Ο Γιώργος Σαμπάνης μοιράζεται ιστορίες σημαντικών τραγουδιών
Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του τραγουδιού «Προς το παρόν» και τη μεγάλη συναυλία που θα δώσει τη 12η Οκτωβρίου στο Κατράκειο, αναζητήσαμε τον συνθέτη και τραγουδιστή των μεγάλων επιτυχιών και τον πετύχαμε στη Νέα Υόρκη. Ξεκούραστο και σε χαλαρό μουντ, του ζητήσαμε να θυμηθεί μερικές, άγνωστες σε πολλούς, ιστορίες για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκαν μερικές από τις τεράστιες επιτυχίες του. Ο Γιώργος Σαμπάνης πήρε χαρτί και μολύβι και μας έγραψε το παρακάτω γράμμα.
Ο Γιώργος Σαμπάνης μοιράζεται ιστορίες τραγουδιών
Τέσσερις μικρές ιστορίες τεσσάρων μεγάλων τραγουδιών
Είναι αλήθεια πως πίσω από πολλά τραγούδια κρύβεται μια ιστορία. Άλλες φορές για το πώς γράφτηκε κι άλλες για το πώς βρέθηκε από «το συρτάρι» στην αγκαλιά του κόσμου. Δεν μου είναι εύκολο να ξεχωρίσω ποιες πρέπει να διηγηθώ, ωστόσο θα σας εξιστορήσω μερικές που ίσως σας φανούν ωραίες...
Το πρώτο τραγούδι μου ή, μάλλον, η πρώτη μελωδία που έφτιαξα. Έπαιζα σ’ ένα ροκ συγκρότημα, τους Φάσμα, αλλά, χωρίς να ξέρω γιατί, στο σπίτι έγραφα πού και πού πολύ λαϊκές μελωδίες. Μία από αυτές ήταν το «Δύσκολα φεγγάρια», που το έγραψα κάπου στην Α΄ Λυκείου και μάλιστα του είχα βάλει και στίχο. Θυμάμαι ότι στο πρώτο τετράστιχο έγραφα «πού είσαι τώρα που σε χρειάζομαι, τώρα που ο κόσμος σκοτεινιάζει, τώρα που μόνος μου κουράζομαι, τώρα για μένα δε σε νοιάζει». Το αστείο της υπόθεσης δεν βρίσκεται στο ότι έκανα τη σύνθεση όταν ήμουν έφηβος, αλλά στο ότι την παρουσίασα στον Γιώργο Μαζωνάκη, όταν με επισκέφθηκε αιφνιδιαστικά στο σπίτι μου για ν’ ακούσει τα νέα τραγούδια που του είχα γράψει. Εγώ όμως δεν είχα γράψει ούτε νότα! Τον ρώτησα αν μπορώ να του τραγουδάω τις μελωδίες χωρίς λόγια, και τότε θυμήθηκα ξαφνικά τη μελωδία του «Δύσκολα φεγγάρια». Ο πολύ ταλαντούχος Μαζώ την «έπιασε» αμέσως και μου είπε να τη στείλω στον Νίκο Γρίτση για να γράψει στίχο. Το τραγούδι μπήκε απευθείας για παραγωγή από τον Κώστα Καλημέρη, χωρίς ακόμα να έχουμε τους στίχους. Μάλιστα, ενώ βρισκόμασταν στο studio, διαπιστώσαμε ότι ο Γρίτσης είχε... ξεχάσει να γράψει το δεύτερο κουπλέ. Το έκανε επιτόπου μέσα σε πέντε λεπτά!
«Αυτό που αγαπάς»
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης. Στίχοι, ερμηνεία: Γιώργος Σαμπάνης και Πάνος Κατσιμίχας
Οι αδερφοί Κατσιμίχα δεν είναι απλή υπόθεση για μένα. Τους έχω δει live όταν ήμουν παιδί πάνω από 30 φορές και είναι μια από τις πιο σοβαρές μου μουσικές επιρροές. Μάλιστα συνεχίζω συχνά πυκνά να ακούω τους δίσκους τους ως απλός ακροατής και συγκινούμαι, πωρώνομαι κι αναρωτιέμαι πώς γίνεται να γράφουν τόσο σπουδαία τραγούδια. Τον Πάνο Κατσιμίχα τον είδα πάνω από 10 φορές μόνο του σ’ εκείνο το φοβερό πρόγραμμα με τον Γιώργο Νταλάρα και τον Μπάμπη Στόκα, στον Ζυγό, στις αρχές του 2000. Σε μια συνάντηση στην Ερατώ, τον οργανισμό για τα πνευματικά δικαιώματα, έτυχε ο Πάνος Κατσιμίχας να κάθεται δίπλα μου. Αφού μιλήσαμε λίγο, κατάλαβα πως, εκτός του ότι ήταν αγαπημένος μου δημιουργός, θα γινόταν κι ένας αγαπημένος μου άνθρωπος (αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση) και μου «καρφώθηκε» στο κεφάλι να του γράψω ένα τραγούδι. Έναν χρόνο μετά ήρθαν ο covid και η καραντίνα, κι εγώ, σε μια κρίση ειλικρίνειας απέναντι στους ανθρώπους που αγαπώ, έγραψα μουσική και στίχους στο «Αυτό που αγαπάς» και το έστειλα στον Πάνο στο email που μου έδωσαν από την τότε δισκογραφική μου εταιρεία. Ύστερα από περίπου δέκα ημέρες έλαβα μια συγκλονιστική απάντηση από τον ίδιο! Επίσης, διόρθωσε τόσο τον υπάρχοντα στίχο, που τον παρακάλεσα να τον συνυπογράψει, μια και είχε ξεκάθαρα πια την προσωπικότητά του, ενώ αγκάλιασε τη μελωδία με έναν σεβασμό σχεδόν θρησκευτικού χαρακτήρα. Στο studio, που μπήκαμε με τον παραγωγό μου, Χρήστο Soumka, ο Πάνος μας «σκότωσε» με την καλλιτεχνικότητά του κι εγώ κέρδισα μια από τις πιο αγαπημένες ηχογραφήσεις στην καριέρα μου κι έναν φίλο καρδιάς που ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν πίστευα ότι θα αποκτήσω!
