σάκης Γιούμπασης

Αν πιεις καφέ ή σοκολάτα από τα χέρια του, θα πας στον παράδεισο. Ο καλύτερος barrista του κέντρου χειρίζεται τις μηχανές καφέ του «Διατηρητέο» όπως ο ζωγράφος το πινέλο του, ο αστροναύτης το διαστημόπλοιο, ο γλύπτης το μοντέλο του. Ο Γιάννης Φράγκος είναι δεξιοτέχνης, όπως και να το κάνουμε! Δοκίμασέ τον και θα δεις.

56 Ηλίας Λόγγο, Κώστας Βογιατζής: Acapulco nights

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Γευσιγνώστης, cocktail’s and spirits expert, πολυταξιδεμένος ανά τον πλανήτη, ιδιοκτήτης του μεξικανικού εστιατορίου “El burrito” μαζί με τον Κώστα Βογιατζή, υπεύθυνος της bartending αρμάδας των Cocktail Shaker Crew, με έφεση στη μοντέρνα τέχνη και γνωριμίες με υψηλούς κύκλους του παγκόσμιου design, ο Ηλίας Λόγγο είναι ένα σπάνιο μοντέλο παιδιού από τη Θεσσαλονίκη. Λεπτολόγος, τελειομανής, μύστης, ανεξάντλητος σε ιδέες. Θα είσαι τυχερός αν κάποια νύχτα στο “El burrito”, διηγούμενός σου ιστορίες από τις νύχτες στο Μαϊάμι και τη Νέα Υόρκη, μειξάρει στο ποτήρι σου φρούτα και αλκοόλ.

57 Χάρης Δάρδας, Απόστολος Αποστολίδης: Λέσχη ανδρών

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Η γαστριμαργική κουλτούρα του “Room 22” έχει υμνηθεί πολλάκις. Όμως, πέρα από ένα εγνωσμένης αξίας και χαράς coffee spot, lunch break και night ride restau, είναι ένα conceptual μέρος, όπου όλα, από τη μουσική, το φαγητό, την κάβα έως τη διακόσμηση, έχουν αέρα ευρωπαϊκό. Οι δε ιδιοκτήτες, Χάρης Δάρδας και Απόστολος Αποστολίδης, συγκεντρώνουν τα ιδεατά θεσσαλονικιώτικα χαρακτηριστικά της καρντασοσύνης: ευγενείς, καλλιεργημένοι, ταξιδεμένοι και με μια «οικογενειακή» αντίληψη περί εξόδου. Γι’ αυτό το “Room 22” είναι και λέσχη. Ανδρών και κοριτσιών. Πού άλλου μπορείς να ακούσεις ιστορίες από τη χρονομηχανή, τότε που το “Mobil” ήταν στην Ανθέων και ο Ντέιβιντ Μπερν έπαιξε στην πόλη; Πού αλλού μπορείς να συζητήσεις για το νέο δημαρχείο αλλά και τα τσίπουρα που βγάζουν στην Αριδαία; Και γιατί πέρα από τέλειοι οικοδεσπότες, είναι και τα φιλαράκια με τα οποία πάντα κάτι έχεις να πεις, να μοιραστείς μαζί τους, για κάτι να γελάσεις και με κάτι να προβληματιστείς.

58 Boomstate: The weeping songs

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Μελωδικά, μελαγχολικά, ακορντεονίστικα, ποιητικά, ταξιδιάρικα σαν καράβι που πιάνει λιμάνια τη νύχτα, με αναφορές και αναμνήσεις από Τομ Γουέιτς και Νικ Κέιβ, Πιατσόλα, Σιγκαπούρη, Κωνσταντινούπολη και Βερολίνο, τα τραγούδια των Boomstate φτιάχνουν ατμόσφαιρες ξεχωριστές. Η χαμηλόφωνη μπάντα που τη λατρεύουν οι μυημένοι ξαναμπαίνει στο στούντιο. Τσέλα, τύμπανα, άρωμα Tiger Lillies, rec!

