Αγαπημένη μου Μυρτώ, είμαι 19 χρονών και ακόμα δεν έχω κάνει σεξ, ενώ όλες οι φίλες μου έχουν κανονικές σχέσεις από τα 15. Δύο φορές έχει τύχει να ερωτευτώ πολύ αλλά και τις δύο έγινε το ίδιο, δηλαδή όταν πλησιάσαμε πιο κοντά σωματικά ένιωσα πολύ άσχημα και το σταμάτησα. Από τότε έχω φοβηθεί πάρα πολύ ότι δεν θα κάνω ποτέ ολοκληρωμένη σχέση ή, αν κάνω θα είναι από την ανάγκη μου να νιώσω κι εγώ «κανονική» γυναίκα. Αλλά πώς θα νιώσω κανονική και ολοκληρωμένη γυναίκα χωρίς κάποιον δίπλα μου που με κάνει να νιώθω έτσι; Μου έχει περάσει από το μυαλό μήπως η αληθινή μου φύση είναι διαφορετική, ίσως κατά βάθος μου αρέσουν οι γυναίκες αλλά και μόνο στη σκέψη με πιάνει το ίδιο που με πιάνει και με τους άντρες. Απόσταση. Με ενοχλεί να με αγγίζουν και κάνω προσπάθεια να ανεχτώ ένα χάδι που κρύβει από κάτω κάτι άλλο, μια σαρκική επιθυμία. Διάβασα ότι υπάρχουν και άφυλοι άνθρωποι, ασέξουαλ. Ίσως ανήκω κι εγώ σε αυτή την κατηγορία. Δεν ξέρω, Μυρτώ μου, είμαι πολύ μπερδεμένη και δυστυχώς δεν είμαι έτοιμη να το ψάξω περισσότερο, ούτε εμπιστεύομαι την ψυχοθεραπεία. Εσύ τι λες για όλα αυτά; - Ν. Και τι δε λέω: Πρώτον, οι ασέξουαλ άνθρωποι δεν είναι άφυλοι, άλλο το ένα άλλο το άλλο. Δεύτερον, κάποια πιο σοφή από μένα είπε κάποτε ότι η λέξη-κλειδί είναι η εμπιστοσύνη. Που πάει να πει «αφήνομαι εκεί που εμπιστεύομαι». Και αν δεν εμπιστεύομαι τίποτα και κανέναν, δεν αφήνομαι σε τίποτα και σε κανέναν. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το σχεσικό. Μπορεί λ.χ. (όταν αρχίσετε ψυχοθεραπεία – που αρχίστε χτες!) να παρατηρήσετε ότι εκτός από τους ανθρώπους, δεν αφήνεστε γενικά στην απόλαυση ή σε ό,τι σχετίζεται με αυτή. Χαλαρώνετε στις διακοπές ή τρώγεστε με τα ρούχα σας; Απολαμβάνετε τα ταξίδια; Όταν γελάτε το φχαριστιέστε ή έχετε μέσα σας έναν μπάτσο που λέει «γέλα, γέλα, και θα σου βγει ξινό κάποτε;». Και κάτι ακόμα, που το έχω ξαναπεί: Υπάρχουν κορίτσια (και αγόρια) που μεγαλώνουν πιο αργά από τα άλλα. Και συναισθηματικά και σωματικά. Αυτά τα κορίτσια ερωτεύονται με πάθος αλλά ερωτεύονται ναρκισσιστικά, δλδ περισσότερο για την ντόπα του συναισθήματος, την πτήση πάνω από το μάταιο, βαρετό κόσμο, την ιδέα της μοναδικότητας που σου χαρίζει ο έρωτας κι όχι για την πραγματική πραγματικότητα που δεν τους αρέσει καθόλου. Όλο αυτό, όπως καταλαβαίνετε, έχει μεγάλη απόσταση από την επιθυμία της σάρκας. Με άλλες ανάγκες έχει να κάνει. Αν προσθέσετε στο μείγμα και κάναν πετρωμένο –ή τσαμπουκαλή ή και τα δύο– πατέρα, καμιά μητέρα με αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά (πότε φίλη χωρίς όρια, πότε αυστηρή και αποστασιοποιημένη δύναμη) βγαίνει εύκολα ένα συμπέρασμα για το πώς βλέπουμε το άλλο ή και το ίδιο φύλο. Σε γενικές γραμμές ωριμάζουμε όταν ωριμάζουμε, επιθυμούμε όταν επιθυμούμε και προχωράμε όταν το χρειαζόμαστε. Και εσείς έχετε ένα σούπερ προστατευτικό σύστημα, αφού καταφέρνετε και ακούτε τον εαυτό σας και τις ανάγκες του αντί να τον ρίξετε στα πεδία των μαχών μεταμφιεσμένο σε «ενήλικα» ενώ προς το παρόν δεν είναι. Αυτά. Στέλνω αληθινές αγκαλιές και φιλιά και εύχομαι καλό δρόμο.
Μυρτούδι μου, η ερώτηση είναι γιατί θέλουμε πίσω αυτόν που διώξαμε τώρα που μάθαμε ότι έχει άλλη και είναι καλά μαζί της; Γιατί ξενυχτάμε ψάχνοντας στα προφίλ και των δύο να τσεκάρουμε πόσες φορές συναντήθηκαν όλη τη βδομάδα, αν κοιμούνται μαζί, πού βγαίνουν και με ποιους; Γιατί λυσσάμε να μάθουμε περισσότερα (όσο γίνεται περισσότερα) για την καινούργια, την οικογένειά της, τη δουλειά της, τους φίλους της και γελάμε χαιρέκακα με το βλάχικο πορτοκαλί που βάφει τα ψεύτικα νύχια της, η κατινάρα; Γιατί εκείνος μας λείπει κάθε μέρα και χειρότερα, ενώ όσα μισούσαμε πάνω του τώρα τα βρίσκουμε υπέροχα και μοναδικά και αρρωσταίνουμε στη σκέψη ότι η άλλη απλώνει τα ξερά της και χαϊδεύει την κοιλίτσα του (που σημειωτέον, τσακωνόσουν κάθε μέρα ότι δεν μπορείς να τη βλέπεις και πότε θα τη ρίξει); Γιατί σε ενοχλεί και σε βασανίζει τόσο όταν σκέφτεσαι ότι σε ξεπέρασε; Γιατί; Γιατί κατά βάθος τον αγαπούσες τρελά και ήσασταν φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον. Ντάξει, έπρεπε να βρει μια άλλη για να το καταλάβετε, τώρα όμως όλα είναι διαφορετικά. Ωρίμασε μέσα σας η αγάπη, καθάρισε το μυαλό σας και είδατε ποιο είναι το πραγματικό νόημα της ζωής.
Υ.Γ. 1 Πλάκα κάνω. Ξαναδιαβάστε αυτό που γράψατε και θα καταλάβετε ότι στην πραγματικότητα ασχολείστε με εκείνη, όχι με τον πρώην σας, στα παπάρια σας ο πρώην σας.
Στείλε το γράμμα σου ταχυδρομικά ή στο fax της A.V. ή στο info@athensvoice.gr για τη στήλη «Μίλα μου βρώμικα».
Ερωτικά αδιέξοδα, sexy απορίες, κρυμμένα μυστικά... και στα fm! Το «Μίλα μου βρώμικα» κάνει τα ερωτικά σας θέματα να ακούγονται σαν παθιάρικο τραγούδι στο Athens Voice Radio 102.5
