»Τον παίρνει μπροστά μου τηλέφωνο η γκόμενά του. Το σηκώνει. «Γεια σου, μωρό μου, τι κάνεις, πώς είσαι;» Της μιλάει κάνα πεντάλεπτο, κλείνει. Του λέω «ποιος ήτανε;» «Όποιος γουστάρω, γιατί, έλεγχο θα μου κάνεις;» Του λέω «αφού δεν τον θέλεις πια το γάμο μας γιατί δεν φεύγεις;». Μου λέει «εγώ μια χαρά είμαι, δεν έχω κανένα πρόβλημα με το γάμο μας. Το πρόβλημα το έχεις εσύ». Δύο χρόνια τώρα, κάθε βράδυ δεν με παίρνει ο ύπνος γιατί κλαίω. Θέλω να χωρίσω, αλλά αν χωρίσω δεν έχω πού να πάω. Θα πηδήξω από το μπαλκόνι, μου φαίνεται. -Σόνια
Απ’ το μπαλκόνι, μπορεί να περνάει κανείς από κάτω και να του’ ρθετε στο κεφάλι. Γιατί δεν πηδάτε από τον Λυκαβηττό, που θα ’χετε πιο σίγουρο το αποτέλεσμα;
Υ.Γ. 1 Πόσων ετών είσαστε; Δεκαπέντε; Ή μήπως ογδόντα; Να κλαίτε δύο χρόνια γιατί θέλετε να χωρίσετε αλλά δεν έχετε πού να πάτε... Το πρόβλημα είναι σοβαρό για να το αντιμετωπίζετε σαν ηρωίδα σαπουνόπερας, δε νομίζετε;
Υ.Γ. 2 Τουλάχιστον, αν λέγατε «δεν θέλω να χωρίσω, είμαι κολλημένη» θα έβγαινε κάποιο νόημα.
Υ.Γ. 3 Άντε βρείτε εκεί πέρα μια δουλειά κι ένα σπίτι και πείτε «αντίο» σ’ αυτή τη μαλακισμένη σχέση, γιατί με πονάει η μέση μου και δεν είμαι για πολλά πολλά.
»Πολυαγαπημένη, πολυλατρεμένη πριγκίπισσα της Πέμπτης, σε χαιρετώ. Σου γράφω για να σου εκφράσω την αγάπη μου και να ζητήσω τη βοήθειά σου, γιατί θα χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο να ησυχάσω, ο ηλίθιος, που πήδηξα την κολλητή μου και μετά εκείνη κόλλησε και εγώ τη γείωσα, και τώρα που το πήρε απόφαση και βρήκε γκόμενο τη θέλω άρρωστα. Τι έπαθα, ο μαλάκας; Τι μου έχει συμβεί; Θέλω να γυρίσω πίσω το χρόνο, για να το πάρω αλλιώς και να αρχίσουν όλα από την αρχή μαζί της. Μου έχει γίνει έμμονη ιδέα, άσε που την έχασα και από φίλη και δεν ξέρω τι μου λείπει περισσότερο. -Παναγ.
Μη γυρίσετε. Τίποτα μη ζητήσετε. Για ένα βράδυ, μην τη χαραμίσετε. Πωωωω, τι ποιητικά που γράφω.
