Τα βιβλία της ελευθερίας | Οι Άθλιοι του Βίκτορ Ουγκό, ένας ύμνος στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια

Παρίσι, 1862.

Μια πόλη που αλλάζει πρόσωπο, μια κοινωνία που παλεύει να σταθεί όρθια, κι ένας συγγραφέας που βλέπει κάτι που άλλοι δεν θέλουν καν να κοιτάξουν: τους αδύναμους. Τους φτωχούς. Τους άστεγους. Τους «αόρατους» ανθρώπους της γαλλικής κοινωνίας.

Στους «Άθλιους», ο Βίκτορ Ουγκό δεν γράφει απλώς ένα μυθιστόρημα· γράφει έναν ύμνο στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Ο Βίκτορ Ουγκό το 1876 © Etienne Carjat / Wikimedia Commons

Ο Γιάννης Αγιάννης, ο άνθρωπος που τιμωρήθηκε για ένα κομμάτι ψωμί, γίνεται το πρόσωπο μιας βαθιάς αλήθειας: κανείς δεν είναι ελεύθερος όταν η κοινωνία τού αρνείται μια δεύτερη ευκαιρία.

Ο Γιάννης Αγιάννης (δεξιά) στο σωφρονιστικό ίδρυμα στην Τουλόν της Γαλλίας. Τα αρχικά TF στο καπέλο του αναφέρονται σε travaux forcés («καταναγκαστική εργασία»). © Wikimedia Commons

Ο Γιάννης Αγιάννης ως «Κύριος Μαντλέν» | Έργο του Γκυστάβ Μπρίον © Wikimedia Commons

Στο έκτο επεισόδιο των Βιβλίων της Ελευθερίας, επιστρέφουμε σε ένα από τα πιο αγαπημένα μυθιστορήματα όλων των εποχών όχι για να μιλήσουμε για τη λογοτεχνική του αξία, αλλά για τη φιλελεύθερη καρδιά του: την πίστη ότι ο άνθρωπος μπορεί να ξαναγεννηθεί, αν η κοινωνία του το επιτρέψει.

Η «Κοζέτ» ζωγραφισμένη από τον Εμίλ Μπάγιαρντ για την πρώτη έκδοση των «Άθλιων» του Ουγκό, το 1862 © Wikimedia Commons

Συντελεστές
Αφήγηση: Επιστήμη Μπινάζη
Sound design: Δάφνη Γερογιάννη

Σχετικό Άρθρο

Βιβλιο Τα βιβλία της ελευθερίας | Βίκτορ Ουγκό: Ο άνθρωπος που γελά και το μανιφέστο της ελευθερίας

Επιστήμη Μπινάζη 02.12.2025, 10:01

→ Ακούστε το podcast και στο Spotify, στα Apple podcast και στο Youtube