59 Κώστας Σταμάτης, Χρήστος Κουδούνης,  Γιώργος Χατζημιχαηλίδης: The Greek lovers

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Ο Κώστας Σταμάτης και ο Γιώργος Χατζημιχαηλίδης είναι οι μάγειρες του «Ούζου Μέλαθρον». Ο Χρήστος Κουδούνης, στη μέση, δηλώνει επάγγελμα «ταβερνιάρης». Ωστόσο, αν στο μυαλό σου τον έχεις μόνο σαν ψυχή του μαγαζιού, έχασες. Εξαιρετικός τραγουδιστής χατζιδακικής κοπής, εραστής της ποίησης αλλά και των ρεμπέτικων του Χριστιανόπουλου, φανατικός αναγνώστης του περιοδικού «Οδός Πανός» του Χρονά, ο Χρήστος Κουδούνης είναι μάλλον συστατικό στοιχείο της γεύσης στα πέριξ του Μπεζεστενίου. Πέρα από το ότι γνωρίζει τα πάντα περί φρέσκου ψαριού ή κρέατος, ξέρει ίσως το σημαντικότερο: Δεν αρκούν τα καλούδια της κουζίνας και η δεξιότητα της μαγειρικής κομπανίας του, αλλά μετράνε και η αγάπη, ο σεβασμός, η τρέλα του να κρατάς ατόφια την Ελλάδα στα ντουζένια της.

60 Ράνια Ξανθοπούλου: Lo-fi queen

Φωτογραφία: Σάκης Γιούμπασης

Γανιάσαμε για να την πείσουμε να φωτογραφηθεί. Έμφυτη σεμνότητα, διακριτικά χαμηλόφωνη γοητεία. Στην μπουτίκ της, στην Προξένου Κορομηλά, το μαύρο κάνει παιχνίδι, αφού η Ράνια ξέρει πως η μόδα στον καιρό της οικονομικής κρίσης πρέπει να προσαρμόζει τα χρώματα στον ψυχισμό των ανθρώπων. Ακόμα όμως και στα παλιά χρόνια, εκείνα της ευμάρειας, το ultra chic της κινούνταν χωρίς να κραυγάζει. Δεν είναι το γκλάμουρ που επιδιώκει, αλλά μια συγκεκριμένη lo-fi ιδέα περί κομψότητας. Η κυρία Ξανθοπούλου είναι από τους μετρημένους πλέον ανθρώπους στη Θεσσαλονίκη που μπορεί να σου διηγηθεί την ιστορία του δρόμου που φιλοξενεί τη δουλειά της. Και ίσως η μοναδική σε αυτή τη γειτονιά που τολμά να κοιτάζει τα πολυεθνικά μεγαθήρια του στιλ στα μάτια. Ιδιαίτερη, μοναδική, ελεγκάντ, υπέροχη.

61 Γιώργος Παπαζώης: The bartender

Φωτογραφία: Νίκος Καρδαράς

Ο πιο ιστορικός μπάρμαν της πόλης, και η δεύτερη κεντρική «κολόνα» του “De facto”, μπορεί να διευθύνει την μπάρα όπως ο μαέστρος μια συμφωνική. Άσειστο θεμέλιο του μαγαζιού από το 1989 και από τις πιο συμπαθητικές φιγούρες της πόλης, ο Γιώργος δικαιούται να καυχιέται πως γνώρισε μια πλειάδα σημαντικών ανθρώπων από όλους τους χώρους της τέχνης, της πολιτικής και των μίντια. Από τον Νάγκισα Όσιμα, τον Ακίρα Κουροσάβα και τον Ζαν-Πιέρ Λεό μέχρι τον Καταλειφό, τον Σαββόπουλο, τον Ανδρουλάκη, τον Προδρομίδη, τον Τζούμα ή το διάσημο κινηματογραφικό δοσίλογο Αρτέμη Μάτσα. Ψύχραιμος, κουλ, καλλιεργημένος, μύστης, ωραίος.