Αγαπητή μου Μυρτώ, γεια σου! Παίρνω το θάρρος να σου στείλω αυτό το μήνυμα γιατί τον τελευταίο καιρό με απασχολεί πολύ το γκομενικό θέμα. Δεν θα έπρεπε (κυρίως λόγω ηλικίας,17), αλλά συμβαίνει, και φοβάμαι πως δεν μπορώ να κάνω κάτι γι’ αυτό. Όχι ότι είναι αρμόδια η (υπέροχη ας μου επιτραπεί να πω) στήλη σου επί του θέματος, αλλά δεν έχω πού αλλού να τα πω, περικυκλωμένη από φίλους που –μεταξύ μας– έχουν και αυτοί τα κόμπλεξ τους. Ούσα λοιπόν κάπως τσουπωτή δεν έχω την επιτυχία σε αυτό τον τομέα στους συνομήλικους. Γι’ αυτό, με μάσκα το φατσοβιβλίο, έτυχε να γνωρίσω ορισμένα άτομα αρκετά μεγαλύτερης ηλικίας (μιλάω για 10+ χρόνια διαφορά) οι οποίοι με έκαναν να νιώσω ποθητή αν και ήξερα ότι ήθελαν μόνο να ικανοποιηθούν σαρκικά.Τέλος πάντων έγινε ό,τι έγινε, στοματικό σεξ δηλαδή, δεν το μετανιώνω, καθώς δεν μετανιώνω ποτέ γι’ αυτά που επιλέγω να κάνω και κάθομαι και αναρωτιέμαι με το σουφλέ σοκολάτας στο χέρι, γιατί οι κακές συνήθειες δεν κόβονται, πώς γίνεται οι μεγαλύτεροι να καυλώνουν τόσο πολύ με μένα και οι συνομήλικοι ούτε ματιά; - Κατ
Υ.Γ Θέλω τόσο πολύ να πάω Αγγλία! Στο αναφέρω γιατί γνωρίζω την αγάπη σου για τη χώρα. Φιλιά πολλά!
Οι κακές συνήθειες κόβονται. Πώς; Με δυσκολία. (Αλλά κόβονται). Κλισέ θα σας φανεί, αλλά είναι βέβαιο ότι για όλα μπορούμε να κάνουμε κάτι, ειδικά για θέματα που σχετίζονται με τη διάθεση, την προσωπικότητα, το χαρακτήρα αλλά και την εμφάνισή μας. Φαίνεται βουνό, I know. Το σουφλέ σοκολάτας δίνει άμεση ικανοποίηση, το άλλο θέλει προσπάθεια και πειθαρχία. Και φυσικά δεν αναφέρομαι απλά στη δίαιτα αλλά στην «περιπέτεια» του να κοιτάξετε μέσα σας. Αν θέλετε να μιλήσετε κάπου, δοκιμάστε τη γραμμή στήριξης εφήβων – άκουσα ότι κάνουν καλή δουλειά. Ρίξτε μια ματιά στην ιστοσελίδα τους: www.tilefonikigrammi.gr
Υ.Γ.1 Δεν είναι πρόβλημα το να γνωρίζετε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, η ενδεχόμενη συναισθηματική κακοποίηση είναι.
Υ.Γ.2 Μια 17χρονη που χρησιμοποιεί τη μετοχή Ενεστώτα της αρχαίας ελληνικής! Μας τρελάνατε τελείως.
