Mε θρυλική ιστορία που ξεκινά από το 1969, οι Judas Priest αποτελούν ένα από τα πιο εμβληματικά γκρουπ του heavy metal που συνεχίζει να γράφεται με φλεγόμενα γράμματα μέσα από την πρόσφατη κυκλοφορία τους «Firepower», το 18ο κατά σειρά άλμπουμ τους, αποθεώθηκε από τους κριτικούς αλλά κυρίως από το κοινό. Και μιλάμε για ένα γκρουπ που μιλά σε πολλές πλέον διαφορετικές γενιές που μεγάλωσαν με τα τραγούδια τους. Η μεγάλη τους περιοδεία κάνει μια στάση στην Αθήνα την Πέμπτη 19 Ιουλίου και ανοίγει ένα επικό διήμερο που θα ολοκληρωθεί με την έτερη θρυλική δύναμη των Iron Maiden. O μπασίστας και ιδρυτής των Judas Priest, Ιan Hill μιλά για τον ήχο και την ιστορία τους λίγο πριν την καταιγιστική τους συναυλία.
Για τη σχέση των Judas Priest με το ελληνικό κοινό
Το ελληνικό κοινό είναι πάντα θερμό. Μας ενθουσιάζει η υποδοχή που βρίσκουμε εκεί. Θα δώσουμε για μία ακόμη φορά τον καλύτερο μας εαυτό για ένα αξέχαστο σόου σε μια υπέροχη χώρα. Θα ερχόμουν ανά πάσα στιγμή με μεγάλη ευχαρίστηση για διακοπές.
Για την διάρκειά τους στο χρόνο
Δεν είναι μικρό επίτευγμα να είμαστε παρόντες εδώ και 50 χρόνια. Κανείς μας δεν φανταζόταν ότι θα μέναμε τόσο μεγάλο διάστημα ζώντας μάλιστα από αυτό. Δεν ήταν καθόλου δεδομένο στα τέλη των 60s και στις αρχές των 70s που ξεκινήσαμε Είμασταν όμως αφοσιωμένοι στη μουσική μας και ήμασταν τυχεροί γιατί κάναμε αυτό που μας άρεσε. Με κυκλοφορίες δίσκων και συναυλίες. Και συνεχίζουμε. Το νέο μας άλμπουμ πήγε στην υψηλότερη θέση των τσαρτ σε 70 χώρες και για μας αυτό σημαίνει ότι μετά από 50 χρόνια η μουσική εξακολουθεί να είναι ελκυστική σήμερα.
Για το νέο τους άλμπουμ Firepower
Eiναι καταπληκτικό άλμπουμ με τους δύο παραγωγούς Tom Allom και ο Andy Sneap να αποτελούν μια dream team κάνοντας πράγματα και θαύματα στο στούντιο. Ήταν ο Sneap που είχε την ιδέα να παίξουμε live στο στούντιο. Ακούγοντας και μόνο τα ντέμο ήξερα ότι θα είχαμε στα χέρια μας ένα πολύ δυνατό άλμπουμ.
Για την εμπορική επιτυχία του Firepower
Ήταν ευχάριστη έκπληξη. Ειδικά η επιτυχία του στα τσαρτ. Ένα σπουδαίο επίτευγμα. Όλοι οι συνεργάτες έχουν το δικό τους μερίδιο σε αυτό.
Για τις κριτικές
Εξαρτάται από το ποιος τις γράφει (γέλια). Οι πιο σημαντικοί κριτικοί για μας είναι το κοινό. Το σεβόμαστε βαθιά. Αν δεν έχεις την δική του αποδοχή δεν μπορείς να πας μακριά. Και τα εξαιρετικά άρθρα που διαβάσαμε για το Firepower φυσικά μας ικανοποίησαν.
Για την επερχόμενη συναυλία στο Rockwave
Στην Αθήνα ετοιμάζουμε ένα φοβερό σόου. Θα παίξουμε τρία κομμάτια από το Firepower, παλιά κομμάτια που δεν έχουμε παίζει για πολύ καιρό, και προφανώς κλασικά τραγούδια σαν το «Breaking the Law», «You've Got Another Thing Coming». Eίναι πάντα δύσκολο να συνθέσεις ένα καλό playlist που να ικανοποιεί όλες τις γενιές του κοινού που σε ακολουθεί.
Για την αμερικανική περιοδεία που ακολουθεί με τους Deep Purple
Aνυπομονώ για τη συνάντηση αυτή. Γνωρίζω τον Roger (ο μπασίστας των Purple, Roger Glover) όλα αυτά τα χρόνια. Συναντιόμαστε στο δρόμο πότε πότε. Είμαι φυσικά μεγάλος φαν των Deep Purple, και ανυπομονώ για τα κοινά μας shows.
Οι επιρροές στο ξεκίνημά του
O πατέρας μου ήταν η πρώτη μου επιρροή. Έπαιζε διπλό μπάσο σε τζαζ σχήματα. Πέθανε δυστυχώς όταν ήμουν 15. Αγόρασα στη συνέχεια μια φτηνή κιθάρα και ξεκίνησα να παίζω μπλουζ στο ύφος του John Mayall. H μεγαλύτερη επιρροή μου στην αρχή ήταν ο Jack Bruce των Cream που ακολούθησε και προσωπική πορεία. Έφυγε από τη ζωή λίγα χρόνια πριν. Καταπληκτικός μουσικός.
Για την 50η επέτειό τους το 2019
Δεν ξέρουμε ακόμη λεπτομέρειες. Θα υπάρχει σίγουρα κάτι ξεχωριστό αλλά τώρα είμαστε επικεντρωμένοι στην περιοδεία.
Για την διαχρονική δύναμη των τραγουδιών τους
Γράφουμε τραγούδια που σε κάνουν να κλαις και τραγούδια που σε κάνουν να φοβάσαι. Και όλη τη διαδρομή ανάμεσα. Διαρκώς επιχειρούμε να αναμιγνύουμε στα τραγούδια μας διαφορετικά στυλ αποφεύγοντας τη μονοδιάστατη δομή που μπορεί να σε παγιδέψει σε μια μανιέρα. Προσπαθούμε πολύ να εξελισσόμαστε ηχητικά με κάθε νέο άλμπουμ. Έχουμε χτίσει ένα μεγάλο κοινό που σεβόμαστε πραγματικά. Και θα συνεχίζουμε να το κάνουμε με την ίδια ενέργεια. Είναι τόσο απλό.
Ο ήχος των τραγουδιών του είναι συνήθως πιο κοντά στην τζαζ από το ροκ και αντλεί τις εμπνεύσεις των στίχων των τραγουδιών του από τα μικρά κλαμπ των μεγάλων πόλεων
10°