Υ.Γ. Δράμα κι αυτό, όμως, που ζείτε μερικοί, να θέλετε συνέχεια αυτό που δεν έχετε…
»Ξέρεις κάτι, Μυρτώ; Όταν τα βλέπουμε στις ταινίες και στα σίριαλ τα κοροϊδεύουμε γιατί μας φαίνονται υπερβολικά. Μόλις όμως συμβούν και σε εμάς, μόνο τότε καταλαβαίνουμε πως τίποτα δεν είναι υπερβολικό σε αυτή τη ζωή. Και για να μη λες ότι σου γράφω πολλά, μπαίνω στο θέμα αμέσως. Έχω ερωτευτεί τον πατέρα του δικού μου. Τον έχω ερωτευτεί τρελά, τόσο πολύ που θέλω μόνο να κλαίω και να κοιμάμαι. Μερικές φορές νιώθω ότι είμαι τελείως μαλακισμένη, ότι έχω φτάσει στο χειρότερο σημείο εξευτελισμού γιατί δεν χωρίζω με τον δικό μου μόνο και μόνο για να μπορώ να βλέπω τον πατέρα του. Όμως κάθε φορά που τον βλέπω, που ακούω τη ζεστή του φωνή, που κοιτάζω τα γλυκά καστανά του μάτια, σκέφτομαι ότι όλα γίνονται στη ζωή για κάποιο λόγο και δεν φοβάμαι τίποτα. Αχ, Μυρτώ, είναι 53 χρονών, αλλά μοιάζει με σαράντα. Εγώ είμαι 21. Θέλω να του τα πω όλα και ας αποφασίσει αυτός για τη συνέχεια.
Σου στέλνω πολλά φιλιά, περιμένω την απάντησή σου και ελπίζω όχι τις γνωστές ειρωνείε σου. - Φ.
Να του τα πείτε, να του τα πείτε. Μετά την πίκρα που θα ’χει πάρει ο άνθρωπος με τη μείωση των συντάξεων, να γελάσει λίγο το χειλάκι του. Μην εκπλαγείτε, πάντως, αν τα γλυκά καστανά του μάτια σας κοιτάξουν σα να βλέπουν ούφο και αμέσως μετά η ζεστή του φωνή σας ρίξει κάνα μπινελίκι.
Υ.Γ. «Έχω ερωτευτεί τον πατέρα του δικού μου»! Έτσι όπως το γράψατε, προς στιγμήν νόμισα ότι ερωτευτήκατε τον πατέρα του δικού σας πατέρα, και χάρηκα γιατί πρώτη φορά θα συνέβαινε κάτι τόσο διεστραμμένο σ’ αυτήν τη σεμνότυφη στήλη.
»Μυρτώ, θέλω να σου εξομολογηθώ κάτι εδώ και πολύ καιρό. Το λοιπόν δεν ξέρω πώς θα το πάρεις και ελπίζω να μη στεναχωρηθείς πολύ που στο λέω, αλλά είσαι ψώνιο! -Νίκος
Φίλε Νίκο, ελπίζω να μη στεναχωρηθείς πολύ που στο λέω, αλλά άι στο διάολο, αγόρι μου.
»Μυρτώ, γνώρισα ένα γκομενάκι που με τρέλανε άμα τη εμφανίσει, μόνο που του ρίχνω δώδεκα χρόνια και με τρώει η αμφιβολία (δεκατέσσερα του ρίχνω, αλλά δε γαμιέται). Τι να κάνω; Να πέσω στα βαθιά ή να κάτσω στα αυγά μου;
Σιγά να μην περιμένετε όλη την εβδομάδα να σας απαντήσω για να δείτε τι θα κάνετε. Στάνταρ αυτή τη στιγμή ροκανίζετε το γκομενάκι χράτσα χρούτσα με τη μασελίτσα σας και κάνετε πάαααρα πολύ καλά. Καλοφάγωτο.
»Μυρτώ, θέλω να κάνω piercing στις ρώγες μου. Ο φίλος μου μού είπε ότι θα με χωρίσει και η μάνα μου μού είπε ότι θα με διώξει από το σπίτι αν το κάνω. Να το κάνω; -Φανή
Πολλοί μαζεμένοι μπελάδες για δυο πασέ κρίκους στις ρώγες, δεν νομίζετε;
Υ.Γ. Απ’ την άλλη, σπαστικό πράγμα ο εκβιασμός.
Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά, ή στο fax της A.V., ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη «Μίλα μου βρώμικα».
13°
