ΣΕ ΕΙΔΑ

Δεν σε είδα ακόμα, αλλά όσο ζω ελπίζω. Να βρω μια καλή κοπέλα, έναν καλό άνθρωπο, μια πραγματικά καλή ψυχή[1]. Ανεξίκακη, να αγαπά, να εκτιμά. Και να γίνει η σύντροφός μου, να είμαστε συνοδοιπόροι. Να ερωτευτούμε κιόλας ιδανικά· ατόφια, ώριμα, όχι σαν πυροτέχνημα που κάνει μπαμ αλλά σβήνει τόσο γρήγορα. Δυστυχώς είμαι χωρισμένος, έχω ένα υπέροχο μωράκι που λατρεύω. Συνεπιμέλεια, δεν θα μπορούσα να είμαι ο γονιός του κάθε 2ου Σ/Κ. Υπ' όψιν ότι δεν ψάχνω κάποια να μεγαλώνει το παιδί μου, μια χαρά τα βγάζω πέρα και μόνος σ' αυτόν τον τομέα. Δεν θέλω να γίνω φόρτωμα, να δώσω και να πάρω αισθήματα και καλοσύνη θέλω. Του λόγου μου δεν είμαι άγιος (ούτε και διάολος), ξέρω να τους/τις εκτιμώ όμως. Όπως και να 'χει, ακόμα και μια συζήτηση να κάνουμε θα με στηρίξει. Καλή συνέχεια. 1. Κλισέ; Όλοι καλοί είμαστε; Αμ δε...

Κρατούσες καφέ και έμπαινες στο αυτοκίνητο. Αν το δεις, στείλε.

Ήσουν με μια φίλη σου κι έπινες ποτό. Κοιταζόμασταν. Έπρεπε να αλλάξω τραπέζι και μετά δεν σε έβλεπα. Έφυγες και δεν σου μίλησα. Θα ήθελα να σε ξαναδώ.

Σε βλέπω καιρό στο μετρό. Αλλαγή από τη γραμμή Ελληνικό προς Σύνταγμα σε Σύνταγμα προς Δουκίσσης Πλακεντίας. Πρωινά στις 5+45 περίπου φτάνεις για την αλλαγή. Στο μετρό δεν ξέρω πώς να σου μιλήσω. Έχουμε ανταλλάξει ματιές πολλές φορές. Καιρός να πάει παραπέρα νομίζω. Περιμένω να στείλεις...

Όπως κάθε Κυριακή πρωί, είπα να εξορμήσω για περπάτημα στο κέντρο της Αθήνας. Κάθισα με ένα φίλο μου στο LAZY DUCK πίσω από την Αγία Ειρήνη στο Μοναστηράκι. Και ενώ έπινα αμέριμνα τον καφέ (το τσάι μου δηλαδή), χαζοκουβεντιάζοντας με τον φίλο μου, εμφανίστηκες εσύ. Δίμετρη με τζιν σορτς και μαύρες μπότες. Εγώ ήμουν μπροστά στο μαγαζί, αλλά εσύ έκατσες προς τα μέσα με μια παρέα πολλών ατόμων. Σου έριχνα κάποια βλέμματα, αλλά εσύ ήσουν απορροφημένη στην παρέα σου. Για να μην πάθω αυχενικό αλλά και να μην καρφωθώ, συνέχισα τον καφέ μου κοιτάζοντας αδιάφορα άλλες γυναίκες. Αν θέλεις να βρεθούμε στείλε μου μήνυμα...

Σε είδα στα Εξάρχεια, ήρθα και σου ζήτησα ένα χαρτάκι στο καφέ που καθόσουν, εσύ με κοίταξες και μου είπες θα μου δώσεις ό,τι θέλω, ακόμη και τον αριθμό σου. Σε λένε Αντώνη, αλλά σκάλωσα και ντράπηκα οπότε κι έφυγα.

Γύρω στις 11:30. Ο πανέμορφος ταμίας στον πρώτο όροφο. Σαν να βγήκες από παραμύθι. Από ταινία. Σκάλωσα. Αν το δεις στείλε.

Εσύ που πήγαινες αντίθετα στον μονόδρομο στον Νέο Κόσμο βράδυ Σαββάτου και με βρήκες... Λάθος μου που δεν ζήτησα το τηλέφωνό σου.

Ήσουν μπροστά μου. Είμαι η ξανθιά που κάναμε πλάκα. Πέτυχα γνωστή στην πτήση, έπιασα μπλα μπλα και σε άφησα, έφυγα, βιάστηκα. Θέλω να σε ξαναδώ. Στείλε αν το δεις.

Πότε θα βρεθούμε επιτέλους; Έχει περάσει ήδη πολύς καιρός, δε νομίζεις Α.;