ΣΕ ΕΙΔΑ

Ανέβαινα την ανηφόρα γύρω στις 7μμ μιλώντας στο κινητό όταν είδα πώς με παρατηρούσες. Μπήκες σε ένα μικρό μάρκετ και εγώ μαζί σου. Έφυγα πριν από σένα και δεν σε ξαναείδα. Πιστεύω ότι δεν θα ξαναβρεθούμε... Εύχομαι να είσαι πάντα καλά.

Σε είδα το βράδυ της Τετάρτης στο 608. Καθόσουν σε ένα κάθισμα και ήμουν όρθιος μπροστά σου. Είχες υπέροχα κόκκινα χείλη και τα βλέμματά μας συναντήθηκαν. Συνέχισες να με κοιτάς και να σε κοιτάω μέχρι που κατέβηκες μια-δυο στάσεις πριν το τέρμα στο νεκροταφείο Ζωγράφου. Έπρεπε να σου μιλήσω αλλά ντράπηκα. Ο τύπος με τη μάσκα και το backpack. Ελπίζω να το δεις.

Αν με ξαναείδες, όπως λες, γιατί δε μου μίλησες;

Ξέρω ότι πλησιάζουν τα γενέθλιά σου σύντομα και θα ήθελα με κάποιο τρόπο να είμαι «κοντά» σου, αλλά δεν ξέρω αν θα το ήθελες. Ξέρω ότι δεν ήμουν ξεκάθαρη απέναντί σου... Ούτε ξέρω κι αν με σκέφτεσαι πια.😕 Γ.

Περιμέναμε στο φανάρι στην έξοδο της Αττικής και κοιταχτήκαμε αρκετές φορές. Μόλις άναψε πράσινο, σου έκλεισα το μάτι και έφυγα. Το μετάνιωσα που δεν έστριψα από την άλλη να πω ένα γεια. Θα χαρώ να τα πούμε.

Και οι δύο μας περιμέναμε τη μητέρα μας από επέμβαση στα μάτια. Εσύ ξανθιά εντυπωσιακή κυρία, εγώ ο ψηλόσωμος που ήμουν σχεδόν όλη τη διάρκεια γύρω και απέναντί σου. Έπρεπε να έχω έρθει να σου μιλήσω! Εύχομαι να το δεις και να επικοινωνήσεις!

Το πιθανότερο να μην το δεις ποτέ. Όμως σ' αυτή τη ζωή ποτέ μη λες ποτέ... Εσύ λοιπόν η φωτογράφος, με τζιν, αμάνικο και cowboy boots. Ανέβηκες κάποια στιγμή στη σκάλα αριστερά για να πάρεις καλύτερη λήψη. Ήσουν η πιο όμορφη εικόνα του live!!!

Σε είδα στο καφέ του Σκλαβενίτη στον Άλιμο και κατάλαβα ότι υπήρχε έλξη! Είχαμε και οι 2 παρέα και δεν μπορέσαμε να τα πούμε. Θα χαρώ αν τα λέγαμε και μόνοι μας!

Είσαι πιο όμορφη απ' ό,τι θυμάμαι. Νομίζεις ακόμη πως όσα σου έγραψα τα λέω εύκολα σε κάθε τυχαία; Μόνο εσύ υπάρχεις για εμένα, δεν δίνω την καρδιά μου έτσι απλά και δεν ξεχνώ τις υποσχέσεις μου.

Στο μετρό -μπλέ γραμμή- προς Σύνταγμα, φόραγες λευκό μπλουζάκι, μαύρη φόρμα/αθλητικά και γυαλιά ηλίου. Στον λαιμό σου είχες μια διχρωμία που ανέβαινε μέχρι τα γένια σου, όπου μέρος τους ηταν λευκά, κατά πάσα πιθανότητα λόγω «λεύκης». Ήθελα τόσο να σου πω πόσο όμορφος είσαι, αλλά δίστασα. Μακάρι να το δεις μόνο και μόνο για να χαμογελάσεις.