Η Catherine Hunold είναι η «Αδελφή Βεατρίκη» στο θέατρο Ολύμπια

Πώς σας φαίνεται η Ελλάδα μέχρι τώρα;
Ήρθα στην Ελλάδα πρώτη φορά όταν ήμουν 18 χρονών, και πέρασα δύο ολόκληρους μήνες μεταξύ Αθήνας, Δελφών και Κυκλάδων. Από τότε η Αθήνα έχει αλλάξει πολύ. Μπορείς να νιώσεις την ένταση των ανθρώπων και της πόλης που έχει αυξηθεί, όπως και στο Παρίσι άλλωστε. Ίσως έχει να κάνει με τον πόλεμο που συμβαίνει δίπλα ή τη γενικότερη κρίση των τελευταίων χρόνων...

Ποια εκδοχή της Αθήνας προτιμάτε;
Δεν είμαι ο τύπος του ανθρώπου που αναπολεί το παρελθόν. Βρίσκομαι πάντα στο παρόν, όπως όταν τραγουδάω. Τουλάχιστον αυτό προσπαθώ! Δεν σκέφτομαι τι έκανα πριν, ούτε τι πρόκειται να συμβεί, απλά υπάρχω.

Χρησιμοποιείτε συγκεκριμένες τεχνικές για να επαναφέρετε τον εαυτό σας στο παρόν;
Νομίζω πως είναι μια διαδικασία, μια φιλοσοφία ζωής. Χρειάζεται να έχεις πίστη στην παρούσα στιγμή, να μπορείς να τη μοιραστείς με άλλους, αλλά και να τη διεκδικείς για τον εαυτό σου. Ειδικά μέσα στην πανδημία ένιωσα πόσο σημαντικό είναι να επιστρέφω στο τώρα ως καταφύγιο μέσα στην τεράστια ανασφάλεια. Επίσης χρειάζεται εμπιστοσύνη. Είναι και αυτό σαν το τραγούδι.

Τραγουδάτε παγκοσμίως τους πιο δύσκολους ρόλους για τη φωνή της δραματικής σοπράνο! Πώς ανταπεξέρχεστε φωνητικά;
Είτε έχεις τη φωνή για αυτούς τους ρόλους είτε όχι. Αυτή είναι η κατασκευή μου, το όργανό μου. Είμαι φτιαγμένη για να ερμηνεύω αυτούς τους ρόλους. Για να τα καταφέρω χρειάζομαι να μπορώ να πιστεύω ότι όλα πάνε καλά, όταν βγαίνω στη σκηνή. Βέβαια μου αρέσουν κιόλας. Αγαπώ να παίζω δυνατές γυναίκες στη σκηνή.

Ένας τραγουδιστής πρέπει να μπορεί να τραγουδήσει τα πάντα;
Αν εγώ ως Catherine δεν μπορώ να συνδεθώ με έναν χαρακτήρα, προτιμώ να τον ερμηνεύσει κάποιος άλλος που θα το κάνει καλύτερα.

Η Αδελφή Βεατρίκη είναι ένας ρόλος κι ένα έργο που έχει να κάνει με την πίστη στον Θεό αλλά και τη διαχείριση εσωτερικών συγκρούσεων που δημιουργούν αμφιβολία...
Μόλις τραγούδησα την Kostelnicka από τη «Γενούφα» του Γιάνατσεκ. Η συγκεκριμένη ηρωίδα σκοτώνει ένα μωρό... Πάντα προσπαθώ να βρω τις ρωγμές στους ρόλους που τραγουδάω. Μέσα σε αυτές τις λεπτές αποχρώσεις ανακαλύπτω την ανθρωπιά τους και εκεί βρίσκω όλα τα σημεία που τους συνδέουν με εμάς, τους πραγματικούς ανθρώπους. Η Αδελφή Βεατρίκη πιστεύω ότι δεν ήθελε να απομακρυνθεί από το δόγμα του Θεού αλλά ήταν νέα και γεμάτη από πόθο και επιθυμία. Στο τέλος της Πρώτης Πράξης ζητά από την Παναγία να της δώσει ένα σημάδι για να μην ενδώσει στον Μπελιντόρ. Ωστόσο το σημάδι δεν έρχεται ποτέ!

Αξίζει να τιμωρηθεί λοιπόν για την αμαρτία της;
Πιστεύω ότι ο Θεός παραμένει πάντα δίπλα της αλλά πρέπει να περάσει από μια διαδικασία πόνου για να εξιλεωθεί.

