ΕΨΑ: Η γεύση που σου θυμίζει αθηναϊκό καλοκαίρι

Τι γεύση έχει το καλοκαίρι στην Αθήνα σου; Τη γεύση που θυμάσαι από παιδί. Αυτή τη δροσιά από το αναψυκτικό που έφερναν οι μαμάδες στο μπαλκόνι τα απογεύματα και μετά τα βράδια στην πλατεία, τη ζητούσες από τους σερβιτόρους. Αυτή που έψαχνες στα ψιλικατζίδικα της γειτονιάς και τις Κυριακές όταν πήγαινες για μπάνιο στο Πόρτο Ράφτη, πάντα την είχες μαζί στο ψυγειάκι σου. Τα καλοκαίρια στην πόλη περνούν, κάποια πράγματα όμως, μένουν για πάντα αναλλοίωτα, σαν σταθερές αξίες. 

Υπάρχει κάτι βαθιά αθηναϊκό στον ήχο που κάνει το καπάκι της γυάλινης λεμονάδας όταν ανοίγει ένα καυτό μεσημέρι του Ιουλίου. Αυτό το “κάτι” που σημαίνει παύση, δροσιά, επιστροφή. Η ΕΨΑ δεν είναι απλώς ένα αναψυκτικό. Είναι το soundtrack του αστικού καλοκαιριού, εκεί που η ζέστη γίνεται σχεδόν ανεκτή, οι ρυθμοί της πόλης χαλαρώνουν και εσύ ψάχνεις τη δροσιά κάτω από πιθανούς ίσκιους.

Από την παλιά Αθήνα των περιπτέρων, με τις ψάθινες καρέκλες και τους ανεμιστήρες που φυσούσαν πάνω από τα κεφάλια μας, μέχρι τη νέα αστική σκηνή των all-day cafés σε Παγκράτι, Εξάρχεια, Κουκάκι, Νέα Σμύρνη ή όπου αλλού, η ΕΨΑ είναι πάντα εκεί. Όχι σαν αναχρονισμός αλλά σαν σταθερά. Πάντα φρέσκια, πάντα αληθινή, πάντα μέρος του καλοκαιρινού ritual της πόλης.

Σήμερα, μπορεί να τη βρεις σε ένα παγωμένο γυάλινο μπουκάλι πάνω στο τραπέζι του πιο σύγχρονου καφέ, πλάι σε ένα avocado toast. Ή μπορεί να την πετύχεις σε ένα περίπτερο στην Αλεξάνδρας, στο χέρι κάποιου που κάνει break από τη δουλειά και παίρνει μια ανάσα πριν το επόμενο meeting. 

Η πορτοκαλάδα της ΕΨΑ, είτε με ανθρακικό είτε χωρίς, είναι το κλασικό που ποτέ δεν θα βαρεθείς. Με πλούσια, αυθεντική γεύση από ελληνικά πορτοκάλια, είναι αυτό ακριβώς που ταιριάζει στις καλοκαιρινές μέρες με τους 38 βαθμούς και τα τσιμέντα της πόλης που καίνε. Είναι η γουλιά που συνοδεύει το βραδινό περπάτημα στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου ή το brunch στο Παγκράτι, όταν σερβίρεται με πάγο και λεπτή φέτα πορτοκαλιού και όλοι στο τραπέζι την προτιμούν γιατί έχει ακριβώς εκείνη τη γεύση και τη δροσιά των καλοκαιριών που θυμούνται. 

Κι ύστερα είναι η λεμονάδα. Γλυκόξινη, φρέσκια, λίγο πιο πικάντικη στον ουρανίσκο, σαν εκείνα τα καλοκαιρινά φλερτ που δεν ξέρεις αν θα κρατήσουν, αλλά θες να τα ζήσεις μέχρι τέλους. Τη βλέπεις όλο και πιο συχνά πίσω από μπαρ, να γίνεται mixer για cocktails με χαρακτήρα αλλά και μόνη της, είναι ο ορισμός της αστικής δροσιάς. Την αγοράζεις από το περίπτερο της γειτονιάς, την πίνεις καθισμένος στο πεζούλι με θέα κάποιο ξεχασμένο γκράφιτι ή στην ταράτσα όταν ανεβαίνεις για να “πάρεις λίγο χρώμα” και τότε είναι που όλα αποκτούν νόημα.

Και μετά, φυσικά, η βυσσινάδα. Δεν είναι τάση, είναι cult. Είναι εκείνο το βαθύ κόκκινο που σε γυρνάει πίσω, χωρίς όμως να μένει στο παρελθόν. Ταιριάζει σε ένα ελληνικό brunch αλλά και σε ένα απογευματινό διάλειμμα στο γραφείο όταν απλά δεν αντέχεις άλλη καφεΐνη. Είναι γλυκιά αλλά τόσο όσο, φρουτένια αλλά και με προσωπικότητα. Και το χαρακτηριστικό γυάλινο μπουκάλι της; Σαν αναμνηστικό από παλιά καλοκαίρια που δεν έχουν φύγει ποτέ.

Η ΕΨΑ είναι μια ιστορία σχεδόν 100 ετών, με ρίζες στον Βόλο αλλά ψυχή βαθιά αθηναϊκή. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσει για να είναι cool αφού απλά το πετυχαίνει. Γιατί ξέρει πώς να παραμένει αυθεντική σε έναν κόσμο που αλλάζει. Ξέρει ότι το καλοκαίρι στην Αθήνα δεν είναι μόνο νησιά, ούτε ατελείωτες διακοπές. Είναι βόλτα στη Φωκίωνος, είναι ταράτσες στους Αμπελόκηπους, είναι ο ήχος από τα παγωμένα παγάκια σε κοντό ποτήρι λίγο πριν δύσει ο ήλιος. Το καλοκαίρι στην πόλη έχει εδώ κι έναν αιώνα τη δική του γεύση. Και αυτή η γεύση είναι ΕΨΑ.