Τα βράδια –κυρίως εκείνα τα αυγουστιάτικα– με πεντάλ στην καλοκαιρινή Αθήνα είναι μια ανέλπιστα ευχάριστη εμπειρία. Η εικόνα των παρκαρισμένων ποδήλατων έξω από ουζερί έχει έναν τόνο αισιοδοξίας που κάνει την πόλη να ατενίζει το μέλλον ευρωπαϊκά, εναλλακτικά και προπαντός οικολογικά, με την προϋπόθεση ότι τηρούνται αυστηρώς και ανεξαιρέτως τα όρια αλκοτέστ. Για «οδηγείν ασφαλώς», για πρωτάρηδες με καλαθάκια ή χωρίς, στην Αττική χαρτογραφούνται πάνω από 50 χλμ. σηματοδοτημένοι ποδηλατόδρομοι, έστω και αν σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι τίποτα άλλο από χαράξεις πάνω σε πεζόδρομους με μικρό μήκος. Προσοχή στις διασταυρώσεις διότι μπορεί ο ποδηλάτης να έχει πάντα δίκιο, αλλά το ΙΧ διατηρεί το συγκριτικό πλεονέκτημα. Σημειωτέον ότι έρευνες, επικαλούμενες επίσημα στοιχεία, υποστηρίζουν ότι το καυσαέριο που εισπνέεις κάνοντας πεντάλ είναι πολύ λιγότερο από αυτό που εισπνέεις όταν οδηγείς. Επιπλέον γλιτώνεις τη φασαρία του παρκαρίσματος, τα πρόστιμα, τις αποδείξεις με σφραγίδα από τα βενζινάδικα και τις ασκήσεις για προσαγωγούς.
Πριν από μια πενταετία το να κάνεις πεντάλ στην Πατησιών ήταν κάτι σαν videogame, σαφώς πιο βελτιωμένο από εκείνο της προηγούμενης δεκαετίας που έπρεπε να προσέχεις μη γίνει(ς) gameover με soundtrack κόρνες και τα συνοδευτικά κοσμητικά επίθετα. Μόνο ένας ποδηλάτης που σέβεται τον εαυτό του έχει ακούσει πιο αυθάδη και συνάμα πιο παραπονιάρικη ατάκα από το «εσύ, μύγα, άντε στην άκρη, δεν πληρώνεις τέλη κυκλοφορίας». Η μέση της λεωφορειολωρίδας για τα ταπεινά δίτροχα, άνευ τελών όντως, ήταν και είναι μια κάποια λύση για μην κάθεσαι στη μύτη των ιμπεριαλιστών πλην τίμιων οδηγών.
Ομολογουμένως, σήμερα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα και στους δρόμους αυτής της πόλης. ΙΧηδες και παπιλήδες αποκτούν σαφώς πιο εξευγενισμένη συμπεριφορά απέναντι στους ποδηλάτες και ανάμεσά τους παρατηρούνται και φαινόμενα που αγγίζουν τα όρια του ζεν, ακόμα και στη Μεσογείων.
Αυτά είναι τα θετικά αποτελέσματα της μαζικότητας, μια και με το παρασκευιάτικο freeday ήρθε και έδεσε (σ.σ. ενέπνευσε, έβγαλε, γαργάλησε) τους απανταχού ποδηλάτες σε μια πορεία με το ηχηρό μήνυμα που δύνανται να δώσουν σχεδόν 3.000 ποδήλατα εβδομαδιαίως σουλατσάροντας παρέα στην Ομόνοια, στο Θησείο και στους τέσσερις ορίζοντες της πόλης. Στη διάδοση του ποδηλάτου έπαιξαν ρόλο και οι απεργίες των ΜΜΜ που ξύπνησαν μέσα μας την ανάγκη αυτομεταφοράς χωρίς κόστος. Πλέον η πόλη βρίθει από παρόμοιες συγκεντρώσεις και έτσι, αν έχεις όλα τα αξεσουάρ (κράνος, γάντια, διακοσμητικά χερούλια κ.λπ.) και τάσεις κοινωνικοποίησης, ξέρεις τι να κάνεις.
Τα σχέδια και οι μακέτες των επερχόμενων και υποσχόμενων ποδηλατοδρόμων πάντως είναι ελπιδοφόρα. Αν αργήσουν πολύ να υλοποιηθούν, no pro, οι Αθηναίοι έχουν αποδείξει ότι τολμούν να είναι και out of the line καβαλώντας πεζοδρόμια και μπαίνοντας ανάποδα σε μονόδρομους. Α, και δεν περνάνε ποτέ μα ποτέ με κόκκινο αλλά με βαθύ πορτοκαλί.
