ΙΣΤΟΡΙΕΣ

«Κάθε απόγευμα άνοιγαν τις λιγοστές κούτες με τα πράγματα που είχαν φέρει μαζί τους, παρέα με ένα ποτήρι κρασί και μια πορτοκαλάδα μπλε»

«Κρατάμε ο ένας το χέρι του άλλου, φοράμε και οι δυο μάλλινη ζακέτα και ζούμε μόνο στην στιγμή "ad finem"»

«Κατέβηκε στο κέντρο της πόλης να δει τους κατοίκους. Σίγουρα θα ήταν όλοι μαζεμένοι μετά το μεγάλο σούσουρο των τελευταίων μηνών. Μπα... πού να πάει ο νους του».

«Θα τα ξαναδούμε τα εγγονάκια μας. Μαζί θα την περάσουμε και αυτή τη δυσκολία, μη μου στενοχωριέσαι»

-«Καλησπέρα. Μου επιτρέπετε να καθίσω;» -«Καλησπέρα. Μα φυσικά, είναι ώρα που σε περιμένω»

«Έκλεισα τα μάτια και ονειρεύτηκα μια λυτρωτική παραλία που θα είναι προσβάσιμη και δροσερή κάθε εποχή»

Ένα παραμύθι για τις έγνοιες που δεν έχω θα τελείωνε περιμένοντας το επόμενο καλοκαίρι για τη συνέχεια

«Με αγκάλιασε και μου έδωσε ένα παρατεταμένο φιλί στο στόμα. Βούτηξε στο νερό φιλάρεσκα και άρχισε να κολυμπά ξεμακραίνοντας»