Δέκα βιβλία για την Πρωτοχρονιά του 2023

Το τέλος ενός χρόνου και η αρχή ενός άλλου φέρνουν σκέψεις βαθιές, πολύ περισσότερο όταν μια κοινωνία, μια χώρα, ένας πλανήτης κινούνται «στο κόκκινο». Και όμως σε εκείνες τις λίγες ενδιάμεσες στιγμές χρειάζεσαι λίγες ώρες με τον εαυτό σου. Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μείνεις με τον εαυτό σου παρά μόνο μαζί με ένα βιβλίο. Ενδοσκόπηση και απομόνωση μαζί.

Να λοιπόν μερικές ιδέες βιβλίων για τη δική σας ευκαιρία να τα πείτε με τον εαυτό σας τις επόμενες μέρες:

«Ο μικρός Έλληνας», του Νίκου Αλεξάκη. Κυκλοφόρησε στη Γαλλία το 2012 και λίγο αργότερα στην Ελλάδα. Παραμένει σταθερά επίκαιρο και σε κάνει να αναρωτιέσαι αν υπάρχουν όρια ανάμεσα στον κόσμο της φαντασίας και σε αυτόν που θεωρούμε πραγματικό.

«Η λέσχη των τιποτένιων», του Jonathan Coe.  Η καταγραφή μιας εποχής στην οποία ο ρατσισμός και η πάλη των τάξεων αφορούσαν εξίσου ένα εργοστάσιο και μια σχολική αίθουσα. O Jonathan Coe, έχοντας γεννηθεί στα προάστια του Birmingham, σε όλα του τα βιβλία σπρώχνει τον αναγνώστη βαθιά στην καρδιά της αγγλικής κοινωνίας.

«Φλόγα κι Άνεμος», του Στέφανου Δάνδολου. Ένας έρωτα από την σκόνη της Ιστορίας: η πολυτάραχη ιστορία της Κυβέλης και του Γεωργίου Παπανδρέου. Το βιβλίο εκτείνεται χρονικά σε τέσσερις σημαδιακές μέρες, το φθινόπωρο του 1968, όταν ο Παπανδρέου πεθαίνει και η Χούντα στήνει την «Επιχείρηση Μαύρο Στάχυ» για να διαχειριστεί πολιτικά τον θάνατό του. Μέσα σε αυτές τις τέσσερις μέρες, από την παραμονή του τέλους του ως την κηδεία του που έγραψε Ιστορία, βλέπουμε την Κυβέλη να αφήνεται με πόνο ψυχής σε έναν απολογισμό ζωής, του οποίου το πιο σκληρό αγκάθι είναι η ατυχής κατάληξη αυτού του μεγάλου έρωτα.

«Ο Τζίμης στην Κυψέλη», του Χρήστου Χωμενίδη. Δεν γουστάρει τον εξωραϊσμό του παρελθόντος, λυπάται τους ανθρώπους που γκρινιάζουν και θρηνούν χαμένες δήθεν ευκαιρίες. Στην Αθήνα του 2021 οι τεράστιες οικονομικές αλλαγές, η τεράστια και ανεξέλεγκτη δύναμη των ΜΜΕ, η αποχαύνωση της νέας γενιάς, οδηγούν στην παρακμή των συναισθημάτων.

«Αν ο Ιουλιανός..», της Αγάπης Καρακατσάνη. Αν ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Φλάβιος Κλαύδιος Ιουλιανός δεν είχε σκοτωθεί στα τριάντα δύο του χρόνια μαχόμενος κατά των Περσών κοντά στην Κτησιφώντα τον Ιούνιο του 363, θα μπορούσε ο κόσμος να ήταν διαφορετικός ακόμα και σήμερα; Ένα βιβλίο που θα σε κάνει να αναζητήσεις σίγουρα περισσότερα για αυτόν τον παρεξηγημένο πρόγονό μας.

«Όλοι θέλουν να χορεύουν», του Αλμπέρτο Γκαρλίνι. Τα δύο αγόρια μπαίνουν στην εφηβεία, στην εποχή του έρωτα. Διασχίζουν αυτά τα χρόνια συνεχώς μεθυσμένοι, τρέχοντας με μεγάλη ταχύτητα στους δρόμους της Ευρώπης, από τα πάρτι της Ιμπίθας στη Ρώμη των πρώτων πολιτιστικών φεστιβάλ, από την Οδησσό στη Βαρκελώνη, ως την αναπόφευκτη καταστροφή. Ένα πορτραίτο της δεκαετίας του ’80. Εκεί όπου έγιναν όλα.

«Ρέκβιεμ για μια Δημοκρατία», του Τομας Καταλούμπε. Παρίσι, φθινόπωρο του 1959. Η Αλγερία διεκδικεί την ανεξαρτησία της και ο πόλεμος δεν αφήνει ανέγγιχτη τη μητροπολιτική Γαλλία. Ζωντανεύει μια περίοδος σκοτεινή, γεμάτη προδοσίες και ανατροπές. Με τη συναρπαστική του πλοκή, το 'Ρέκβιεμ για μια Δημοκρατία' συμπληρώνει με θαυμαστό τρόπο, ως δίπτυχο, το «Μαύρο Αλγέρι» του Μωρίς Αττιά.

