Το τέλος του έρωτα: Είδαμε τη γενική πρόβα της παράστασης στο Φουαγιέ του ΚΘΒΕ
Δυνατό έργο, σπαρακτικές ερμηνείες, σε σκηνοθεσία του Γρηγόρη Αποστολόπουλου
Ο Γρηγόρης Αποστολόπουλος σκηνοθετεί «Το Τέλος του Έρωτα» του Pascal Rambert στο Φουαγιέ του Θεάτρου Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Κυριακή βράδυ, στη γενική πρόβα της παράστασης «Το Τέλος του Έρωτα», αφού η νέα θεατρική σεζόν του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος ξεκίνησε και σε λίγες μέρες ο Σταν και η Όντρεϊ, ο καλλιτέχνης και η μούσα του, θα μεταμορφώσουν το Φουαγιέ σε ρινγκ, πεδίο βολής και εμπόλεμη ζώνη. Βγαίνουν και ο καθένας τους πιάνει την άκρη του μαύρου τραπεζιού, που μονοπωλεί το σκηνικό. Σκηνικό λιτό, βουτηγμένο στο μαύρο, βελούδινες βαριές κουρτίνες και μοβ φωτισμός, η σήμανση του πένθους, λεπτό με το λεπτό τα μέρη του τραπεζιού διαχωρίζονται, διαλέγοντας στρατόπεδο. Γιατί απόψε χωρίζουν τα πάντα και οι πάντες. Γιατί κάποτε η Όντρεϊ και ο Σταν ήταν ζευγάρι, όμως ο πόθος και ο έρωτας τελείωσαν, δεν έμεινε τίποτα, η απόφαση έχει παρθεί, η σχέση θρυμματίστηκε, ο γάμος τους βρίσκεται υπό αίρεση, η παράσταση αρχίζει.
Disease, η αρρώστια του έρωτα, το τέλος μιας σχέσης: το τραγούδι του Martin Jaques των Tiger Lillies, που συμμετέχει στην παράσταση, περιγράφει άριστα τη μάχη σώμα με σώμα και λέξη με λέξη. Λέξεις που οι πρώην εραστές εκτόξεύουν σαν πύραυλους τόμαχοκ, σφαίρες, πολυβόλα που προσπαθούν να σμπαραλιάσουν τον εχθρό. Λέξεις χωρίς έλεος, η κοινή πορεία του Σταν και της Όντρεϊ απόψε κομματιάζεται ενώπιόν μου, κοινός τόπος μηδέν, ακόμα και οι μνήμες του καθένα τους ως προς αυτά που έζησαν διαφέρουν. Διαφωνούν και ως προς το συμβάν και ως προς την ερμηνεία του. Μα είναι δυνατόν, έτσι όπως φροντίζουν μεθοδικά να κατακρεουργήσουν ο ένας τον άλλο, αυτοί οι δυο άνθρωποι κάποτε να μοιράστηκαν το ίδιο παρελθόν; Να ποθήθηκαν και να αγαπήθηκαν, να έγιναν ένα και να ένιωσαν ένα; Κοίταξαν με τον ίδιο τρόπο τη ζωή τους, ή μήπως ως καλλιτέχνες που είναι κατασκεύασαν τον μύθο του κοινού τους βίου και του έρωτά τους, όπως στο παρελθόν κατασκεύαζαν την τέχνη τους; Τώρα που όλα έχουν παγώσει, στη σκληρή αποτύπωση του απολογισμού τους, ποιος από τους δύο θα καταφέρει να επιβιώσει βγαίνοντας από αυτό το δωμάτιο;
Δυνατό έργο, σπαρακτικές ερμηνείες. Η Ερατώ Μανδαλενάκη στον ρόλο της Όντρεϊ και ο Δημήτρης Σιακάρας-Στάνλεϊ απογειώνουν το έργο του Γάλλου δραματουργού Pascal Rambert. «Το Τέλος του Έρωτα» γράφτηκε για δύο ηθοποιούς το 2011, παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ της Αβινιόν την ίδια χρονιά γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Η Γαλλική Ακαδημία Τεχνών το ανακήρυξε το 2012 το καλύτερο σύγχρονο γαλλικό θεατρικό έργο και έχει παιχτεί με ιδιαίτερη επιτυχία σε 25 χώρες. Στο «Τέλος του έρωτα», ο λόγος είναι έντονα σωματικός, το ποιητικό και το παραληρηματικό στοιχείο εναλλάσσονται με τη σκληρή ορθολογική πραγματικότητα· ένα το λεκτικό ρινγκ. Καθώς ο κάθε εραστής παίκτης δέχεται σιωπηλά τα χτυπήματα, μέχρι να έρθει η ώρα της δικής του αντεπίθεσης, είναι στιγμές που θαρρείς και ματώνει ενώπιον μου.
