Το στερεότυπο θέλει τον μέσο Αμερικανό να αισθάνεται πολύ πιο ελεύθερος από τον μέσο πολίτη των πρώην κομμουνιστικών καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης. Όπως γράφουν και οι New York Times οι Αμερικανοί φαντάζονται «συνήθως ταξιδιωτικούς περιορισμούς, υπηρεσίες ασφαλείας που κατασκοπεύουν την ιδιωτική ζωή των πολιτών και αγέλαστους άνδρες και γυναίκες που ζουν στα όρια της φτώχειας». Κανείς δεν αμφισβητεί τους περιορισμούς, υλικούς, πολιτικούς, ατομικούς και πολιτιστικούς, που επέβαλε το καθεστώς, αλλά δεν αποκαλύπτουν ολόκληρη την ιστορία και την αλήθεια του κομμουνισμού.
Το δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας δίνει ένα μάθημα ιστορίας στο αναγνωστικό του κοινό εστιάζοντας στη θέση της κομμουνίστριας γυναίκας στην ιστορία σε σύγκριση με τη θέση της γυναίκας στην καπιταλιστική δύση.
Γράφει πως «οι γυναίκες του ανατολικού μπλοκ πολλές φορές απολάμβαναν δικαιώματα και προνόμια άγνωστα στις φιλελεύθερες δημοκρατίες εκείνης της εποχής, συμπεριλαμβανομένων σημαντικών κρατικών επενδύσεων στην εκπαίδευσή τους, την πλήρη ενσωμάτωσή τους στο εργατικό δυναμικό, γενναιόδωρες αποζημιώσεις μητρότητας και εγγυημένη δωρεάν παιδική φροντίδα». Η τελείως άγνωστη πτυχή είναι ότι οι γυναίκες στην κομμουνιστική Ανατολική Ευρώπη γνώριζαν καλά τι θα πει σεξουαλική ευχαρίστηση, αφού όπως όλα δείχνουν απολάμβαναν το σεξ πολύ περισσότερο.
Το δημοσίευμα παραθέτει μια κοινωνιολογική μελέτη που πραγματοποιήθηκε μετά την επανένωση της ανατολικής με τη δυτική Γερμανία το 1990 η οποία διαπιστώνει πως οι γυναίκες της ανατολικής πλευράς είχαν διπλάσιους οργασμούς από αυτές της δυτικής.
Μάλιστα, αυτό που εντυπωσίασε περισσότερο τους ερευνητές είναι ότι η μέση Ανατολικογερμανίδα ήταν και εργαζόμενη και νοικοκυρά, δηλαδή ο φόρτος και η κούραση της καθημερινότητας ήταν διπλός. Σε αντίθεση, οι μεταπολεμικές Γερμανίδες της δυτικής πλευράς είχαν χρόνο στο σπίτι και στα οικιακά είχαν τη βοήθεια όλων των συσκευών εξοικονόμησης ενέργειας που εισήγαγε η καπιταλιστική οικονομία. Παρόλα αυτά, τα στοιχεία δείχνουν ότι η Δυτικογερμανίδα είχε μεν παροχές και βοήθειες, αλλά στο κρεβάτι η απόλαυση ήταν μικρότερη σε συχνότητα και ποιότητα.
Η εφημερίδα φέρνει παράδειγμα την Άνα Ντούρσεβα από τη Βουλγαρία. Η 65χρονη γυναίκα η οποία έζησε για 43 ολόκληρα χρόνια κάτω από κομμουνιστικό καθεστώς, συχνά παραπονούνταν πως η ελεύθερη αγορά εμπόδιζε την ικανότητα των Βουλγάρων να αναπτύσσουν υγιείς ερωτικές σχέσεις. «Σίγουρα το να ζεις σε κομμουνιστικό καθεστώς δεν έχει μόνο πλεονεκτήματα, αλλά θυμάμαι πως αν μη τι άλλο στη ζωή μου τότε υπήρχε ο ρομαντισμός».
Η ανύπαντρη μητέρα εμμένει ότι η ζωή της πριν από το 1989 ήταν πιο ευχάριστη από αυτή της κόρης της που γεννήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1970. «Το μόνο που κάνω τώρα είναι να δουλεύω και όταν φτάνω τη νύχτα αργά στο σπίτι εγώ και ο νέος μου σύντροφος είμαστε πολύ κουρασμένοι για να κάνουμε σεξ. Αντίθετα, καθόμαστε μπροστά στην τηλεόραση για ώρες», σχολιάζει.
Η Αγκνιέσκα Κοσιάνσκα, ανθρωπολόγος στο Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, επισημαίνει πως οι Πολωνοί σεξολόγοι πριν από το 1989 «δεν περιόριζαν το σεξ στις σωματικές εμπειρίες και υπογράμμιζαν τη σημασία κοινωνικών και πολιτισμικών παραγόντων για τη σεξουαλική ευχαρίστηση». Αυτή ήταν η απάντηση του κρατικού σοσιαλισμού στην ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής: «Ακόμη και η καλύτερη διέγερση, όπως έλεγαν, δεν οδηγεί στην ηδονή εάν μια γυναίκα είναι αγχωμένη ή εξαντλημένη απ’ τη δουλειά, ανησυχεί για το μέλλον της και τη χρηματοοικονομική σταθερότητα».
