Η ιστορική πορεία του Bataclan

To Bataclan είναι ένας ιστορικός συναυλιακός χώρος 1.500 ατόμων στην Boulevard Voltaire της περιοχής Oberkampf του 11oυ Διαμερίσματος. Βρίσκεται κοντά, επτά λεπτά με τα πόδια, από τα γραφεία του Charlie Hebdo στην Rue Nicolas Appert που δέχτηκε την τρομοκρατική επίθεση τον Ιανουάριο.

 

Ξεκίνησε το 1860 παίρνοντας το όνομά του από την οπερέτα «Ba-Τa-Clan» του συνθέτη του 19ου αιώνα Ζακ Όφενμπαχ (1819-1880).

 

Σχεδιάστηκε σαν café-θεάτρο στο ισόγειο με μια μεγάλη αίθουσα χορού στον πρώτο όροφο το 1864 από τον αρχιτέκτονα Charles Duval σε σχήμα παγόδας.

Στις 3 Φεβρουαρίου του 1865 άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό με την καλλιτεχνική διεύθυνση του Andre-Martin Paris. Οι πρώτες παραστάσεις ήταν κυρίως κονσέρτα, βαριετέ και οπερέτες. Εδώ παρουσιάστηκαν με μεγάλη επιτυχία ονόματα όπως ο Μaurice Chevalier και η Edith Piaf. 

To 1926 πουλήθηκε και μετατράπηκε σε κινηματογράφο. Tην επόμενη χρονιά έγινε και πάλι θέατρο σε διεύθυνση του συνθέτη Ηenri Varna μέχρι το 1932 που άλλαξε και πάλι σε κινηματογράφο.Το 1933 ξέσπασε φωτιά καταστρέφοντας μέρος του κτιρίου.

Το 1950 το κτίριο άλλαξε και πάλι τη διάταξή του ακολουθώντας τους κανονισμούς για τα νέα μέτρα ασφαλείας της εποχής.

Το 1969 η κινηματογραφική αιθουσα έκλεισε. H ροκ μυθολογία ξεκινά.

Τη δεκαετία του ’70 γίνεται ένας από τους κεντρικούς συναυλιακούς χώρους του Παρισιού μαζί με venues όπως τα Olympia, Le Palace, Gaumont Palace, Palais de Glaces, Pavillon de Paris.

Ονόματα όπως οι Captain Beefheart, Can, Roxy Music, Caravan, Kraftwerk, Dr Feelgood το καθιερώνουν σαν συναυλιακό στέκι. Την περίοδο που η γαλλική κρατική τηλεόραση κινηματογραφεί εκεί μια σειρά συναυλιών για τη δημοφιλή εκπομπή POP2 φέρνει το γαλλικό κοινό σε επαφή με τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής με είσοδο μόλις 5 γαλλικά φράγκα: MC5, Jeff Beck, Tim Buckley, Genesis, Lou Reed, John Cale και Νico, Mahavishnu Orchestra. 

Στις 29 Ιανουαρίου του 1972 φιλοξενείται η εφήμερη επανένωση των Lou Reed, John Cale, Nico με ακουστικές εκδοχές τραγουδιών των Velvet Underground.

Το 1973 οι Genesis με τον Peter Gabriel δίνουν ένα θρυλικό live, ενώ το 1995 δυο χρόνια πριν το θάνατό του ο Jeff Buckley πραγματοποιεί ένα ιστορικό live ερμηνεύοντας δύο τραγούδια της Edith Piaf και κλείνοντας με μια δεκάλεπτη εκδοχή του «Hallelujah» του Leonard Cohen. H ηχογράφηση της συναυλίας κυκλοφόρησε στο EP «Live from the Bataclan» λίγο αργοτερα.

Στα τέλη του ’70 το Βataclan γίνεται το κέντρο της post-punk σκηνής του Παρισιού.

 

To 1998 oι Dream Theater ηχογράφησαν το live album «Once in a LIVEtime» και η Jane Birkin το «Live at the Bataclan» το 2006. 

Η πρόσοψη του θεάτρου ανακατασκευάστηκε το 2006 δίνοντάς του ξανά τα αρχικά του χρώματα και καταργώντας την οροφή σε σχήμα παγόδας.

 

Όλα αυτά τα χρόνια από τη σκηνή του έχουν περάσει ονόματα όπως Cure, Siouxsie, Black Keys, David Byrne, Killers, Metallica, Blur, Οasis, Robbie Williams, Prince, New Order.

 

Γνωστοί στο γαλλικό κοινό comedians, όπως οι Jamel Debbouze, Manu Payet, Malik Bentalha και Max Boublil παρουσίαζαν one man shows, ενώ είχαν καθιερωθεί τα εβδομαδιαία gay soires «Le Nuit des Crazyvores» και «Le Nuit des Follivores».