Ο σκηνοθέτης Γρηγόρης Αποστολόπουλος κατάφερε να διασκευάσει το έργο στήνοντας σκηνές που η βία εναλλάσσεται με την τρυφερότητα, μέχρι η πρώην εραστές να ορμήσουν ξανά για άλλον έναν γύρο. Τα μοβ φώτα του πένθους για τη σχέση που τελείωσε μετατρέπονται σε κόκκινο, όπως το αίμα που κυλά. Ο Μπέργκμαν συναντά τον Φον Τρίερ, ο Πίντερ το My funny Valentine και το My heart belongs to daddy μεσολαβεί πριν ξεσπάσει άλλη μια ταραχή, άλλο ένα ντιρέκτ, ένα άπερκατ, ένα νοκ ντάουν, γιατί απόψε ο Σταν και η Όντρεϊ έπαψαν να αγαπούν ο ένας τον άλλον. Γιατί απόψε επιθυμούν να διαλύσουν ο ένας τον άλλον και γιατί ο Γρηγόρης Αποστολόπουλος σκηνοθέτησε το τέλος του έρωτά τους με έναν άγριο ρομαντισμό, στήνοντας ένα συναισθηματικό blood bath που θα συζητηθεί φέτος στους θεατρόφιλους κύκλους της μικρής μας πόλης.
Info
«Το Τέλος του Έρωτα» του Pascal Rambert - Νέα παραγωγή
Προσαρμογή – Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Αποστολόπουλος
Πρωταγωνιστούν οι Δημήτρης Σιακάρας, Ερατώ Μαρία Μανδαλενάκη
Mουσική: Martyn Jacques / The Tiger Lillies
Πρεμιέρα: 22|10|2025
Φουαγιέ του Θεάτρου Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Μετάφραση: Νικολίτσα Αγγελακοπούλου, Προσαρμογή - Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Αποστολόπουλος, Προσαρμογή - Mood creator: Στέφανος Τσιτσόπουλος, Σκηνικά: Δανάη Πανά, Κοστούμια: Paul Wilkins, Μουσική: Martyn Jacques/The Tiger Lillies, Κίνηση: Αναστασία Κελέση, Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος, Visuals: Βαγγέλης Μολυβιάτης, Post Production: Dada-Art, Ηχογράφηση/Ηχοληψία/Επεξεργασία μουσικής: Τίτος Καρυωτάκης, Βοηθός σκηνοθέτη: Χρύσα Ζαφειριάδου, Οργάνωση παραγωγής: Άννα Μαρία Γάτου
*Η παράσταση είναι κατάλληλη για άτομα άνω των 15 ετών
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μιλήσαμε με τον στοχαστή της σύγχρονης σκηνής, με αφορμή την παράσταση «Ολική και άμεση συλλογική επικείμενη επίγεια Σωτηρία» στο Θέατρο ΦΙΑΤ
Στιγμές από την πορεία της μεγάλης ντίβας που έμειναν ανεξίτηλες στον χρόνο
Είδαμε την παράσταση στο Hood Art Space και μιλήσαμε με τους συντελεστές για την επαφή μας με το χαμένο συναίσθημα
Εκατό χιλιάδες ευρώ τώρα ή ένα εκατομμύριο σε δέκα χρόνια; Εσύ τι θα επέλεγες; Πόσο κοστίζουν οι αρχές μας; Μπορεί μια απλή ερώτηση να διαλύσει μια σχέση;
Είδαμε την πρεμιέρα της παράστασης «Τα άνθη του κακού» στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου και μιλήσαμε στον συγγραφέα και σκηνοθέτη του έργου
Ζωντανός διάλογος στις 7 Δεκεμβρίου με τίτλο «Θέατρο Σήμερα» - Οι ώρες και οι ημέρες της παράστασης «Μνήμη | Λήθη»
Ένα έργο λόγου και εσωτερικής έντασης, μια υπαρξιακή μονομαχία για το τι αξίζει να κρατήσει έναν άνθρωπο στη ζωή
Η μεγάλη παραγωγή κάνει πρεμιέρα στις 18 Δεκεμβρίου
Οι παρουσιάσεις θα πραγματοποιηθούν από τις 15 Απριλίου έως τις 31 Μαΐου 2026
Μία πτήση. Μία έκρηξη. Μία δίκη. Οι θεατές στον ρόλο των ενόρκων.
Το αλληγορικό παραμύθι του βραβευμένου Γιάννη Ξανθούλη είναι ένας ύμνος για την αγάπη, την ισότητα, την ελευθερία, τη διαφορετικότητα και τον σεβασμό στο περιβάλλον.
Ένα αναλόγιο-μαραθώνιος για τα δικαστικά έξοδα επιζωσών έμφυλης βίας
Η νέα σατιρική κωμωδία των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα για την παράνοια της καθημερινότητας
Η Νικολέτα Βλαβιανού ερμηνεύει δυο μονολόγους επί σκηνής, το «Μια γυναίκα μόνη» του Ντάριο Φο και το «Η Μαμά-Φρικιό» της Φράνκα Ράμε
Μια παραβολή για τα γηρατειά, μια κωμωδία που εγείρει μια ολόκληρη σειρά προβληματισμών για τη συχνά σκληρή μοίρα των ηλικιωμένων στην κοινωνία μας
Μια μουσική κωμωδία για τα «κακώς κείμενα» του ελληνικού θεάτρου
Μια υβριδική αναμέτρηση με το πρώτο χειρόγραφο του Λιούις Κάρολ «Alice's adventures underground»
Το πρώτο έργο προσβάσιμο σε όλους είναι «Οι περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των θαυμάτων»
Ο Βρετανός σκηνοθέτης διασκευάζει το έργο του Σοφοκλή μεταφέροντάς το στο σήμερα
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.