Η Αντωνία Κανελλοπούλου με την έκθεσή της «Κάπου στην υδρόγειο» επιλέγει να απεικονίσει τα παιδιά που δίνουν ελπίδα και θα αλλάξουν τον κόσμο. «…Κάπου στην υδρόγειο, παιδιά από όλες τις Ηπείρους, γεννιούνται και μεγαλώνουν κληρονομώντας ένα δύσκολο παρελθόν: δουλεύουν για να επιβιώσουν, πονάνε, υποφέρουν, ταλαιπωρούνται, πεισμώνουν, ωριμάζουν νωρίς και γίνονται σοφά και δυνατά».
Κοιτάζοντας τον Θεό, λάδι σε καμβά, 120Χ90 εκ.
Η Ήρα Παπαποστόλου, κριτικός & ιστορικός τέχνης, αναφέρει για την έκθεση στην Αίθουσα Περιτεχνών Καρτέρης: «Λες και ξεπροβάλλουν από φωτογραφίες του National Geographic –και άρα από υπαρκτές εικόνες−, τα παιδιά της ζωγράφου αποδίδονται ρεαλιστικά και καθόλου εξιδανικευμένα. Η απεικόνιση της καθημερινής ζωής αποτελεί το κύριο θέμα της και στόχος της είναι η περιγραφή της ψυχής: από εκεί πηγάζει και το ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα χαρακτηριστικά του προσώπου.
Με λάδι σε καμβά, και άρα με μια ζωγραφική περισσότερο πνευματική παρά ενστικτώδη, η Αντωνία Κανελλοπούλου δουλεύει πολύ το παιδικό βλέμμα, ενώ το φόντο τις περισσότερες φορές θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σχεδόν αφαιρετικό.
Με τη δική της προσωπική γραφή, παίζει με τις χρωματικές ποιότητες και τις υφές, όσο δουλεύει ρεαλιστικά κάποια σημεία που θεωρεί πρωταρχικής σημασίας. Έτσι, τα ρούχα των παιδιών μπορεί να αποδίδονται τελείως αφαιρετικά και να κρύβουν τα σώματα για να δοθεί έμφαση στο στόμα και στα μάτια, που δεν είναι παρά ο καθρέφτης της ψυχής».
8°
