Η καρδιά της Ευρώπης - Ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Παρουσίαση του βιβλίου του Τάκη Αναστόπουλου (Εκδόσεις της Εστίας)
Η έκρηξη του εθνικισμού στο σχετικά πολύ πρόσφατο παρελθόν και η κορύφωσή του τις αρχές του 20ού αι. ανέδειξε την ανάγκη ύπαρξης ενός θεσμού με σκοπό την ανταλλαγή απόψεων των εθνών - κρατών της γηραιάς ηπείρου και με στόχο την ενότητα, τη σύμπνοια, την πρόοδο και πρώτιστα τη διατήρηση της ειρήνης.
Τα γεγονότα άλλωστε που είχαν προηγηθεί του Β’ παγκόσμιου πολέμου είχαν ήδη με τον τρόπο τους θέσει τα θεμέλια γι’ αυτήν την εξέλιξη. Η ανάγκη για μια πολιτική και θεσμική ευρωπαϊκή παράδοση που θα στηρίζεται στις αρχές του Διαφωτισμού, της Γαλλικής Επανάστασης, την ελευθερία, τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου, κατέστη «υποχρεωτική».
Και να που την 9η Μαΐου του 1950 διατυπώνεται η ιστορική διακήρυξη του Ρομπέρ Σουμάν: «Η Ευρώπη δεν θα δημιουργηθεί διά μιάς, ούτε ως ένα συνολικό οικοδόμημα∙ θα διαμορφωθεί μέσα από συγκεκριμένα επιτεύγματα που θα δημιουργήσουν πρώτα μια πραγματική αλληλεγγύη». Έτσι, με τον Σουμάν και τον Ζαν Μονέ, η Ευρώπη από ου-τοπία γίνεται τόπος, αποκτά θεσμούς, οντότητα, οργάνωση και πολιτικές.
Το βιβλίο «Η καρδιά της Ευρώπης», που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις της Εστίας, γραμμένο από τον Τάκη Αναστόπουλο, έναν άνθρωπο που εργάσθηκε πάνω από τριάντα χρόνια στο εσωτερικό των κοινοτικών υπηρεσιών στο Λουξεμβούργο, διαφωτίζει τη δομή και τη λειτουργία του θεσμού στην εξηντάχρονη πορεία του με ανθρωποκεντρική προσέγγιση. Από τη διαμόρφωση του πολιτικού συστήματος μέχρι τις αποφάσεις που συντέλεσαν στη δημιουργία της ενιαίας οικονομικής πολιτικής. Από τη διαδικασία πρόσληψης και το μισθολογικό καθεστώς έως τις δομές λειτουργίας στις οποίες σήμερα απασχολούνται 40.000 εργαζόμενοι. Και παρόλο που υπάρχει πλήθος βιβλιογραφίας για τη λειτουργία ανά τομέα, η «Καρδιά της Ευρώπης» είναι αναμφισβήτητα μία οπτική που με ιστορικά στοιχεία και πολυπληθείς πηγές, γίνεται κατανοητή τόσο η βαρύτητα της ύπαρξης της ενοποιημένης Ευρώπης, όσο και η μάλλον αναγκαία επανεξέταση του θεσμού ως προς την αντιμετώπιση των κρίσεων στις οποίες βρίσκονται μπροστά οι χώρες της Ένωσης.
Όπως σημειώνει ο Νικηφόρος Διαμαντούρος στον πρόλογό του, πρόκειται για «ένα βαθιά πολιτικό κείμενο, γραμμένο από έναν ευρωπαίο πολίτη, φλογερό δημοκράτη και πιστό θεράποντα των αρχών της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, στόχος του οποίου είναι να αναδείξει τον κρίσιμο ρόλο της Επιτροπής ως ατμομηχανής του λεγόμενου "φεντεραλιστικού" οράματος για την Ευρώπη του μέλλοντος, να εξάρει, με συγκεκριμένα παραδείγματα αντλημένα από την "εκ των ένδον" μακρά εμπειρία του».
11°
