Ήδη η βιομηχανία του κλάδου θέτει ερωτήματα ως προς τους στόχους της Επιτροπής για τον διπλασιασμό της παραγωγής πράσινου υδρογόνου, στα 10 εκατ. τόνους έως το 2030 από 5 εκατ. καθώς και 10 εκατ. εισαγωγές που θα υποκαταστήσουν το φυσικό αέριο. H Ευρώπη δεν βρίσκεται καν κοντά στην υλοποίηση του στόχου για παραγωγή 5 εκατ. τόνων το 2030 που προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός.
Όπως αναφέρει σε ανάλυση του το Bloomberg, «η έλλειψη διασυνδετήριων αγωγών με βασικούς τερματικούς σταθμούς στα δυτικά σημαίνει ότι το φυσικό αέριο δεν μπορεί εύκολα να φτάσει σε χώρες στα κεντρικά και ανατολικά που είναι και πιο εξαρτημένες από τις ρωσικές προμήθειες».
Το αποτέλεσμα είναι οι βραχυπρόθεσμες τιμές του φυσικού αερίου σε Βρετανία, Γαλλία και Ισπανία να κινούνται έως και κατά 1/3 χαμηλότερα από τις αντίστοιχες σε Ολλανδία και Γερμανία, σύμφωνα με τη Citigroup.
«Λείπουν οι υποδομές για ροές από τη Δύση προς την Ανατολή» λέει στο Bloomberg ο Μάρκο Σάαλφρανκ, επικεφαλής για την περιοχή της Ευρώπης στην Axpo Solutions στην Ελβετία. «Επομένως το LNG δεν μπορεί να είναι η μόνη λύση για την αντικατάσταση του ρωσικού αερίου, εξαιτίας των προβλημάτων στην διανομή του».
Τουλάχιστον 8 νέοι τερματικοί σταθμοί αποθήκευσης LNG (γνωστοί ως FSRUs) έχουν ανακοινωθεί τους τελευταίους τρεις μήνες από την Ολλανδία έως τη Γερμανία και την Εσθονία. Αλλά ενώ ορισμένοι μπορούν να έτοιμοι απο τον επόμενο χειμώνα, θα μπορούν να αξιοποιηθούν μόνο εάν συνδεθούν στα υφιστάμενα δίκτυα ηλεκτρικού ρεύματος και στηριχθούν από συμφωνίες για συνεχή ροή.
Ακόμη και έτσι θα παραμείνει το πρόβλημα της τροφοδοσίας χωρών όπως η Ουγγαρία και η Βουλγαρία, όπου δεν μπορεί να υπάρξει πρόσβαση για μεγάλα δεξαμενόπλοια LNG. Από την πλευρά της η Ευρώπη προσπαθεί να διασφαλίσει και αντίστροφη ροή του TAP ώστε φυσικό αέριο να μπορεί να ταξιδέψει από την Ιταλία στην Ελλάδα, σύμφωνα με την Axpo.
