Οι ταινίες του Γιώργου Τσεμπερόπουλου («Μέγαρα», «Ξαφνικός Έρωτας», «Άντε Γεια» και «Πίσω Πόρτα») έχουν καταγράψει κατά καιρούς, ευαισθησίες, αδιέξοδα και κοινωνικά τοπία της εποχής τους. Το πρόσωπο της σημερινής Αθήνας και των ανθρώπων της. Ταινίες γνήσια ελληνικές και καλοφτιαγμένες πάντα, έχουν σκιαγραφήσει ένα στέρεο προφίλ του σκηνοθέτη, ο οποίος τώρα επιστρέφει με νέα ταινία.
Τίτλος: «Ο Εχθρός Μου».
Η ταινία: Ο 48χρονος γεωπόνος, η συνηθισμένη ζωή, η γυναίκα του, ο 17χρονος γιός, η 14χρονη κόρη. Προοδευτικός, ιδεολόγος παλαιάς κοπής, έχει εμφυσήσει στα παιδιά του τις αξίες με τις οποίες ανδρώθηκε. Μία λεηλασία του σπιτιού του, το παλιό κυνηγετικό όπλο του πατέρα του και η βίαιη ανατροπή όλης της οικογενειακής ηρεμίας. Πόση δύναμη χρειάζεται για να βλέπει κανείς τα μέλη της οικογένειάς του να συνθλίβονται, ανίκανος ν’ αντιδράσει; Πώς επουλώνονται οι πληγές μιας οικογένειας;
Ταινία «σκληρή όσο και η εποχή μας» όπως ο ίδιος ο δημιουργός την χαρακτηρίζει στο σημείωμά του:
«Όταν γίνεσαι πατέρας, προσπαθείς να είσαι προσεκτικός και υπεύθυνος. Καθώς αρχίζουν τα παιδιά σου να αντιλαμβάνονται τον κόσμο, γίνεσαι προστάτης και δάσκαλός τους. Με τις επιλογές σου δημιουργείς ένα σταθερό και προστατευμένο περιβάλλον, με τις πράξεις σου τα καθοδηγείς ώστε να αποκτήσουν αξίες και αυτοπεποίθηση, να γίνουν πολιτισμένοι άνθρωποι.
Ο Κώστας Στασινός, όταν ήταν είκοσι, σπούδαζε γεωπόνος ώστε να αλλάξει την οικονομία της χώρας του. Στα τριάντα, έγινε πατέρας ενός αγοριού και άνοιξε ένα γεωπονικό κατάστημα. Πλησιάζοντας τα σαράντα, απέκτησε μια κόρη και αγόρασε μια μικρή μονοκατοικία, με δάνειο.
Τώρα που είναι πενήντα, έρπει στο πάτωμα του σπιτιού του, φιμωμένος και δεμένος σαν το σκουλήκι, ανίκανος να προστατεύσει την γυναίκα του, την κόρη του και τον γιό του από την ακραία βία τεσσάρων μασκοφόρων εισβολέων.
Όλες μου οι ταινίες αφορούν την Αθήνα και τους ανθρώπους της. Πριν δέκα χρόνια όμως ζούσαμε στον Παράδεισο. Τώρα που όλα έχουν αλλάξει και η ζωή εδώ είναι μια συνεχής δοκιμασία, αισθάνομαι ότι δεν μου επιτρέπεται πια να καλλιγραφώ.
Η ταινία είναι σκληρή όσο και η εποχή μας. Θα κινηματογραφήσουμε σε φυσικούς χώρους στην πόλη, με steadicam και μηχανή στο χέρι. Αν και το στόρι έχει δράση, δεν είναι μια ταινία δράσης. Τα πρόσωπα, τα μάτια και οι σιωπές των χαρακτήρων μεταδίδουν τη νοσταλγία για τη χαμένη ισορροπία και ανθρωπιά».
Τα γυρίσματα ξεκίνησαν στις 24 Σεπτεμβρίου
Οι συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Γιώργος Τσεμπερόπουλος
Σενάριο: Γιάννης Τσίρος
Διευθυντής Φωτογραφίας: Βαγγέλης Κατριτζιδάκης
Mοντάζ: Γιώργος Μαυροψαρίδης
Σκηνικά: Σπύρος Λάσκαρης
Κοστούμια: Χριστίνα Χατζαρίδου
Μουσική: Άκης Δαούτης
Παραγωγός: Ελένη Κοσσυφίδου
Συμπαραγωγοί: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου - ΕΡΤ ΑΕ - ΝΟVA AE
7°