Με την Ελεάνα Βραχάλη μάς συνδέουν πολλά – τόσο πολλά, που είναι σχεδόν αδύνατο να τα αναφέρω. Μετά την «Άγρια θάλασσα» κι αφού είχαμε κάνει πέντε άλμπουμ μαζί και είχαμε συνυπογράψει δεκαπέντε τραγούδια για άλλους τραγουδιστές, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα καλλιτεχνικό διάλειμμα το οποίο, ούτε λίγο ούτε πολύ, κράτησε πέντε χρόνια. Κάποια στιγμή συναντηθήκαμε και ήταν σαν να μην είχε περάσει μια μέρα, οπότε είπαμε να γράψουμε ξανά μαζί. Πραγματικά, το ένα τραγούδι έφερε τ’ άλλο και κάποια από αυτά θα τα ακούσετε στο προσεχές μέλλον. Ανάμεσά τους ήταν και το «Αν δεν έρθεις εσύ», το οποίο γράφτηκε μέσα από έναν διάλογο με την Ελεάνα και δείχνει τη δυνατή χημεία μας. Επειδή εκείνη μένει εκτός Αθήνας, ήταν δύσκολο να συναντηθούμε, κι εγώ ήθελα να βρεθούμε από κοντά για να γράψουμε, κι όχι μέσα από μηνύματα. Λόγω των πολλών υποχρεώσεων που είχαμε και οι δύο, το ενδεχόμενο να συναντηθούμε όλο κι απομακρύνονταν. Όταν της το ανέφερα αυτό, μου απάντησε: «Εντάξει, αν δεν έρθεις εσύ, θα ’ρθω εγώ». Κόλλησα! Δεν ξέρω γιατί... Έπιασα αμέσως δουλειά, έφτιαξα τη μουσική και πάνω στο πρώτο ρεφρέν έβαλα τη φράση που μόλις είχε πει η Ελέανα. Της το έστειλα, ξετρελάθηκε και εγένετο η πρώτη μας συνεργασία έπειτα από πέντε χρόνια!
Με τη στιχουργό Ελένη Γιαννατσούλια συναντήθηκα πρώτη φορά σε μια απονομή του Νίκου Οικονομόπουλου και της πρότεινα να γράψουμε μαζί. Λίγο καιρό αργότερα, η Αμαρυλλίς, που ήταν συμμαθήτριά μου στο σχολείο, ήθελε να της φτιάξω ένα τραγούδι και μ’ έφερε σε επαφή με την Ελένη, καθώς είναι φίλες, όμως το τραγούδι το είπε τελικά η Πέγκυ Ζήνα. Στο πέρασμα των χρόνων, γράψαμε πολλά τραγούδια με την Ελένη, τα οποία γνώρισαν μεγάλη επιτυχία κι αγάπη από τον κόσμο. Σε μια συνάντησή μας το 2020, η Ελένη μού παρουσίασε την ιδέα του στίχου κι έπειτα από μερικές μέρες κατάφερα να τον μελοποιήσω. Το «Προς το παρόν» ενορχηστρώθηκε και πήγε σε πολύ γνωστό Έλληνα τραγουδιστή, που, όταν το άκουσε έτοιμο στην παραγωγή, αποφάσισε να το... απορρίψει! Μου έχει τύχει πολλές φορές να απορρίψουν τραγούδια, όμως πρώτη φορά μού συνέβη να απορριφθεί κάποιο ενώ μου είχαν πει ότι θα το έλεγαν κι είχαμε κάνει την παραγωγή. Ήμουν απαρηγόρητος! Ενώ βρισκόμουν για καφέ στη Γλυφάδα με την Αμαρυλλίδα, της πρότεινα να το πει εκείνη και δέχτηκε. Ετοιμάσαμε το τραγούδι στον τόνο της και, για να το προωθήσουμε ακόμα περισσότερο, το είπα κι εγώ παίζοντας απλά κιθάρα σ’ ένα ιντερνετικό live που έκανα τότε λόγω της καραντίνας. Ο κόσμος αγάπησε το «Προς το παρόν» και με τη δική μου φωνή, τόσο μέσα από το ιντερνετικό live όσο και μέσα από τις συναυλίες μου. Έτσι, πέντε χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του, αποφασίσαμε με την εταιρεία μου, την Panik Records, να το κάνουμε σε νέα παραγωγή και να είναι το νέο μου single, το οποίο κυκλοφορεί εδώ και λίγες ημέρες. Και, φυσικά, θα το πω και στη μεγάλη μου συναυλία στην Αθήνα, τη 12η Οκτωβρίου στο Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας.
Με το νέο του άλμπουμ «Ανάμεσα» ανανεώνει το ελληνικό τραγούδι. Πριν βρεθεί «Ανάμεσα σε φίλους» στο Παλλάς, ταξιδέψαμε μαζί του ακούγοντας και μιλώντας
Με αφορμή το βιβλίο «Με τη δική σου ματιά μονάχα», η συγγραφέας μιλά αποκλειστικά στην Athens Voice για την πρόκληση να μετατρέψει την κρυφή ζωή της Μάιερ σε μια δυνατή μυθοπλαστική αφήγηση
13°