Μερικές ιδέες και λύσεις για ποδηλατοβόλτες που αποτελούν τις αγαπημένες των Αθηναίων είτε εντός σηματοδοτημένων ποδηλατόδρομων είτε αυτοσχέδιες...
Στα προάστια
Τα Βριλήσσια, το Μαρούσι και η Κηφισιά έχουν ποδηλατόδρομους με διαχωριστική νησίδα και ίσως λόγω των βορείων συντεταγμένων τους, οι ποδηλατοβόλτες εκεί έχουν έναν αέρα ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Για ένα πλήρες σχεδόν τουρ στους ποδηλατόδρομους των ΒΠ μπορείς να κάνεις το εξής: από τον Φάρο πιάνεις Αγ. Δημητρίου, Διαμαντίδου, 25ης Μαρτίου, Πριγκιπίσσης Ελένης και Κοκκώνη. Βγαίνεις για λίγο στον παράδρομο της Κηφισίας που σε βγάζει στον κεντρικό πεζόδρομο του Χαλανδρίου και μετά πάλι στον ποδηλατόδρομο μέχρι τη Νέα Ερυθραία.
Γλυκιά πορεία είναι επί του πεζοδρόμου της λεωφ. Δεκελείας στη Ν. Φιλαδέλφεια που σταματά στις παρυφές του Άλσους όπου και συνεχίζεις.
Πράσινες
Αρκετά μέτρα ποδηλατοδρόμων σε Βριλήσσια, Μελίσσια. Για πράσινες και outdoor μαζί ενδείκνυται και το Τατόι, αναλόγως την πορεία που θέλεις να ακολουθήσεις, και φυσικά ο Υμηττός που έχει διαδρομές για downhill και αποτέλεσε την έδρα διοργάνωσης του σχετικού πανελλήνιου πρωταθλήματος.
Παραθαλάσσιες
Ο ποδηλατόδρομος στη Βούλα μήκους 2,3 χλμ. κάποια στιγμή σε βγάζει παραλία και από εκεί μπορείς να χαζεύεις τη θάλασσα όσο πατάς πεντάλ.
Κατά μήκος της παραλιακής τα πεζοδρόμια είναι τόσο φαρδιά που κανείς δεν προσέχει αν υπάρχει χάραξη ή όχι και μπορείς να πας από το Φάληρο ως τη Γλυφάδα.
Βέβαια υπάρχει και η διαδρομή Καλλιθέα - Μοσχάτο. Λίγο μακριά από τον ΗΣΑΠ, στο τέλος της Φορνάζη, εκεί που αρχίζει το ποτάμι, ξεκινάει και ο ποδηλατόδρομος του Μοσχάτου. Συνέχισε (επί της Ιλισού) ακόμη και μετά το τέρμα του ποδηλατόδρομου και αν έχεις κι άλλες αντοχές στρίψε αριστερά, πέρνα το γεφυράκι και περίπου 300 μ. μετά τη συμβολή με τη Θησέως, πάρε την υπόγεια διάβαση που σε πάει παραλία.
Εντός πάρκου
Το must seen Πάρκο Τρίτση στο Ίλιον και το Κτήμα Συγγρού στην Κηφισίας που έχει εξελιχθεί σε τόπο συνάντησης αθλούμενων και ποδηλατών με διαδρομές που έχουν κλιμάκωση δυσκολίας. Δεν είναι μακριά από το σταθμό ΗΣΑΠ στο Μαρούσι Συγγρού. Από απλές βόλτες μέχρι αγωνιστική προπόνηση, ό,τι κι αν θες να κάνεις το Άλσος Κτήματος Συγγρού είναι το κατάλληλο μέρος.
Για αρχάριους
Στους Αγίους Αναργύρους ο ποδηλατόδρομος είναι φαρδύς και περιφραγμένος στη μέση του δρόμου και σταματάει σε κούνιες!
Στην Πολυτεχνειούπολη, όπου η πορεία έχει μήκος 4 χλμ., και στο ΟΑΚΑ οι επαναμβανόμενες βόλτες θα σε κάνουν να μάθεις τη διαδρομή απέξω χωρίς να κινδυνεύεις at all.
17°
