Ένα βροχερό απόγευμα στο Λονδίνο μας υποδέχονται στο Sadler’s Wells οι πρωταγωνιστές της παράστασης «Έντουαρντ ο Ψαλιδοχέρης». H ιστορία του πιο αγαπημένου ίσως ήρωα του Τιμ Μπάρτον, του Edward Scissorhands (1990), αυτού του περιθωριακού χαρακτήρα, ζωντανεύει στη σκηνή μέσα από τις χορογραφίες του αγαπημένου των Βρετανών Μάθιου Μπρον και τη μουσική του Ντάνι Έλφμαν.
Δύο από τους καλύτερους παραμυθάδες της εποχής μας, ο Μπάρτον και ο Μπορν, μας δίνουν την ευκαιρία να δούμε τον Ψαλιδοχέρη ζωντανά σε μια εξαιρετική παραγωγή με σουρεαλιστικά σκηνικά. Ο «Έντουαρντ» μας εξηγεί πως νιώθει την ίδια απομόνωση στο ρόλο όπως κι ο χαρακτήρας που υποδύεται, αφού κι εκείνος δεν μπορεί να αγγίξει κανέναν κατά τη διάρκεια της παράστασης. Η «Κιμ» πως κι εκείνη επιλέγει πάντα τον περιθωριακό, διαφορετικό, καλλιτέχνη για σύντροφο, και όχι τον καλοαναθρεμμένο clean cut νεαρό από το βόρειο Λονδίνο.
Ο απομονωμένος αυτός ήρωας με ψαλίδια αντί για χέρια είναι δημιούργημα του αλλοπρόσαλλου εφευρέτη-πατέρα του, ο οποίος πεθαίνει και τον αφήνει μόνο. Ο γοτθικός κόσμος του Έντουαρντ, που θυμίζει ταινία τρόμου, και εκείνος των αμερικάνικων προαστίων είναι μία μείξη που ενθουσιάζει. Το ταξίδι του στο προάστιο Hope Springs ξεκινά όταν μία από τις οικογένειες που ζουν εκεί αποφασίζει να τον περιθάλψει. Μέσα από αυτό εξιστορείται το πώς του φέρονται οι άνθρωποι και όσα μαθαίνει για εκείνους, αλλά και όσα μαθαίνουν οι ίδιοι για τους εαυτούς τους από τη γνωριμία τους μαζί του. Στην πορεία ο Edward γίνεται ένας καλλιτέχνης, καταλαβαίνει ότι μπορεί να δημιουργήσει όμορφα πράγματα, όπως τα γλυπτά πάγου αλλά και τα εξωφρενικά κουρέματα που κάνει στις ολίγον «σαχλές» κυρίες του Hope Springs. Βασικό κομμάτι της ιστορίας είναι η σχέση του με την Κιμ, την κόρη της οικογένειας, και βέβαια το γεγονός ότι δεν μπορεί να συνδεθεί μαζί της, όπως δεν μπορούν και αρκετοί σημερινοί έφηβοι. Τα ψαλίδια που έχει για χέρια χρησιμοποιούνται μεταφορικά για να ερμηνεύσουν ακριβώς αυτό, το να μην μπορείς να αγγίξεις, να μη μπορείς να επικοινωνήσεις με τους άλλους.
Είναι μια παράσταση για μικρούς και μεγάλους. Εκείνοι που έχουν δει την ταινία θα ανταμειφθούν με νέα στοιχεία: «Είναι κάτι που αναπτύξαμε εμείς, δεν είναι κάτι που εξιστορείται στην ταινία. Κάτι που ένιωσα ότι ήθελα να ξέρω, το λόγο ύπαρξης του Έντουαρντ» λέει ο Μπορν. Όσοι δεν την έχουν δει θα απολαύσουν τη συγκινητική ιστορία ενός διαφορετικού ανθρώπου και μία ιστορία αγάπης, δύο κόσμους που απαθανατίζονται συναισθηματικά αλλά και οπτικά. Στα καινούργια στοιχεία συγκαταλέγεται και η ονειρική σκηνή των θάμνων, ίσως ένα από τα πιο δυνατά σημεία της παράστασης.
21°
