Θα μπορούσε να μας πει και «ήλθον, είδον, ενίκησα», αλλά προτίμησε το ρόλο του Μεγαλέξανδρου. Τώρα που ο στρατηλάτης αποχώρησε (με τον Βουκεφάλα άραγε;) και είμαστε πάλι U&me, μας απέμεινε το βιβλίο «U2 - Η θέα από την κορυφή» (εκδόσεις Oξύ) που επιμελήθηκαν ο Χάρης Συμβουλίδης και ο Στυλιανός Τζιρίτας, οι οποίοι όχι μόνο γνωρίζουν την pop κουλτούρα αλλά μπορούν να την αναλύσουν κιόλας. Γι’ αυτό και το βιβλίο είναι πλήρες, φωτίζει τους U2 από κάθε πλευρά, με πολλές δικές τους απόψεις, χορταστικό υλικό και πολλές φωτογραφίες. Μία ολοκληρωμένη εικόνα για ένα συγκρότημα-φαινόμενο που κατορθώνει και επιβιώνει στην πρώτη γραμμή.
Λίγο απ’ όλα
Για ποπίστες
Silly boy - Played (****)
Ευχάριστη, ευδιάθετη, ακομπλεξάριστη, στιλάτη και απλή pop διεθνών προδιαγραφών made in Greece, συνεχίζοντας το σερί καλών δίσκων από καινούργια ελληνικά συγκροτήματα που είναι αδιάλειπτο τα τελευταία χρόνια. Δυνατές μελωδίες κι ένα χαρμάνι από electro pop, glam rock και 80s αναμνήσεις, υπό το άγρυπνο βλέμμα του David Bowie (εξού και το όνομα).
Αναβάθμιση… Το γκρουπ του ενός (Luke Temple) έγινε 5μελές για το δεύτερο άλμπουμ, κι όπως και να το κάνεις όλα φωτίστηκαν περισσότερο, απέκτησαν βάθος και ουσία κάνοντας την «ευχάριστη έκπληξη» του 2009, ένα πολύ ενδιαφέρον συγκρότημα που ανακατεύει δημιουργικά τον «ήχο του Μπρούκλιν» με την pop, την ψυχεδέλεια και το post rock.
Maria and Τhe Photo Frame - Maria and the photo frame (**)
Χαρακτηριστικο δείγμα του πώς μία συμπαθής ερμηνεύτρια «ευρείας γκάμας» (από pop μέχρι blues) και μία καθώς πρέπει παραγωγή δεν οδηγούν πουθενά αν δεν υπάρχουν τραγούδια (πάνω απ’ όλα) αλλά και τσαγανό, πάθος, ψυχή και τρέλα δημιουργίας.
Ο πιο τρελός, ιδιοσυγκρασιακός, περιθωριακός αλλά και δημιουργικός Βραζιλιάνος που έρχεται από το tropicalismo, ανθολογείται από τη Luaka Bop με μία επανέκδοση (σε βινύλιο) τριών χαρακτηριστικών του δίσκων, αλλά και πολύ ακόμη ηχητικό και οπτικό υλικό.
Arif Mardin - All My Friends Are Here (**)
Σπουδαίοι φίλοι (Bette Midler, Barry Gibb, Chaka Khan, Carly Simon, Dr.John, Willie Nelson κ.ά.) αποτίουν φόρο τιμής στον τουρκοαμερικανό μουσικό, παραγωγό και εργάτη των show bussines, που πριν πεθάνει πρόλαβε να γεμίσει τους τοίχους του με βραβεία και χρυσούς δίσκους.
Willie Dixon - Electric Willie (***)
Το σπουδαίο πρωτογενές υλικό του Willie Dixon παίρνει έντονα ηλεκτρικό χαρακτήρα στα χέρια μιας ομάδας πολύπειρων μουσικών. Δεν το χρειάζεται, αλλά δεν μας χαλάει κι όλας.
Fucked Up - Couple Tracks (***)
Οι Καναδοί σκληροπυρινικοί πάνκηδες συγκεντρώνουν σε 2πλό cd σιγκλάκια της περιόδου 2002-2009, καθώς και b-sides,σπάνιες εκδόσεις και ακυκλοφόρητα τραγούδια. Ό,τι πρέπει για μία πλήρη και σαφή εικόνα του γκρουπ, αν το punk σε συναρπάζει ακόμη.
Ειδικά από τότε που οι Grizzly Bear έγιναν ευρύτερα γνωστοί, το «εναλλακτικό» παρελθόν του Daniel Rossen προκαλεί ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Έτσι το νεανικό του γκρουπ Department of Eagles (που είχε με το συμφοιτητή του Fred Nicolaus) έγινε talk of the town. Ο πρώτος τους «χαμένος» δίσκος (2003) επανακυκλοφόρησε πολλές φορές και το “In Ear Park” του 2008 γνώρισε την αποθέωση. Άρα το περισσευούμενο υλικό ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο άλμπουμ δεν μπορούσε να πάει χαμένο. Κι ευτυχώς, γιατί υπάρχουν κι εδώ τα βασικά τους συστατικά από folk, electronica, low-fi και d.i.y, δομημένα με δημιουργικό και εμπνευσμένο τρόπο.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
15°