«Το μαύρο Αλγέρι» του Μωρίς Αττιά. Έρχεται ακριβώς μετά όπου διαβάζεται με μιαν ανάσα μαζί με τα άλλα τρία βιβλία που ακολουθούν. Ο συγγραφέας  έντονα επηρεασμένος από τον Αλμπέρ Καμύ, συνθέτει ένα έξοχο πολιτικό, ιστορικό, νουάρ μυθιστόρημα για τα γεγονότα της Αλγερίας και για τα ηθικά και υπαρξιακά διλήμματα που τίθενται στις μεγάλες ιστορικές στιγμές.

«Η Πανούκλα» του Αλμπέρτ Καμί. Ο μεγάλος συγγραφέας καταγράφει τη συμπεριφορά των ανθρώπων σ' έναν κόσμο που μοιάζει χωρίς σκοπό και μέλλον, σ' έναν κόσμο πνιγηρής επανάληψης και μονοτονίας. Κι αυτό που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους δεν είναι η αυτοκρατορία της σάρκας τους, αλλά οι σιωπές, οι κρυφές πληγές τους, οι σκιές που ρίχνουν στις προκλήσεις της ζωής. Όλα αυτά που εκκωφαντικά προσπαθούμε να πετάξουμε από πάνω μας με την τόσο έντονη χρήση των social media. Θα το καταφέρουμε;

«Η νέα ελληνική κουζίνα» από τον μοναδικό Επίκουρο. Μας ενέπνευσε, μας ταξίδεψε, μας έκανε να γλύφουμε τα χείλη μας. Υπάρχει ελληνικό φαγητό; Υπάρχουν σύνορα στη γεύση; Μήπως τελικά ένα πιάτο φαγητό είναι η απόδειξη πως ο κόσμος είναι ένας και ενιαίος; Θα εκπλαγείτε!

Μακάρι να τον βρείτε τον λίγο χρόνο με τον εαυτό σας, εκεί στις σχισμές μεταξύ του παλιού και του νέου χρόνου. Και αν τα καταφέρετε, σηκωθείτε μετά το διάβασμα για την κουζίνα σας. Και δοκιμάστε τη συνταγή που κάθε χρόνο προσφέρουμε στους φιλοξενούμενούς μας στο Life Goddess στο Λονδίνο. Να είναι όλα σας τα χρόνια όμορφα!

Και μια συνταγή: Cheesecake μελομακάρονο

ΥΛΙΚΑ

• 250 γ. μελομακάρονα, 80 γ. λιωμένο βούτυρο για τη βάση.
• 250 γ. κρέμα γάλακτος, 50 γ. ζάχαρη άχνη, 450 γ. μυζήθρα, 1 μικρό λεμόνι για το ξύσμα, 1 υγρή βανίλια για την κρέμα.
• Γλυκό του κουταλιού βύσσινο από τις δεκάδες απίθανες μικρές οικοτεχνίες που πια παράγουν σπιτικά έτοιμα γλυκά του κουταλιού που μυρίζουν μαμά. Είναι απίθανα και αξίζουν της στήριξή μας.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Και τώρα που τα μελομακάρονα περίσσεψαν; Τώρα θα τα μεταποιήσουμε σε cheesecake! Ξεκινάμε!

Τρίβουμε με τα χέρια σε ένα μπολ μέχρι να γίνουν λεπτά σαν άμμος. Προσθέτουμε το μαλακό βούτυρο και ανακατεύουμε με μια σπάτουλα. Σε μία φόρμα στρογγυλή, χωρίς βάση, τοποθετούμε μια λαδόκολλα από κάτω και από πάνω τα θρυμματισμένα μελομακάρονα. Τα πιέζουμε καλά, με την ανάποδη του κουταλιού, να κολλήσει και να ισιώσει η επιφάνειά του. Βάζουμε τη φόρμα για 10 λεπτά στην κατάψυξη.

Ταυτόχρονα, χτυπάμε την κρέμα γάλακτος με μίξερ χειρός, μέχρι να γίνει παχύρευστη και να σχηματιστούν απαλές κορυφές. Θα χρειαστεί περίπου δύο λεπτά. Σε ένα μπολ βάζουμε την κρητική γλυκιά μυζήθρα, προσθέτουμε την άχνη, το ξύσμα και τη βανίλια. Ανακατεύουμε τα υλικά με κουτάλι. Τα βάζουμε στο μπολ με την παχύρευστη κρέμα και τα χτυπάμε σε χαμηλή ταχύτητα για λίγα δευτερόλεπτα ώστε να γίνουν ένα και να γίνουν μια λεία και απαλή κρέμα, με υφή βελούδο.

Αδειάζουμε την κρέμα, πάνω στη βάση με τα μελομακάρονα. Ισιώνουμε την επιφάνεια της, και τοποθετούμε τη φόρμα στην κατάψυξη για τουλάχιστον μία ώρα. Όταν θέλουμε να σερβίρουμε, βγάζουμε από την κατάψυξη και αφήνουμε για πέντε λεπτά. Στη συνέχεια, βάζουμε επάνω μια γενναία ποσότητα από το γλυκό του κουταλιού βύσσινο.

Καλή απόλαυση ή καλύτερα καλή, απολαυστική χρονιά! Και του χρόνου!