Αναγνώστης με αιτία: «Καρτερία, το απίστευτο ταξίδι του Σάκλετον στην Ανταρκτική» του Άλφρεντ Λάνσινγκ. Παρουσίαση του βιβλίου που κυκλοφορεί από τις εκδ. Λαβύρινθος
Έξω βρέχει ραγδαία – ακούω τη βροχή να κροταλίζει στο τζάμι του δωματίου μου. Στο απέναντι μπαλκόνι κάποια γυναίκα προσπαθεί να προστατεύσει τις γλάστρες της από το ξεροβόρι που φυσάει λυσσασμένα. Έχω ανάψει τη θέρμανση στο φουλ κι έχω αράξει στον καναπέ για να διαβάσω. Μόλις έχω φτιάξει έναν καφέ στην άρτι αγορασμένη εσπρεσσιέρα μου, δεν έχω καμιά δουλειά να βγω από το σπίτι, και ο χρόνος μπροστά μου απλώνεται μακρύς. Ιδανικές συνθήκες για να συνεχίσω το βιβλίο που διαβάζω.
Πρόκειται για το ταξίδι του Σάκλετον στην Ανταρκτική. Τι απόλαυση, αλήθεια, να διαβάζεις τις περιπέτειες μιας ομάδας ανθρώπων που βασανίζονται στον παγωμένο Nότιο Πόλο, ενώ εσύ γυρνάς ξέγνοιαστα τις σελίδες στη θαλπωρή της ζεστής οικίας σου.
Ενώ ξεκινούσε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη, το 1914, ο εξερευνητής των Πόλων σερ Έρνεστ Σάκλετον, ξεκινάει με ένα τρικάταρτο σκαρί και καμιά τριανταριά νοματαίους να φτάσει στην Ανταρκτική, με στόχο να τη διασχίσει στη συνέχεια απ’ άκρη σ’ άκρη με τα πόδια. Εντάξει, εκείνος ήταν τρελός, οι υπόλοιποι γιατί τον ακολούθησαν, ήταν η πρώτη σκέψη μου. Θα μου πείτε, ήταν είτε Νότιος Πόλος είτε πόλεμος. Ο καθένας διαλέγει τον θάνατο που του ταιριάζει. Χώρια που εκείνα τα χρόνια η εξερεύνηση των δύο Πόλων ήταν στη μόδα.
Εντούτοις, αν ήξεραν τι περίμενε το πλήρωμα της Καρτερίας (τι ταιριαστό όνομα που προδίκαζε εξ αρχής τι θα είχαν να αντιμετωπίσουν), δεν νομίζω ότι κανείς θα επιβιβαζόταν στο περί ου ο λόγος ιστιοφόρο.
Λίγα μίλια τους χώριζαν από την Ανταρκτική όταν το σκάφος τους παγιδεύτηκε και τελικά συντρίφτηκε ανάμεσα στις παγονησίδες του ωκεανού. Το πλήρωμα έπρεπε πλέον να βαδίσει πάνω στον επιπλέοντα πάγο, κουβαλώντας τρεις βάρκες με την ελπίδα να τις ρίξει κάποτε στην ανοιχτή θάλασσα μήπως και κατάφερναν να γυρίσουν στον πολιτισμό.
Ο αναγνώστης, κουκουλωμένος στις κουβέρτες του, διαβάζει τις περιπέτειες αυτών των ανδρών που αγωνίζονται με τα αδυσώπητα στοιχεία της φύσης, με την έλλειψη νερού και τροφίμων, με τα κρυοπαγήματα και τα κύματα που υψώνονται όμοια με πύργους γύρω από τις βάρκες τους. Πώς γίνεται να μη χάνουν το κουράγιο τους, πώς συμβαίνει να μην επαναστατούν μπροστά στις αφάνταστες ταλαιπωρίες, πώς, τέλος, τα καταφέρνουν να κρατάνε ημερολόγιο των ημερών που διανύουν;
Τις αφηγήσεις όσων επέζησαν μπόρεσε και συνέλεξε ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου, ο Αμερικάνος Άλφρεντ Λάνσινγκ (1921-1975), και μας έδωσε αυτό το συναρπαστικό αφήγημα – τη μετάφραση του οποίου στα ελληνικά έκανε άψογα ο Θωμάς Μαστακούρης.
Μεταφέρω εδώ λίγες αράδες από το ημερολόγιο ενός από το πλήρωμα. Το ιστιοφόρο τους έχει ήδη καταστραφεί και βρίσκονται πάνω στους πάγους.
«Η μια μέρα διαδέχεται την άλλη χωρίς τίποτα για να διακόψει τη μονοτονία. Κάνουμε βόλτες γύρω από το κομμάτι του πάγου αλλά κανείς δεν μπορεί να φτάσει πιο πέρα και έτσι θα μπορούσαμε κάλλιστα να βρισκόμαστε πάνω σε ένα νησί. Δεν υπάρχει τίποτα το καινούργιο για διάβασμα και κανένα θέμα συνομιλίας, αφού όλα τα θέματα έχουν εξαντληθεί προ πολλού. Δεν ξέρω καν ποια μέρα της εβδομάδας είναι, εκτός κι αν είναι Κυριακή, επειδή εκείνη τη μέρα τρώμε για μεσημεριανό συκώτι πιγκουίνου και μπέικον…»
Εκείνη τη στιγμή, δεν μπορούν να μαντέψουν τι τους περιμένει.
Σκυλιά σαλονιού, σκυλιά που συνόδευσαν διάσημα ονόματα του Χόλιγουντ, της μόδας, της λογοτεχνίας, της Τέχνης. Όταν η κομψότητα και το κάλλος βγήκαν «βόλτα» με λουρί
Ο Πίτερ Μπερκ εξετάζει τη μακρά ιστορία της ανθρώπινης άγνοιας σε σχέση με τη θρησκεία και την επιστήμη, τον πόλεμο και τις καταστροφές, τις επιχειρήσεις και την πολιτική
Ο Μάικλ Γουλφ κάνει μια ταχύτατη και αιχμηρή καταγραφή της πορείας του Ντόναλντ Τραμπ από την ήττα του στις εκλογές του 2020 μέχρι την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο το 2024.
19°