Στη ζωή πρέπει να περάσει κανείς μέσα από διαδικασίες πόνου για να καταφέρει να βρει την ομορφιά;
Το σίγουρο είναι ότι αν η ζωή είναι υπερβολικά εύκολη μαζί σου, δεν μπορείς να γίνεις πραγματικός καλλιτέχνης. Ως καλλιτέχνης πρέπει να περάσεις μέσα από το σκοτάδι για να φτάσεις στο φως.

Με τι σκοτάδια παλέψατε εσείς στην πορεία σας;
Είμαι μια Γαλλίδα με φωνή δραματικής σοπράνο. Είμαι η μόνη τα τελευταία 20 χρόνια στη Γαλλία. Χρειάστηκε να παλέψω για να βρω τη θέση μου στη χώρα μου. Ακόμα και ως μαθήτρια δυσκολεύτηκα πολύ γιατί δεν έβρισκα καθηγητή. Είχα εξαιρετικούς καθηγητές, όπως τη Mady Mesplé, η οποία όμως ήταν πολύ ψηλή φωνή. Κι εγώ ξεκίνησα ως δραματική κολορατούρα, αλλά είχα πολύ δυνατή μεσαία περιοχή και φαινόταν ότι θα εξελιχθώ διαφορετικά. Ειδικά μετά την εγκυμοσύνη η φωνή μου μεγάλωσε υπερβολικά και έπρεπε να χτίσω όλη την τεχνική μου από την αρχή. Πάντως ακόμα και σήμερα δεν υπάρχει καθηγητής στη Γαλλία που να ξέρει να καθοδηγήσει έναν μαθητή με μια πραγματικά δραματική φωνή.

Ποια κομμάτια στην Αδελφή Βεατρίκη σάς αρέσουν περισσότερο;
Αυτές τις μέρες ψάχνω να καταλάβω τον ρόλο σε μεγαλύτερο βάθος. Ακόμα και τα πιο απαιτητικά φωνητικά κομμάτια στην τρίτη πράξη μου αρέσουν πολύ. Οι μελωδίες εκεί μοιάζουν με ψαλμωδίες και είναι εύκολο να ξεφύγεις. Είναι σαν να πηγαίνω στην εκκλησία, αλλά πρέπει πάντα να θυμάμαι ότι πρέπει να τραγουδήσω μια παρτιτούρα. Η μουσική γραφή του Δημήτρη Μητρόπουλου έχει κάτι τόσο βαθιά πνευματικό που νιώθω ότι με συνδέει με κάτι ανώτερο.

Με τι;
Μπορείς να το πεις Θεό. Μπορείς να το πεις Θεία Πρόνοια. Σίγουρα κάτι που μας υπερβαίνει, και πιστεύω βαθιά σε αυτό.

Πιστεύετε ότι την ίδια ατμόσφαιρα θα απολαύσει και το κοινό;
Το ελπίζω. Είναι ένα τόσο όμορφο έργο και ο Μητρόπουλος το έγραψε όταν ήταν μόλις 22 χρονών. Παρ’ όλα αυτά είναι γεμάτο με μυστικισμό, πνευματικότητα και αγάπη.

Είστε μια βαγκνεριάνα και στην πραγματική ζωή;
Σίγουρα δεν είμαι μια μικρή γυναίκα. Δεν έχω μικρή φωνή. Δεν έχω μικρή προσωπικότητα. Θα με έλεγα μάλλον πληθωρική... (γέλια) Πρόκειται να τραγουδήσω και την πρώτη μου Lady Macbeth του Βέντρι τον Ιούνιο. Επίσης θα τραγουδήσω Abigaile και Νόρμα. Χαίρομαι πάρα πολύ που αφού εξερεύνησα τις ηρωίδες του Βάγκνερ, τώρα μου δίνεται η ευκαιρία να τραγουδήσω και τις ισχυρές γυναίκες του ιταλικού ρεπερτορίου. Άλλωστε πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Βάγκνερ δεν είναι μόνο δυνατό τραγούδι, θέλει δύναμη και ευελιξία ταυτόχρονα. Θέλει bel canto. Ο ίδιος λάτρευε τον Μπελίνι.

Με ποιο τρόπο νομίζετε ότι αυτά τα μεγαλειώδη έργα μπορούν να αγγίξουν ένα πιο νεανικό κοινό;
Κάτι που κατάλαβα μέσα στην πανδημία είναι ότι θέλω να τραγουδάω για τον κόσμο, όχι μπροστά σε μια κάμερα. Η μαγεία της όπερας είναι στη ζωντανή ακουστική μέσα στο θέατρο. Και αυτή την αίσθηση, τη δόνηση, δεν μπορείς να την πάρεις από το YouTube. Το YouTube και το streaming στην όπερα είναι σαν fast food, δεν είναι υψηλή γαστρονομία. Το στοίχημα με τους νέους είναι να έρθουν στο θέατρο και να βιώσουν τη ζωντανή εμπειρία.

