Ο Χάρης Ασλανίδης διαγνώστηκε στα 2 του με νωτιαία μυϊκή ατροφία, έχει δύο εταιρίες Digital Marketing και τρέχει στον Μαραθώνιο της Αθήνας
Συναντήσαμε τον Χάρη Ασλανίδη στη γειτονιά του, στο Άλσος Μπαρουτάδικο κοντά στο σπίτι του στο Αιγάλεω. «Παλιά ήταν υπόγειο εργοστάσιo και φτιάχνονταν πυρομαχικά. Μετά τη Χούντα, οι εγκαταστάσεις γκρεμίστηκαν και έγινε πάρκο» μας εξηγεί γεμάτος καμάρι. Πιο πριν έχει χαιρετήσει γνωστούς στον δρόμο και έχει προλάβει να μας πει ότι μας έφερε στο κέντρο του σύμπαντος. Στο πάρκο είδαμε νευριασμένους νέους να ψάχνονται για καβγά, άλλους πιο φιλικούς να μας ανοίγουν πόρτες και άλλους απλά να τρέχουν. «Αιγάλεω: Αρχίζει από α και τελειώνει σε ω, μπορείς να δεις τα πάντα».
Εκτός από υπερβολική αγάπη για το Αιγάλεω, ο Χάρης κρύβει άλλη τόση για τον Ολυμπιακό. Μάλλον δεν την κρύβει, αφού έχει ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο για την ομάδα του και ζει για να παρακολουθεί τα ντέρμπι όλου του πλανήτη. Αυτά, μαζί με τις εξόδους και τα ασταμάτητα πειράγματα με την παρέα του, τα κάνει στον ελεύθερό του χρόνο. Γιατί κανονικά ασχολείται με το digital marketing και είναι ιδιοκτήτης δύο εταιριών, με περισσότερους από 650 πελάτες παγκοσμίως. Α, και την Κυριακή θα τρέξει για δεύτερη φορά τα 42 χιλιόμετρα του Μαραθωνίου. Όλα αυτά έχοντας διαγνωστεί από τα 2 του με νωτιαία μυϊκή ατροφία και έχοντας κοροϊδέψει τους γιατρούς όλου του κόσμου μέχρι και σήμερα στα 36 του.
Πότε άρχισες να ασχολείσαι με το Digital κομμάτι;
Λόγω προβλημάτων υγείας, οι γιατροί μου έκοψαν το σχολείο μετά το δημοτικό και έκατσα σπίτι. Από εκείνη τη στιγμή και μετά συνειδητοποίησα ότι έπρεπε κάτι να μάθω να κάνω, για να πορευτώ στη συνέχεια. Έτσι αποφάσισα να μάθω πολύ καλά αγγλικά και υπολογιστές. Στη συνέχεια όταν χρειάστηκε να παράξω το δικό μου εισόδημα, άρχισα να ψάχνομαι και επαγγελματικά. Έψαξα πρώτα για εταιρίες κοντά στη γειτονιά μου, έπειτα για μεγαλύτερες, αλλά όταν ήρθε η κρίση, έπρεπε οπωσδήποτε να ψάξω για μια εταιρία στο εξωτερικό. Παιδεύτηκα πολύ, αλλά όταν βρήκα τον πρώτο μου πελάτη στις ΗΠΑ, τότε μέσω συστάσεων άρχισε όλο αυτό να μεγαλώνει και σήμερα οι εταιρίες μου «Ape1r0n Digital Universe» και «Greek Geeks» μετρούν περισσότερα από 650 συμβόλαια σε όλον τον κόσμο.
Είχα το θετικό ότι την εποχή του digital transformation, δηλαδή όταν οι εταιρίες έψαχναν πώς να μεταφερθούν από τον offline κόσμο στον digital και στα social media, εγώ ήμουν έτοιμος να πάρω την ευκαιρία. Το 2013 με παρότρυνση των ατόμων από την εκκλησία μου, ξεκίνησα να εκπαιδεύω εγώ την ομάδα μου, τους Greek Geeks, και μέσα σε λίγα χρόνια αν και είμαστε μόλις 40 άτομα καταφέραμε να βρούμε υπερβολικά πολλά συμβόλαια. Τα τελευταία δύο χρόνια έχει ξεκινήσει και η προσπάθεια με την «Ape1r0n Digital Universe» και έτσι προσπαθούμε να δούμε το όλο θέμα με δομές εταιρίας σιγά-σιγά.
