ΖΟΟΜ.Τέλη δεκαετίας ’60. Πολύ χαριτωμένο όνομα για εκείνη την εποχή, για μια μπουάτ στην οδό Κυδαθηναίων στην Πλάκα. Ένα νέο κύμα είχε ξεχυθεί στη ζωή της πόλης των Αθηνών. Ένα πιάνο, μια κιθάρα, σκαμνάκια πρόχειρα, κεριά, άγουρες φωνές και μελοποιημένα ποιήματα νέων συνθετών, έξω από το «ρεύμα» των άλλων τραγουδιών που ακούγονταν τότε απ’ τους εργάτες της οικοδομής και τα υπόλοιπα πάλκα σε συνοικίες ή στην παραλία.
2010. 40 χρόνια μετά. Ο χώρος ακόμα ζωντανός και πιο όμορφος από ποτέ. Μικρός, ζεστός και μαγικός. Έχω παρακολουθήσει πολλές βραδιές εκεί μέσα, από τη στιγμή που ξεκινήσαμε. Μία κοιτάζοντας τους τραγουδιστές, μία τον κόσμο και μία τους ηθοποιούς να διαβάζουν ποιήματα κάθε Τετάρτη. Κάποια από τα γκαρσόνια είναι ίδια ακόμα. Έχω μνήμες γιορτινές από αυτόν το χώρο. Είδα πρώτη φορά εκεί τη Βίκυ Μοσχολιού με τον Αντώνη Καλογιάννη στον «Συνοικισμό Α΄» του Δήμου Μούτση. Τη Μαρινέλλα με τους Αθηναίους. Εκεί πρωτοέδωσα στίχους μου στη Δήμητρα Γαλάνη σ’ ένα τραγούδι του Γιάννη Σπανού «Δεν είναι η αγάπη ζωγραφιά», έτσι λεγόταν ο πρώτος μου δίσκος. Είδα μετά τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Σείριο του.
Τη Χαρούλα Αλεξίου με τους Φατμέ και την Αφροδίτη Μάνου. Την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και το «Βενζινάδικο», που πρωτοπαίχτηκε εκεί. Το σκηνικό που είχε φτιάξει ο Μανώλης Παντελιδάκης με μία άμαξα επί σκηνής. Τον Ανδρέα Βουτσινά να ζωντανεύει τα τραγούδια, με τις υποδείξεις του για τις ερμηνείες και τις κινήσεις των σωμάτων με την απαιτούμενη θεατρικότητα για το μουσικό θέαμα.
Φέτο ανέλαβα την καλλιτεχνική διεύθυνση του Ζoom για τα 40 χρόνια της λειτουργίας του και της προσφοράς του στο ελληνικό τραγούδι. Διάλεξα τη Μελίνα Τανάγρη και το Τρίφωνο. Μαέστρο τον Γιώργο Ζαχαρίου και πέντε ωραίους μουσικούς. «Φεγγάρι φέγγε μου να περπατώ τη νύχτα, ούτε και εσύ έχεις Θεό μήτε πατρίδα, μόνο φωτίζεις, στην Ακρόπολη τα παραμιλητά μας προσδιορίζεις». Μ’ αυτό το τραγούδι του Ορφέα Περίδη ξεκινάει η βραδιά και μετά η «Ερηνούλα» του Δήμου Μούτση. Γιατί μέσα μου μιλάει τόσο τρυφερά στην ειρήνη που γυρεύουμε όλοι σε κάθε καιρό, πόσο μάλλον τώρα. Μετά η «Έξοδος κινδύνου», μέχρι που βγαίνει η Μελίνα Τανάγρη με το Δίδυμο και μας λένε με τόσο δροσερό τρόπο «Νοσταλγία σου φωνάζω κάτσε κάτω να χαρείς» και το θρυλικό «Βυζάκια έξω λοιπόν γοργόνα τέτοιων καιρών στο χάος που μας ενώνει». Από την ερχόμενη εβδομάδα θα ενωθεί μαζί μας και η Μαρίζα Κωχ με τα τραγούδια του Νίκου Καββαδία, που τόσο υπέροχα έχει μελοποιήσει. Κι αυτή από τις πρώτες που εμφανίστηκε στο Ζοοm.
