Ένα εικαστικό δημιούργημα του Πάνου Σκλαβενίτη, ο οποίος παρουσιάζει ως καλλιτέχνημα τον συνάδελφό του, Δημήτρη Αμελαδιώτη
Μια καλοσυντονισμένη και με πολύ καλές ερμηνείες παράσταση σε σκηνοθεσία Έλενας Μαυρίδου, στο Θέατρο Χώρος
Μια καλοδουλεμένη, χωρίς ανώφελους σκηνοθετικούς ακροβατισμούς παράσταση σε ένα έργο χωρίς ανατρεπτική γραφή, αλλά σημαντικό κοινωνικό μήνυμα.
Η ιστορία μιας φτωχής Εβραίας ράφτρας που επέστρεψε στη γενέτειρά της μετά τα στρατόπεδα κατοχής «ζωντανεύει» μέσα σε ένα διαφορετικό λεωφορείο
Πώς μετατρέπει σε θέαμα τη δίψα μας να επιβιώσουμε
Η ίδια η πράξη της κριτικής και η ίδια η παράσταση θέτουν τους όρους της αξιολόγησης, της κατάταξης και της επιβίωσής τους
«Πολύ απλά, δεν μας έκανε κατά τι σοφότερους και πιο υποψιασμένους θεατές, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση πιο πολύ θα ταίριαζε στο τέλος ο κλαυσίγελος παρά το τρανταχτό γέλιο που γέμισε την αίθουσα, μαζί με το βροντώδες χειροκρότημα»
Όλα θίγονται σ’ αυτό το έργο, σ’ εκείνο το υπόγειο. Κι αυτά που ακούγονται κι αυτά που είναι άρρητα ή υπαινικτικά. Με σοβαρότητα, με ειρωνεία ή με χιούμορ
Ο Νίκος Καραθάνος ακουμπάει απολύτως στην τραγωδία του Αισχύλου και τη διαβάζει σαν παραβολή για τα πάθη του σύγχρονου ανθρώπου
Μια παράσταση με ρυθμό, καλές ερμηνείες και πλούσια σε πληροφορίες για σημαντικούς σταθμούς της Ιστορίας 164 χρόνων, χωρίς να γίνεται διδακτική
23°
