Γκρέτα Γκάρμπο, Βίβιαν Λι, Τατιάνα Σαμοϊλοβα ή Κίρα Νάιτλι; Με αφορμή την εκδήλωση που διοργανώνουν οι εκδόσεις ΑΓΡΑ (έχουν εκδώσει την Άννα Καρένινα σε μετάφραση Άρη Αλεξάνδρου) και ο IANOS στις 14/1, 20.00 (θα προβληθούν αποσπάσματα από τις τρεις πρώτες ταινίες, μια δεκάλεπτη ταινία με ζωντανές λήψεις του Λέον Τολστόι στο κτήμα του το 1910, θα μιλήσει η Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ο Νίκος Ξυδάκης θα ερμηνεύσει το τραγούδι του «Άννα Καρένινα», σε στίχους Θοδωρή Γκόνη –είσοδος ελεύθερη) ψάξαμε και βρήκαμε όλες τις κινηματογραφικές αποδόσεις της Άννας Καρένινα. [Bonus μια θεατρική εκδοχή της]
12 φορές έπεσε η Άννα Καρένινα στις (κινηματογραφικές) γραμμές του τρένου. Δες τα βίντεο.
1. Πρωταγωνιστές: Vera Kholodnaya. Σκην.: Vladimir Gardin (1914, Σοβιετική Ένωση)
2. Πρωταγωνιστές: Βetty Nansen. Σκην.: J. Gordon Edwards (1915, HΠΑ)
3.Πρωταγωνιστές: Greta Garbo, Fredric March, Basil Rathbone κ.ά. Σκην.: Clarence Brown (1935, ΗΠΑ)
Ο Vladimir Nabokov χαρακτήρισε την Άννα Καρένινα του Τολστόι « μία από τις μεγαλύτερες ερωτικές ιστορίες στην παγκόσμια λογοτεχνία». Κατά κοινή αναγνώριση το σπουδαιότερο μυθιστόρημα του 19ου αιώνα, η Άννα Καρένινα έχει θεωρηθεί η πνευματική αυτοβιογραφία του Τολστόι. Με φόντο την αυτοκρατορική Ρωσία, το βιβλίο είναι ένας εμβριθής και σύνθετος στοχασμός πάνω στον παράφορο έρωτα και την ολέθρια απιστία.
Παντρεμένη με έναν ισχυρό κυβερνητικό παράγοντα, η Άννα Καρένινα είναι μια ωραία γυναίκα που ερωτεύεται βαθιά έναν πλούσιο αξιωματικό του στρατού, τον κομψό κόμη Βρόνσκι. Προσπαθώντας απεγνωσμένα να βρει την αλήθεια και το νόημα στη ζωή της, αψηφά απερίσκεπτα τις συμβάσεις της ρωσικής κοινωνίας και εγκαταλείπει τον σύζυγο και τον γιό της για να ζήσει με τον εραστή της. Ο περίγυρος της την καταδικάζει και την εξοστρακίζει, και η ίδια παθαίνει συχνά κρίσεις ζήλιας που αποξενώνουν τον Βρόνσκι, με αποτέλεσμα να βουλιάζει σιγά σιγά σε μια αδιέξοδη κατάσταση.
Αντιστικτικά με αυτόν τον τραγικό έρωτα εκτυλίσσεται η ιστορία του Κονσταντίν Λέβιν, ενός μελαγχολικού γαιοκτήμονα που ο Τολστόι τον έπλασε στο καλούπι του δικού του χαρακτήρα. Ενώ η Άννα αναζητά την ευτυχία μέσα από τον έρωτα, ο Λέβιν ξεκινά τη δική του αναζήτηση για την πνευματική ολοκλήρωση μέσα από το γάμο, την οικογένεια και τη σκληρή δουλειά. Γύρω από αυτά τα δύο κομβικά νήματα της πλοκής υπάρχουν δεκάδες χαρακτήρες και οι ιστορίες τους, υφασμένες αριστοτεχνικά από τον Τολστόι στον ίδιο καμβά∙ δημιουργείται έτσι ένα συγκλονιστικό πανόραμα της ρωσικής κοινωνίας του 19ου αιώνα.
Η A.V. έγραψε για την έκδοση στα ελληνικά
ЭПИСΤΡΟΦИ СΤΟУС КЛΑСИКΟУС
Πρέπει να ξεκινήσω με μια παραδοχή. Ανέκαθεν πίστευα πως η Άννα Καρένινα δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη ρώσικη εκδοχή της Μαντάμ Μποβαρί. Δηλαδή ένα βιβλίο για την απιστία μιας γυναίκας, ιδωμένης μέσα από το πρίσμα ενός «χριστιανικού αναρχισμού» – χαρακτηρισμός που, υποτίθεται, αποκαλύπτει την ιδεολογική ματιά του Τολστόι. Επιπλέον, πίστευα πως πρόκειται για ένα κλασικό μεν αριστούργημα της παγκόσμιας μυθιστορίας, αλλά πως (λόγω και του όγκου του) αν επιχειρούσα να το διαβάσω θα έπληττα αφόρητα. Και τώρα η ώρα της ομολογίας: φάνηκα (πολύ) μωρός. Και πρέπει από εδώ να ευχαριστήσω την Άγρα που δεν «ανέσυρε» μόνο την παλιά μετάφραση του Αλεξάνδρου, αλλά την πλούτισε με προκλητικές εισαγωγές, βιογραφικά στοιχεία και αλληλογραφία του συγγραφέα, θέσεις και κριτικές για το βιβλίο, αλλά και φωτογραφίες (πόσο απίστευτα όμορφος ήταν ο Λ.Τ. στα εικοσιένα του!), προκαλώντας μου την περιέργεια, για να μπω τελικά στο κείμενο και να βγω μόνο όταν διάβασα «ΤΕΛΟΣ».
Η μεγάλη έκπληξη είναι πως πρόκειται για «σονάτα». Με το ίδιο βάρος, δίπλα στην ιστορία της αριστοκράτισσας Άννας Καρένινα, αναπτύσσεται η ιστορία του γαιοκτήμονα Κονσταντίν (Κόστια) Ντμίτρις Λέβιν – το συγγραφικό alter ego του συγγραφέα. Οι ιστορίες τους εξελίσσονται παράλληλα με πολλούς χαρακτήρες να μπαινοβγαίνουν σ’ αυτές, για να συναντηθούν οι δύο τους λίγο πριν το τέλος του βιβλίου!
Διαβάζοντας την Άννα Καρένινα είναι σαν να παρακολουθείς αγώνα ιπποδρομίας με τους Άννα και Λέβιν να προσπαθούν να κόψουν το νήμα (νόημα της ζωής) ξεπερνώντας εμπόδια (κοινωνικές συμβάσεις). Έχει όμως μια ιδιαιτερότητα. Μπορείς να ακούς όλες τις εσωτερικές συγκρούσεις των «ιππέων». Στο φόντο μια λεπτομερέστατη τοιχογραφία της ρώσικης κοινωνίας του 19ου αιώνα. Ο αγώνας αποδεικνύεται τόσο συγκλονιστικός που προκαλεί παραλήρημα, τόσο σε εσένα όσο και στους διπλανούς σου (για να ανακαλύψεις σε αυτούς από τον Λένιν και τον Τσέχοφ μέχρι τον Ντοστογιέφσκι και τους εκφραστές του μοντέρνου μυθιστορήματος, όπως ο Τζόις).
13°