Συμφωνείτε με τις μοντέρνες σκηνοθεσίες στην όπερα;
Συμφωνώ με τις σκηνοθεσίες που προσφέρουν όνειρο και συναισθήματα στο κοινό.

Βρίσκετε ότι οι άνθρωποι πλέον δυσκολεύονται με την επικοινωνία των συναισθημάτων τους;
Ναι, επειδή όλα γίνονται υπερβολικά λεία και εύκολα. Αφαιρούνται οι γωνίες και οι αιχμές από τα πράγματα ενώ η ζωή είναι γεμάτη πόνο και δυσκολία. Θυμάμαι ότι όταν είδα την πρώτη Kundry στη σκηνή, πόνεσα στο άκουσμα της μουσικής, όμως ένιωσα το στήθος μου να ανοίγει. Αυτή είναι μια εμπειρία που αξίζει να τη νιώσει ένα πιο νεανικό κοινό μέσα από την όπερα.

Πότε καταλάβατε ότι θέλετε να γίνεται επαγγελματίας μουσικός;
Δεν προέρχομαι από μουσική οικογένεια αλλά νιώθω ότι το τραγούδι με επέλεξε από νωρίς. Τραγουδούσα πριν μιλήσω. Στα 11 μου χρόνια ήμουν ήδη πάνω στη σκηνή της Όπερας των Παρισίων. Πάντα μου άρεσε να τραγουδάω και μάλιστα πολύ δυνατά, οπότε η όπερα ήταν μονόδρομος.

Είχατε ποτέ ανασφάλειες για τη φωνή σας;
Είναι παράξενο αλλά ποτέ στο παρελθόν δεν φοβήθηκα για το τραγούδι μου. Σήμερα φοβάμαι περισσότερο, γιατί με την πανδημία χάσαμε πολύ μεγάλο μέρος του κοινού μας. Αναρωτιέμαι αν θα επιβιώσει ο χώρος μας...

Για μια γυναίκα είναι δυνατό να κάνει διεθνή καριέρα στην όπερα και παράλληλα να έχει και οικογένεια;
Για μια γυναίκα είναι σημαντικό να κάνει αυτό που την εκφράζει επαγγελματικά ώστε να μπορεί να είναι καλά με τον εαυτό της και κατ’ επέκταση με την οικογένειά της. Πρακτικά στη δική μου περίπτωση στάθηκα ιδιαίτερα τυχερή, γιατί έχω έναν εξαιρετικό σύζυγο, ο οποίος άφησε την καριέρα του ως μαέστρος για να με βοηθήσει να γίνω τραγουδίστρια και να βοηθήσει με το μεγάλωμα της κόρης μας.

Σας λείπει η οικογένειά σας όταν ταξιδεύετε;
Είναι πάρα πολύ δύσκολο να είμαι μακριά τους. Ευτυχώς όμως ο σύζυγός μου είναι στην Αθήνα τώρα για την αδελφή Βεατρίκη. Η κόρη μας γίνεται 22 χρονών φέτος και είναι απασχολημένη στο Παρίσι με τις σπουδές της.

Πώς νιώθετε για τη συνεργασία σας με τον Δήμο Αθηναίων και το ιστορικό Ολύμπια;
Ευχαριστώ θερμά τον Ολιβιέ Ντεκότ που με προσκάλεσε να έρθω στην Αθήνα για να τραγουδήσω αυτό το έργο. Από την πρώτη φορά που έριξα μια ματιά στις νότες πραγματικά εντυπωσιάστηκα και είναι σπουδαίο που το κοινό της πόλης θα έχει την ευκαιρία να ακούσει αυτή τη μουσική. Επίσης έχω το παράξενο συναίσθημα με τους συνεργάτες μου εδώ ότι τους γνωρίζω χρόνια. Είναι όλοι τόσο ευγενικοί, συνεργάσιμοι και καλοί επαγγελματίες. Νιώθω σαν να είμαι σπίτι μου.

Έχετε χαρά;
Τραγουδάω ένα υπέροχο έργο, σε ένα υπέροχο θέατρο, με υπέροχους συνεργάτες. Πώς θα μπορούσα να μην έχω;

Δείτε περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στο City Guide της Athens Voice