Το Σάββατο 19 Ιανουαρίου το πρωί στάθηκα στην αρχή της Ερμού κι είδα κόσμο (περισσότερο από το συνηθισμένο) έξω από τις βιτρίνες των καταστημάτων. Το ακόμα πιο παράδοξο ήταν ότι στη συνέχεια είδα κόσμο αρκετό κι εντός των μαγαζιών παρά τις αντίξοες συνθήκες - απεργία του μετρό, αντιρατσιστική πορεία και συναυλία στο Σύνταγμα.
Η προαναγγελία των εμπόρων ότι θα ξεκινήσουν τις εκπτώσεις ευθύς αμέσως με μεγάλες προσφορές φαίνεται ότι έπιασε τόπο. Τα τεράστια πανό «–50%» και «–70%» σε πολυκαταστήματα όπως του Fokas για παράδειγμα, τραβούσαν την προσοχή του κόσμου αμέσως.
Φυσικά, στάθηκα κι εγώ εκεί που στέκονταν όλες- στα παπουτσάδικα με τα πιο μεγάλα «μείον %» στις τζαμαρίες.
Στον Χαραλά οι τιμές μου φάνηκαν πολύ λογικές ήδη προ εκπτώσεων, πόσο μάλλον τώρα που βρήκα δερμάτινα αγορίστικα μποτάκια (δηλαδή ο, τι θέλουν να έχουν στη ντουλάπα τους όλα τα κορίτσια της πόλης τον τελευταίο ένα χρόνο) με € 70 και € 60. Μέσα στο κατάστημα, μικρές και μεγάλες, περίμεναν η μια στριμωχτά δίπλα στην άλλη να έρθει το μαγικό «γοβάκι».
Φυσικά πέρασα και από τα Zara, όπου ούτως ή άλλως γίνεται πάντα ένας μικρός χαμός. Το Σάββατο γινόταν ένας τεράστιος χαμός. Η σειρά μπροστά από τα τρία ταμεία έκανε δύο στροφές και συναντιόταν με αυτή των δοκιμαστηρίων. Στο ταμείο εντόπισα και το it αντεικείμενο- αξεσουάρ της ημέρας: ένα μικρό σκελετό από μικρές άσπρες χαντρούλες στα € 3 το οποίο εκείνη την ημέρα έκανε θραύση.
Είναι ενδιαφέρον να παρατηρείς σε τέτοιες «μαζικές» εκδηλώσεις του καταναλωτικού κοινού, συμπεριφορές και σκηνές που φανερώνουν τον τρόπο που σκέφτεται ο καθένας. Μία, συνεσταλμένη όπως φαινόταν, κοπέλα στεκόταν μπροστά μου στην ουρά του ταμείου, κρατώντας ένα κοντό μαύρο μπουφάν από δερματίνη στον ώμο του οποίου υπήρχε μία εμφανέστατη τρύπα. Με πολύ ήρεμη, σχεδόν ψιθυριστη φωνή είπε στην υπεύθυνη «Αγόρασα αυτό το μπουφάν πριν από τρεις ημέρες και μόλις τη δευτερη φορά που το έβαλα έκανε αυτή την τρύπα, το πήγα στο ράφτη μου και μου είπε ότι δε μπορεί να το μπαλώσει κι ότι φταίει το ύφασμα. Θέλω να μου το αλλάξετε.» Ο φίλος της δίπλα χαμογελούσε αμήχανα – θα προτιμούσε και να μη το ζούσε αυτό- ενώ η πωλήτρια κοίταζε έκπληκτη την κοπέλα. Πρώτο σαββατοκύριακο των εκπτώσεων και εκείνη απαιτούσε ένα νέο μπουφάν! Και φυσικά το πήρε.
Ο συνωστισμός που υπήρχε στα Zara, υπήρχε και σε άλλα καταστήματα από μεγάλες, οικονομικές street fashion φίρμες όπως τα Promod, H & M, Mango κ.λπ. Οι τιμές, πάνω – κάτω, οι ίδιες και ικανοποιητικές. Εκεί δηλαδή όπου πριν έβρισκες κάτι χαριτωμένο με € 20, τώρα είχε κατέβει στα € 8.
Ακολουθούσαν τα εγχώρια παπουτσάδικα – Kazakos, Haralas, Rollini κ.λπ., ενώ όσοι κινούνταν πολύ συντηρητικά στις εκπτώσεις (με –20% και –30%), δεν θα έλεγε κανείς ότι είχαν και ιδιαίτερη κίνηση.
Η έκπληξη ήταν το αναπάντεχο «Παπούτσια € 10» στη βιτρίνα του Τσαντίλη μαζί με το «Πολύ μεγάλες προσφορές στο Υπόγειο». Ποιος μπορεί να αντισταθεί σε τέτοια δελεαστική πρόταση από ένα από τα πιο σικ κι ακριβά μαγαζιά της πόλης; Όπως ήταν αναμενόμενο, κι εκεί υπήρχε πλήθος κόσμου που έψαχναν να βρουν τα «παπούτσια € 10», όπως κι εγώ.
Η αλήθεια είναι ότι απογοητεύτηκα λίγο γιατί τα περιβόητα παπούτσια αποδείχθηκε ότι ήταν όλα σχέδια με έντονα χρώματα και υπερβολική διακόσμηση, και μάλιστα όλα από 42 νούμερο και πάνω.
Το «μεγάλες προσφορές στο υπόγειο» όμως βγήκε αληθινό γιατί μπορούσες να βρεις, χειροποίητο ιταλικό φόρεμα με στρας και μετάξι στα € 30 (από € 350) και ζακετάκι στην ίδια λογική με € 20.
Συμπέρασμα: πλησιάστε άφοβα την αγορά. Οι εκπτώσεις πραγματικά είναι αυτό που λέει το όνομά τους και σίγουρα μπορείτε να βρείτε κάτι καλό, εντυπωσιακό και φθηνό. Αγοράζοντας έστω και ένα μόνο πράγμα για εσάς ή κάποιον δικό σας, όχι μόνο θα τονώσει τη διάθεσή σας αλλά θα βοηθήσει και την ταλαιπωρημένη αγορά που τόσο το έχει ανάγκη.