Αυτοδίδακτος, δηλαδή;
Το σχολείο μου το έκοψαν οι γιατροί στην 1η Γυμνασίου. Τότε δεν περίμενα ότι θα ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτό, όμως ήταν τα χρόνια που η τεχνολογία άρχισε να ανθίζει. Επομένως κάθε άνθρωπος της γενιάς μου άρχισε να ασχολείται με αυτήν. Και εγώ δεν περίμενα ότι θα ζήσω από τους υπολογιστές, όμως αν δεις ποιοι ηγούνται στις μεγάλες εταιρίες σήμερα, θα διαπιστώσεις ότι είναι οι χάκερ της δεκαετίας του ’90.
Πέρασες και εσύ από αυτό το στάδιο;
Ε, αναλόγως ποιος θα δει τη συνέντευξη. (γέλια)
Τι άλλο κάνεις πέρα από τη δουλειά σου;
Πάνω από όλα ο Ολυμπιακός! Μετά η μουσική, τα ταξίδια και τα τατού. Όσα βλέπεις πάνω μου τα έχω σχεδιάσει εγώ. Άλλωστε τα τατουάζ πρέπει να λένε την ιστορία μας.
Έμαθα ότι θα τρέξεις στον Μαραθώνιο. Μίλα μας για αυτό…
Ήταν μια τρέλα που ξεκίνησε πριν από λίγα χρόνια. Έβλεπα τους φίλους μου που έτρεχαν όταν άρχισε να γίνεται viral το όλο θέμα και δεν πολυψηνόμουν να πάω και εγώ. Μετά από λίγα χρόνια, όμως, μια Κυριακή είχα σημαντικό ραντεβού με πελάτη. Ήμουν κανονικά με το πουκάμισό μου και ένας παλαβός κύπριος φίλος μου με είχε δηλώσει για να τρέξουμε μαζί τα 5 χιλιόμετρα. Αυτός σαν συνοδός μου. Μπήκαμε με τσαμπουκά, τελειώσαμε και από τότε άρχισα να βάζω νέους στόχους. Μετά στα 10, στα 20 και από πέρυσι με την ευκαιρία που μου έδωσε το MDA στα 42 χιλιόμετρα.
Πώς ένιωσες, όταν τερμάτισες;
Βγάλαμε τα 42 χιλιόμετρα με 80 συνοδούς. Ξεκινήσαμε και τελειώσαμε παρέα και αυτό ήταν που με ενδιέφερε. Ένιωσα την ικανοποίηση, ότι «ναι, ρε φίλε, το έκανα και αυτό». Η όλη εμπειρία είναι σαν ναρκωτικό. Μετά θες ξανά και ξανά. Πάντως είμαι άνθρωπος που του αρέσει το ταξίδι και όχι ο προορισμός. Απλά προσπαθώ να διασκεδάσω τη διαδρομή.
Ποιο είναι το δικό σου ταξίδι στη ζωή;
Διαγνώστηκα στα 2 μου με νωτιαία μυϊκή ατροφία. Τότε οι γιατροί δεν είχαν ιδέα. Η τεχνολογία δεν βρισκόταν ούτε στο ελάχιστο στο σημείο που βρίσκεται σήμερα και οι γονείς μου άκουσαν ότι θα πεθάνω στα 3. Κλάμα, προσευχές και τα γνωστά. Έφτασα 4, δεν είχα πεθάνει. Τότε πήγαμε στη Γερμανία, μας φιλοξένησαν για 1 μήνα, ώστε να με δουν γερμανοί γιατροί. Μου κόψανε κομμάτι από τους μύες για να κάνουν βιοψία και έβγαλαν πόρισμα ότι θα πεθάνω στα 5. Πάλι κλάμα και προσευχές. Τελικά έφτασα και 6 χρονών και τότε πήγαμε στις Βρυξέλλες για να με εξετάσουν βέλγοι γιατροί. Εκεί μου πέρασαν ρεύμα σε όλο το σώμα για να δουν πώς αντιδράω, κάτι που θυμάμαι μέχρι σήμερα. Στο Βέλγιο οι γιατροί ήταν πιο αισιόδοξοι! Μου είπαν ότι θα ζήσω μέχρι τα 12! (γέλια)
Πήγα 13 και από τότε δεν ξανασχολήθηκα με τους γιατρούς, εκτός από ένα θέμα σκολίωσης που πέρασα στα 17 μου και παραλίγο να μου στοιχίσει τη ζωή. Τότε ο χειρούργος μού μίλησε σαν να είμαι ενήλικας, με αρκετά σκληρά λόγια, και αποφασίσαμε να χειρουργηθώ. Έκανα 11 ώρες χειρουργείο και ζω πλέον με λάμες στην πλάτη. Στο αεροδρόμιο χτυπούν όλα και καμιά φορά τους κάνω πλάκα και τους λέω ότι ξέχασα τη βόμβα στο σπίτι.