Στο θέατρο είχαν προγραμματιστεί μεταξύ άλλων συναυλίες της Lianne La Havas στις 1/12, της Peaches στις 17/12, των 10 Years After στις 22/1, των Fun Lovin Criminals στις 12/3, αλλά ο συνιδιοκτήτης και μάνατζερ από τον Σεπτέμβριο του 2015 Dominique Revert δεν μπορεί ακόμη να μιλήσει με σιγουριά για το μέλλον του ιστορικού αυτού θεάτρου που έχει χαρακτηριστεί ιστορικό μνημείο από το 1991.

Άλλωστε σήμερα μοιάζει σχεδόν αδύνατο να ανοίξουν και πάλι τα φώτα στο χώρο που πλημμύρισε με το αίμα 89 αθώων. Σε μια επίθεση όπου οι τρεις τρομοκράτες σημάδευαν με λύσσα ανθρώπους σε αναπηρικά καροτσάκια.Το βράδυ της Παρασκευής ανάμεσα στα θύματα ήταν ο Τhomas Ayad, product manager της εταιρείας Mercury Records, η Μarie Mosser, marketing manager του βρετανικού boyband Τhe Vamps, o μουσικός συντάκτης του Les Inrockuptibles, Guillaume B. Decherf, ο merchandise manager των Eagles of Death Metal, Nick Alexander, η φωτίστρια, ηχολήπτες και τεχνικοί του θεάτρου και δεκάδες ακόμη συναυλιόφιλοι και φαν του γκρουπ. Ένας δικηγόρος, ένας κινηματογραφιστής, δύο ξαδέλφια, ιδιοκτήτες ενός ιταλικού εστιατορίου, ένας Γερμανός αρχιτέκτονας, δύο αδελφές από την Τυνησία, ένας φοιτητής του California State University. Οι περισσότεροι κάτω από 30.

H πρόσφατη ανακοίνωση της διεύθυνσης του Bataclan για την τρομοκρατική επίθεση

Καμιά λέξη δεν είναι αρκετή για να εκφράσει το μέγεθος της θλίψης μας. 

Οι σκέψεις μας είναι στα θύματα, τους τραυματίες και τους δικούς τους ανθρώπους. 

Πολλοί από εσάς θέλετε να έρθετε στο Bataclan, αλλά δυστυχώς οι αρχές πραγματοποιούν ακόμη έρευνες. 

Θα σας κρατάμε ενήμερους για κάθε περαιτέρω εξέλιξη.

Mετά τις τρομοκρατικές επίθεσεις στο Παρίσι οι Εagles of Death Metal ακύρωσαν τις υπόλοιπες 20 συναυλίες της ευρωπαϊκής τους περιοδείας, o Prince την περιοδεία του σε 16 πόλεις της Ευρώπης, οι U2 ένα πολυδιαφημισμένο live στο Παρίσι που θα μεταδίδονταν από το HBO, ενώ και οι Foo Fighters σταμάτησαν την ευρωπαϊκή τους τουρνέ. Οι Deftones που ήταν παρόντες στο θέατρο και έφυγαν 15 λεπτά πριν την εισβολή είχαν προγραμματίσει δύο εμφανίσεις στο Bataclan στις 15&16 Νοεμβρίου.

 

Πριν τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Παρασκευής o συναυλιακός χώρος είχε δεχθεί συχνά απειλές για φιλο-ισραηλινές συγκεντρώσεις που οργανώνονταν εκεί. Από το 2006 ως το 2009 φιλοξενούσε το ετήσιο γκαλά της Migdal, μιας γαλλο-εβραϊκής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που συγκεντρώνει χρήματα για την ισραηλινή συνοριακή αστυνομία.

Mέχρι τον Σεπτέμβριο ιδιοκτήτες ήταν οι δύο Γαλλο-Εβραίοι αδελφοί Joel και Pascal Laloux. O πατέρας τους Elie Touitou, είχε αγοράσει το θέατρο το 1976. Μέχρι που δύο μήνες πριν το συμβάν το media group του δισεκατομυριούχου Arnaud Lagardère αγόρασε το 70% του ποσοστού.

Τον Δεκέμβριο του 2008 δέκα άντρες φορώντας αραβικές μαντίλες στα πρόσωπά τους εμφανίστηκαν στο θέατρο απαιτώντας να μιλήσουν στη διεύθυνση. «Είναι κάτι που δεν μπορούμε να συνεχίζουμε να ανεχόμαστε», είπαν στην ασφάλεια έξω από το θέατρο. «Θα πληρώσετε τις συνέπειες των πράξεών σας. Ήρθαμε να περάσουμε ένα μήνυμα. Έχετε ειδοποιηθεί. Την επόμενη φορά δεν θα έρθουμε για διάλογο».

Παρόλα αυτά δεν μπορεί να θεωρηθεί ένας συμβολικός στόχος, καθώς για τους περισσοτέρους Γάλλους το Βataclan αποτελεί έναν αγαπημένο τους κεντρικό συναυλιακό χώρο και μόνο. Αυτό που μένει να αποδεχθεί είναι αν μετά την Παρασκευή ο σωστός χρόνος είναι «αποτελούσε»...

  

Λίγο πριν την επίθεση των τρομοκρατών το βράδυ της Παρασκευής

Photo: Emmanuel Wino