»Μυρτώ... ξέρω ακριβώς πού αρχίζουν και πού τελειώνουν όλα τα προβλήματά μου στη ζωή! Στο γεγονός ότι δεν έχω όρχεις! Όχι, δεν είμαι λεσβία ή κάτι τέτοιο, αλλά αλήθεια, πόσο πιο απλή και ανώδυνη θα ήταν η ζωή αν τα έγραφα διαρκώς όλα στα παπάρια μου όπως με επιτυχία κάνουν αυτά τα γελοία πλην αξιοζήλευτα υποκείμενα οι άντρες. Τι να πεις... αυτές είναι οι αδικίες της φύσης αλλά πού θα πάει, με λίγο διαλογισμό, με λίγη ψυχανάλυση, με κάνα βιβλίο θα καταφέρω να φτάσω και γω στην ανωτάτη βαθμίδα του ζεν του σταρχιδισμού. Και τότε, ποιος με πιάνει! - melocoton
Δείτε τη φωτεινή πλευρά της ζωής, που λένε και οι Μόντι Πάιθονς. Το γεγονός ότι δεν διαθέτετε αυτό το αγαθό, σας εξαιρεί από προβλήματα με τον προστάτη αλλά και από αντιαισθητικά σώβρακα Looney Tunes. Εξάλλου, παρηγορηθείτε, υπάρχει αντίστοιχο σημείο στη γυναικεία ανατομία για να κάνετε τη δουλειά σας – και είναι εξίσου ευρύχωρο. Τέλος, έχω να πω ότι ίσως αδικείτε τους άντρες. Μήπως ερμηνεύετε ως γαϊδουριά, απλώς μια διαφορετική μετάφραση κοσμοθεωρίας που κάνει το ανδρικό φύλο να μοιάζει γαϊδουρινό;
Υ.Γ. Το πώς πληγώνεται ο καθένας δεν το ξέρετε. Το πώς ντιλάρει ο καθένας μας τις πληγές του, επίσης.
»Μυρτώ, καλημέρα. Δεν έχω να σου γράψω κανένα ερωτικό ούτε προσωπικό πρόβλημα, μόνο θέλω να εκφράσω την οργή μου και τη διαμαρτυρία μου για τη σημερινή τηλεόραση. Δεν ντρέπονται, ρε Μυρτώ, να φέρνουν το κάθε αρρωστάκι να ξεφτιλίζεται και αυτοί να γελάνε για να κάνουν νούμερα εις βάρος του κάθε ψώνιου; Μιλάω για το «Ελλάδα έχεις ταλέντο», αυτή την αηδία που μας μοστράρουν για talent show και εμείς καθόμαστε και τη βλέπουμε αντί να αρπάξουμε τα γιαούρτια και να πάρουμε φαλάγγι μετά τους πολιτικούς, τους τηλεοπτικούς παράγοντες. Είπαμε, η τηλεόραση περνάει κρίση όπως και όλα, αλλά τόσο χαμηλό επίπεδο πια; Ντροπή για τη Μανωλίδου και για τον Περρή. - Giorgio
Τέτοια φαινόμενα υπήρχαν πάντα στην τηλεόραση, απλώς τώρα έμειναν μόνα τους λόγω έλλειψης παραδακίου για άλλες παραγωγές. Όσο για την Ευγενία Μανωλίδου, μην ξεχνάτε την ελεεινή εκπομπή «Η στιγμή της Αλήθειας». Για τον Περρή δεν έχω γνώμη.
»Μυρτώ μου, γεια σου. Διαβάζω «μίλα μου βρώμικα» από τα πρώτα τεύχη της A.V. και σε παρακολουθώ πάντα με χαμόγελο, για την αισιοδοξία σου και τον τρόπο σου να αντιμετωπίζεις με χιούμορ τις πιο δύσκολες καταστάσεις. Στα 30 μου είμαι απολυμένος, άφραγκος και άνεργος όπως και οι περισσότεροι γνωστοί μου. Και η γκόμενά μου θα με χωρίσει τώρα που αρχίζει να ζει τις επιπτώσεις της αφραγκίας μου. Αυτά.
Αν είναι σοβαρό άτομο δεν θα σας χωρίσει γι’ αυτό. Αν μιζεριάσετε και βουλιάξετε σε κάναν καναπέ, θα είστε άξιος της μοίρας σας.
Υ.Γ.1 Το έχω ξαναπεί. Μόνο ένας απόγονος του Καρυωτάκη θα με χαρακτήριζε αισιόδοξη.
Υ.Γ.2 Όντως είναι ωραίο να αντιμετωπίζεις με χιούμορ ακόμη και τις πιο δύσκολες καταστάσεις. Ειδικά όταν δεν είναι δικές σου.