Κάνεις πολλά ταξίδια ε; Πώς ξεκίνησες;
Προσπαθούσα από πάντα να μην είμαι μονόπλευρος άνθρωπος. Έχει τύχει να γνωρίσω ανθρώπους που είναι πολύ βαρετοί. Στο πλαίσιο αυτό άρχισα να ταξιδεύω. Να γνωρίζω νέους ανθρώπους και τόπους, έτσι ώστε όχι μόνο να μη βαριέμαι εγώ, αλλά να μην κάνω και τους άλλους να βαριούνται. Όλα τα ταξίδια έχουν τα θετικά, τα αρνητικά και τις ιστορίες τους και εντέλει αυτό είμαστε και οι ίδιοι. Οι ιστορίες μας.
Στη διαδρομή μάς είπες ότι δεν είναι και τόσο κακή η κατάσταση για τα ΑμεΑ στην Ελλάδα και ότι βαριέσαι να συζητάς για τα προβλήματα. Γιατί αυτό;
Κοίτα, δεν λέω ότι η Αθήνα είναι τέλεια, αλλά δεν θα σου πω και ότι είναι η χειρότερη πόλη στον κόσμο. Έχω ταξιδέψει σε πόλεις που η κατάσταση είναι καλύτερη, έχω όμως πάει και σε πόλεις που είναι πολύ πιο δύσκολα. Εμείς εδώ έχουμε την τάση να τα μηδενίζουμε όλα. Υπάρχει μεγάλο περιθώριο ανάπτυξης και περιμένουμε ακόμα να δούμε πράγματα, όμως νομίζω ότι είμαστε περίπου στο μέσο όρο. Με την γκρίνια δεν πετυχαίνουμε τίποτα.
Από ό,τι έχω καταλάβει το τελευταίο είναι μότο και της δικής σου ζωής.
Αλήθεια δεν είναι; Μόνο με την αισιοδοξία μπορούμε να δούμε κάτι καλύτερο σε όλους τους τομείς. Κανείς δεν άλλαξε τίποτα μόνο με την γκρίνια. Ακόμα και ο Γκάντι με την παθητική του διαμαρτυρία κατάφερε να πετύχει κάτι, επειδή έλεγε στον λαό του να κοιτάξει μπροστά.
Έχεις κάποιο είδωλο;
Τους γονείς μου και κανέναν άλλον. Δεν το έβαλαν κάτω, μου έδωσαν τα απαραίτητα για να ζήσω όσο καλύτερα μπορώ και αν δεν είχα αυτούς δεν θα τα κατάφερνα. Έχω γνωρίσει πολλούς από αυτούς που οι άλλοι θα θεωρούσαν είδωλα, όμως δεν μπορώ να βάλω κανέναν πάνω από την οικογένειά μου.
Πώς καλλιέργησες το management;
Προσπαθώ να μην πέφτω στα λάθη που είχα αντιμετωπίσει σε άλλες δουλειές. Το know how το αποκτάς μέσα από την εμπειρία και τη δουλειά. Το σύστημα παιδείας δεν νομίζω ότι μας προετοιμάζει σήμερα για εργασίες, αλλά για θεωρίες. Καλό θα ήταν να έχει η εκπαίδευση σύνδεση με την αγορά.
Εσύ κατάλαβες νωρίς, όμως, ότι έπρεπε να ασχοληθείς με το αντικείμενό σου.
Ναι γιατί γεννήθηκα στο Αιγάλεω, όχι στο Λονδίνο. Ήταν Σάββατο και ο πατέρας μου μού έδινε 5 ευρώ για να βγω. Έπρεπε με τα πέντε ευρώ να ζήσω. Οπότε αναγκαστικά έπρεπε να κοιτάξω τι θα κάνω.