Κάτι γίνεται εδώ μέσα φέτο. Ένα σημείο συνάντησης της αλήθειας του καθενός μας με το τώρα. Κοινό και καλλιτέχνες κάνουμε πότε ένα zoom in στην ευαισθησία μας και ένα zoom out στην αδιαφορία και στην απελπισία πως όλα είναι τελειωμένα και για πέταμα. Δευτέρες, και φιλοξενούμενός μας ο Θέμης Ανδρεάδης. «Όχι δεν πρέπει να συναντηθούμε» είχε τραγουδήσει πολλά χρόνια πριν σε ποίηση Γιώργου Χρονά και μουσική Γ. Μαρκόπουλου. Όχι, πρέπει να συναντηθούμε, του είπα χαμογελώντας. Είναι καιρός για ανατροπές και χειροποίητα αισθήματα. Μέσα στον Φεβρουάριο μαζί μας θα είναι ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο Μανώλης Μητσιάς και ο Ορφέας Περίδης.
Γιώργος Ζαχαρίου Ιδρυτής της Ορχήστρας Foux Orkestar, ενορχήστρωσε για εμάς και για τον κόσμο όλο την Τελετή Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων και άλλα πολύ σημαντικά μουσικά events. Έχει συνεργαστεί με καταξιωμένους συνθέτες, έχει ενορχηστρώσει για σημαντικούς καλλιτέχνες και οι συνεργασίες του κρατάνε χρόνια. Στο Ζoom ενορχηστρώνει, διευθύνει και παίζει πλήκτρα με στιλ απαράμιλλο.
Γιάννης Άννινος Με σπουδές στη Βοστώνη, στο Λος Άντζελες και το Μόναχο, ειδικεύεται στη μουσική για τον κινηματογράφο. Στο Ζoom, αυτός με το μπάσο του είναι ταινία από μόνος του.
Τόλης Αρσενίδης Από τo Jazz Studio of Anvers και το Royal Conservatorium of Brussels (πάντα στο τμήμα Jazz), o Tόλης απάντησε πολύ νωρίς και στη γαλλική γλώσσα το ερώτημα «Κιθαρίστας ή ντράμερ;», διαλέγοντας το δεύτερο. Στο Ζoom δίνει το ρυθμό στο κέφι πάνω και κάτω από τη σκηνή.
Νίκος Κατσίκης Στα εφτά του χρόνια είπε στους γονείς του «Φέρτε μου ένα μαντολίνο» και ευτυχώς του έκαναν το χατίρι. Έκτοτε το μαντολίνο έγινε μπουζούκι και το μπουζούκι κιθάρα και πάει λέγοντας. Μέλος του «Κουαρτέτου Μπουζουκιών Ραστ», έχει γράψει και μουσική στο «Από χώμα και νερό» (Δ. Υφαντής, 1998).
Κώστας Μπαλταζάνης Έχει πιάσει την κιθάρα του σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, αλλά ειδικά στο Ζoom φέρνει μαζί του και την ενέργεια όλων των μαθητών που προτίμησε να διδάσκει χρόνια τώρα. Παρόλα αυτά στη σκηνή στέκει στωικός, αφήνοντας την κιθάρα του να μιλήσει για όλα αυτά.
Δημήτρης Τσάκας Το αγαπημένο σαξόφωνο των συνθετών και των ερμηνευτών, θεωρείται ένας από τους πιο δραστήριους μουσικούς της γενιάς του. Στη σκηνή του Ζoom με το άλτο σαξόφωνό του κάνει την Πλάκα προάστιο του Παρισιού, ενώ η Μελίνα Τανάγρη τραγουδάει “Je ne veux pas travailler”.
ΙΝFO
Παρασκευή & Σάββατο: Μελίνα Τανάγρη, Τρίφωνο και το συγκρότημα Δίδυμο (στις 22.30). Δευτέρα & Τρίτη: Το ίδιο σχήμα με guest καλλιτέχνες και δημιουργούς (στις 22.00). Τετάρτη: Ποιητική βραδιά (στις 21.00). Είσοδος με ένα ποτό: € 15. ΖΟΟΜ, Κυδαθηναίων 39, Πλάκα, 210 3225.920
18°
