Αναγνώστης με αιτία: Παρουσίαση του βιβλίου «Μια γυναίκα στο Βερολίνο» της Μάρτα Χίλερς, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή
Όλοι έχουμε διαβάσει το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ» – όλοι εκτός από μένα. Το ημερολόγιο εκείνο της έφηβης Εβραιοπούλας, που κρύβεται στην κατεχόμενη Ολλανδία για να γλυτώσει από τους Ναζί, χωρίς επιτυχία τελικά. Δεν έχω καν δει τη σχετική ταινία. Είναι που δεν αντέχω τις αφηγήσεις νέων –εκτός ίσως του «Χακ Φιν» και του «Φύλακα στη σίκαλη».
Ωστόσο, έπεσε στα χέρια μου τελευταία το βιβλίο της Μάρτα Χίλερς, «Μια γυναίκα στο Βερολίνο» (εκδ. Πηγή), το ημερολόγιο μιας άλλης γυναίκας, τριαντάρας αυτή τη φορά, η οποία αφηγείται, με τρόπο συγκλονιστικό, τις μέρες μιας Γερμανίδας, ενώ μπαίνουν τα νικηφόρα στρατεύματα των Ρώσων στο Βερολίνο για να σημάνουν την πτώση των Ναζί και το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Στην αρχή της εξιστόρησης, οι κάτοικοι του Βερολίνου κρύβονται στα υπόγεια των πολυκατοικιών τους, προσπαθώντας να μαντέψουν από τις εκρήξεις των βομβών προς τα πού κατευθύνεται ο πόλεμος. Είναι πλέον Μάιος του 1945, ο Χίτλερ φωλιάζει στο καταφύγιό του, ο γερμανικός στρατός έχει σχεδόν διαλυθεί και ο Κόκκινος Στρατός έχει αρχίσει να εισβάλλει στις παρυφές της πρωτεύουσας. Τα τρόφιμα εκλείπουν, το νερό έχει στερέψει, ο ηλεκτρισμός είναι μακρινή ανάμνηση.
Καθώς τα ρώσικα στρατεύματα καταλαμβάνουν τμήματα του Βερολίνου, οι κρυπτόμενοι κάτοικοι αρχίζουν να βγαίνουν από τα λαγούμια και να επιστρέφουν στα διαμερίσματά τους. Αναζητούν την χαμένη τους κανονικότητα. Μόνο που η κανονικότητα που τους περιμένει είναι αυτή των βιασμών και του πλιάτσικου. Οι γυναίκες κάθε ηλικίας, ανεξαρτήτου ομορφιάς, αρπάζονται ανηλεώς από τους Ρώσους στρατιώτες, που διψούν όχι μόνο για αλκοόλ αλλά και για σάρκα.
Η ηρωίδα είναι παντρεμένη, όμως έχει καιρό να μάθει νέα από τον άντρα της, ο οποίος έχει καταταγεί και βρίσκεται κάπου χαμένος στο μέτωπο. Δεν αργεί να πέσει θύμα βιασμού ενός Ρώσου αξιωματικού, που την ερωτεύεται και αρχίζει να της φέρνει δώρα όπως καπνιστό χοιρομέρι, βότκα κι ένα σωρό άλλα καλούδια. Εκείνη του παραδίδει το σώμα της για να εξασφαλίσει την τροφή της. Δεν αντιμετωπίζει τον βιασμό της με απέχθεια, αλλά με απάθεια. Πρέπει να ζήσει, ακόμη κι αν χρειαστεί να αφήσει κάποιον αλλοδαπό να εισδύσει εντός της.
Ο αξιωματικός κάποια στιγμή καλείται σε άλλη περιοχή και η ηρωίδα μας αναζητεί νέο προστάτη – που δεν αργεί να βρει. Τα τρόφιμα εξακολουθούν να έρχονται, οι βιασμοί να είναι καθημερινό φαινόμενο, οι τροφοδότες δεν είναι πάντα ίδιοι, η ζωή συνεχίζεται. Τα ίδια βιώνουν και οι υπόλοιπες γυναίκες της πολυκατοικίας. Οι Ρώσοι είναι παντού και ζητούν να καρπωθούν τα λάφυρα της νίκης τους. Οι Αμερικάνοι άργησαν να φτάσουν και να πάρουν μέρος στο τσιμπούσι. Στο μεταξύ, κανείς δεν ξέρει τι απέγινε ο Χίτλερ, στον οποίον τώρα όλοι αποδίδουν τα βάσανά τους.
Μέσα σε όλα αυτά, καταφτάνει κάποια στιγμή και ο σύζυγος της ηρωίδας. Πώς θα αντιμετωπίσει την αλήθεια της κατά κόρον βιασθείσας γυναίκας του; Θα το αντέξει; Θα αποδεχτεί τα γεγονότα; Ή μήπως βγάλει το περίστροφο; Αυτό το αφήνω να το ανακαλύψει ο αναγνώστης σ’ ένα από τα βιβλία που διάβασα πρόσφατα και δεν το άφησα από τα χέρια μου ώσπου να το τελειώσω.
Με αφορμή το βιβλίο «Με τη δική σου ματιά μονάχα», η συγγραφέας μιλά αποκλειστικά στην Athens Voice για την πρόκληση να μετατρέψει την κρυφή ζωή της Μάιερ σε μια δυνατή μυθοπλαστική αφήγηση
Η συλλογή διηγημάτων «Οι Αόρατοι της Γης» είναι το αποτέλεσμα του δημιουργικού διαλόγου των συγγραφέων με ένα έργο της ομότιτλης έκθεσης της Σμαρώς Τζενανίδου
Ο συγγραφέας και μεταφραστής μιλά για το νέο του μεταφραστικό έργο, τη συλλογή του Γεωργιανού συγγραφέα Έρλομ Αχβλεντιάνι «Ο άντρας που έχασε τα λογικά του», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.
14°
