Βιβλιο

Μενέλαος Καραμαγγιώλης: «Τα μετεωρολογικά»

Όποτε χρειαστεί να δώσω συνοπτικές κι αναλυτικές οδηγίες χρήσης για τον έρωτα και τη ζωή σε φίλους που υποφέρουν κι απορούν (κι απάντηση δεν βρίσκουν), το φωτοτυπώ και τους το εγχειρίζω

4754-202316.jpeg
Στέφανος Τσιτσόπουλος
ΤΕΥΧΟΣ 782
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Μενέλαος Καραμαγγιώλης
© Apostolos Polykretis

Το βιβλίο της ζωής μου: Ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης, σκηνοθέτης, θυμάται το βιβλίο «Τα μετεωρολογικά» του Μισέλ Τουρνιέ (εκδ. Εξάντας) που τον καθόρισε.

Κυρίως τα βιβλία

Όταν με ρωτάνε ποιo βιβλίο μού άλλαξε τη ζωή, νευριάζω: ποιος θα ’ταν τόσο αφελής ώστε να πιστέψει πως μπορώ να αποδώσω τέτοια εύσημα σε μόνο ένα ανάγνωσμα, όταν από παιδί συνήθως διαβάζω αντί να ζω (ή ζω επειδή διαβάζω) κι όταν κατοικώ σε ένα χάρτινο σπίτι που οι τοίχοι και τα έπιπλά του μοιάζουν φτιαγμένα από βιβλία; Λέω να αφήσω λοιπόν τους εκβιαστικούς αφορισμούς που θα με ανάγκαζαν να παραμερίσω όλα τα βιβλία που κατά καιρούς μου ’σωσαν τη ζωή κυριολεκτικά. Το μόνο κριτήριο που θα μπορούσε να βοηθήσει είναι να διαλέξω ένα βιβλίο που θα κατάφερνε να υποστηρίξει αυτή τη στιγμή εσάς που ρωτάτε (αν έχετε ακόμα ελπίδα) και –κυρίως– τους αναγνώστες που ίσως κάνουν το λάθος να διαβάσουν αυτές τις αράδες και να μην τις προσπεράσουν. 

Σκέφτομαι κατευθείαν το βιβλίο που με παρότρυνε (μάλλον με εξανάγκασε) να επαναπροσδιορίσω την τραυματική σχέση μου με τον έρωτα: παρότι εξαρτημένος, ο έρωτας μού προκαλούσε πάντα αναπάντητες απορίες, αξεδιάλυτα αδιέξοδα και μιαν αίσθηση εξακολουθητικής αποτυχίας. Αυτό το βιβλίο –αφότου πέθανε η εκδότριά του στην Ελλάδα– δεν κυκλοφορεί πια. Όποτε χρειαστεί να δώσω συνοπτικές κι αναλυτικές οδηγίες χρήσης για τον έρωτα και τη ζωή σε φίλους που υποφέρουν κι απορούν (κι απάντηση δεν βρίσκουν), το φωτοτυπώ και τους το εγχειρίζω. Άλλες φορές, όταν θέλω να ξεκαθαρίσω εξαρχής, σαφώς, τις θέσεις μου για τον έρωτα, την αγάπη και τη συνενοχή, το πετάω ξαφνικά στα μούτρα του συνομιλητή μου ανοίγοντάς το αιφνιδιαστικά στη μέση, στη σελίδα 290: εκεί περιέχεται ένα υστερόγραφο. Όχι στο τέλος του βιβλίου ή ενός κεφαλαίου αλλά στη μέση της ιστορίας. Κι είναι, το απροσδόκητο αυτό υστερόγραφο (μαζί με όλο το βιβλίο), η απάντηση σε όσους αμφιβάλλουν για την αξιοπιστία των αισθημάτων, για τη διάρκεια του έρωτα, για τα σημάδια που πιστοποιούν ότι είναι αληθινός έρωτας κι όχι μια πλάνη κι εντέλει πιστοποιούν (σε λιγότερο από μια σελίδα) τη χρησιμότητά του ή όχι.

Σε μια εποχή που τα ζευγάρια μοιάζουν πιο πολύ συνέταιροι εξουσίας, που η πόλη γεμίζει αποφασισμένους μόνους με σκυλιά, που οι εφαρμογές των κινητών κάνουν τον έρωτα σαν μάθημα γυμναστικής, «Τα μετεωρολογικά» του Μισέλ Τουρνιέ επιμένουν πως όλοι έχουμε τη «μάρκα» μας (όπως επέμενε η Μαλβίνα Κάραλη), πως όλοι αξιωνόμαστε τον έρωτα που θα διαρκέσει (εγώ επιμένω ισόβια), πως η δυαδικότητα (κι οι «δίδυμοι») είναι ένα σχήμα που όλοι ζητάμε κι όλοι χρειαζόμαστε μια ζωή κι όλους μπορεί να μας καταστρέψει αν δεν ξεφύγουμε από τους ανταγωνισμούς που υποβάλλει, και –κυρίως– πως κανείς δεν του γλιτώνει του έρωτα· και κανείς δεν θα αποφύγει τον «δίδυμό» του ως το τέλος. Κι όσο πιο νωρίς το συνειδητοποιήσει τόσο πιο έτοιμος θα είναι να τον αναγνωρίσει, όταν τον συναντήσει. 

Κι αν όλα αυτά μοιάζουν να προμοτάρουν έναν γλυκανάλατο νεορομαντισμό, σκεφτείτε πως ίσως είναι παγίδα που γράφτηκε, ως λαθραία διαφήμιση, για να πλουτίσει τον Νίκο που φωτοτυπεί το βιβλίο στην Κυψέλη, ή για να λειτουργήσει πιεστικά ώστε να επανεκδοθεί το βιβλίο στην Ελλάδα, ή ίσως για να σας πείσει πως τα βιβλία παραμένουν αποτελεσματικές σανίδες σωτηρίας ακόμα. Κι ας μοιάζει ότι κινδυνεύουν από τις οθόνες.  
 
Michel Tournier, Τα μετεωρολογικά, εκδ. Εξάντας 

ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER ΜΑΣ

Tα καλύτερα άρθρα της ημέρας έρχονται στο mail σου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.