Τόση λατρεία με το Αιγάλεω;
Εδώ γεννήθηκα, εδώ θα πεθάνω. Είναι το κέντρο του σύμπαντος για μένα. Είναι γειτονιά. Θα μιλήσεις με τον περιπτερά, με τους γείτονες. Δεν βαριέσαι ποτέ, θα δεις πραγματάκια εδώ…
Χρήστος Πανοηλίας, Χάρης Ασλανίδης
Μαζί με όλα τα άλλα ξέρω ότι τρέχεις και το πρότζεκτ «Σπουδαία Events». Πες μας για αυτό…
Ξεκινήσαμε μαζί με τον Χρήστο Πανοηλία, που είμαστε και οι δύο «συναυλιάκηδες», να διοργανώνουμε events για έναν σπουδαίο σκοπό. Έναν σκοπό που δεν θα διαλέγουμε εμείς όμως, αλλά ο ίδιος ο κόσμος, με ψηφοφορίες. Έτσι ο κόσμος θα ψηθεί περισσότερο να ενισχύσει την προσπάθειά μας. Η πλατφόρμα μας λειτουργεί με απόλυτη διαφάνεια, ώστε να βλέπει ο κόσμος πού ακριβώς πηγαίνουν τα χρήματά του και ήδη έχουμε προσεγγίσει καλλιτέχνες που είναι έτοιμοι να βοηθήσουν για ένα τέτοιο «Σπουδαίο Event».
Για πες μου και για την άλλη λατρεία; Πώς τη βλέπεις φέτος την ομάδα;
Εγώ έχω το θετικό ότι έζησα τα πέτρινα χρόνια του Ολυμπιακού, δεν είμαι καλομαθημένος και νομίζω μπορώ να κρίνω λίγο καλύτερα. Εμείς οι παλιοί ζήσαμε ομαδάρες και τώρα ξέρουμε λίγο καλύτερα. Ο άνθρωπος αυτός που έχει δημιουργήσει την ομάδα φέτος, πρέπει να στηριχθεί και να μείνει χρόνια. Ο κόσμος του Ολυμπιακού θέλει να βλέπει μπάλα. Δεν είναι αλάθητος, αλλά ο Μαρτίνς έχει φτιάξει σπουδαία ομάδα και για αυτό πρέπει να στηριχθεί.
Εγώ είμαι οπαδός, όχι φίλαθλος. Δεν είμαι αντικειμενικός και το ξέρω. Όμως σέβομαι τους οπαδούς όλων των ομάδων. Δεν γίνεται να είμαστε στο γήπεδο και να μην είναι εκεί οπαδοί και από τις 2 ομάδες. Θυμάμαι τόσο έντονα εκείνο τον τελικό κυπέλλου με την ΑΕΚ, όχι για τα 28 πέναλτι αλλά επειδή είχαμε απέναντι τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας και όχι 7.000 αστυνομικούς. Αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια είναι σαν να τα έχεις με μια γυναίκα και να μην τη βλέπεις.
Τι σημαίνει επιτυχία για σένα;
Να λες ότι κάτι άφησες σε αυτόν τον κόσμο, ρε φίλε. Διάβασα πρόσφατα κάτι που μου άρεσε πολύ: «Μήπως είσαι δυστυχισμένος γιατί προσπαθείς να γίνεις ευτυχισμένος;» Έχουμε μπει όλοι σε αυτή την παγίδα. Να συγκρινόμαστε και να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι από τον διπλανό μας. Προσπάθησε εσύ να είσαι πετυχημένος στον τομέα σου και άσε την κούρσα του πρώτου. Έχω στόχους, έχω όνειρα. Κάθε μέρα θέλω και περισσότερα, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαι χαρούμενος. Με αυτά που έχω πετύχει ως τώρα και σήμερα να πεθάνω, θα είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Αυτή είναι η επιτυχία για μένα.
Ο Χάρης πέρα από όλα αυτά έχει ακόμη μια τρέλα. Na παρακολουθήσει από κοντά τα μεγάλα ντέρμπι όλου του πλανήτη. Στη σελίδα Football Tourists μπορείτε να δείτε στιγμές από τα ταξίδια του και από τα όσα έρχονται!
20°
