Σαν Σήμερα στις 25 Ιανουαρίου 1949: Απονέμονται τα πρώτα βραβεία Εmmy
Σαν σήμερα25 Ιανουαρίου 1949 απονέμονται τα πρώτα βραβεία Έμμυ. Τα βραβεία Έμμυ θεωρούνται μία από τις τέσσερις μεγάλες αμερικανικές διοργανώσεις βραβείων στον χώρο της ψυχαγωγίας, με τις άλλες τρεις να αποτελούν τα «Γκράμι» (για τη μουσική), τα «Όσκαρ» (για τον κινηματογράφο) και τα «Τόνυ» (για το θέατρο).
Η ιστορία των βραβείων Έμμυ
Η Ακαδημία Τηλεοπτικών Τεχνών και Επιστημών (ATAS), η οποία εδρεύει στο Λος Άντζελες, καθιέρωσε τα βραβεία Έμμυ ως μέρος μιας ευκαιρίας για «χτίσιμο» εικόνας και δημοσίων σχέσεων.
Το 1947, η γνωστή ραδιοφωνική προσωπικότητα Edgar Bergen (πατέρας της Candice Bergen, η οποία θα γινόταν γνωστή ηθοποιός) συμφώνησε να γίνει ο πρώτος πρόεδρος της οργάνωσης Cassyd. Αν και ο Cassyd είχε αρχικά αντιταχθεί στην ιδέα των βραβείων, υποστηρίζοντας ότι οι πρωταρχικοί στόχοι της ομάδας θα έπρεπε να είναι πολιτιστικοί και εκπαιδευτικοί, τελικά υπέκυψε στην ανάγκη για μια ιδιαίτερα ορατή εκδήλωση που θα ενίσχυε το προφίλ της ακαδημίας. Αφού απέρριψαν 47 σχέδια, ο Cassyd και οι συνάδελφοί του επέλεξαν το διάσημο πλέον αγαλματίδιο που απεικονίζει μια φτερωτή γυναίκα που κρατά ένα άτομο στα εκτεταμένα χέρια της. Δημιουργημένο από τον μηχανικό της τηλεόρασης Louis McManus, ο οποίος χρησιμοποίησε τη σύζυγό του ως μοντέλο, η φιγούρα αντιπροσώπευε τη συνεργατική σχέση μεταξύ της τέχνης (η μούσα) και της επιστήμης (το άτομο).
Η πρώτη τελετή απονομής έλαβε χώρα στις 25 Ιανουαρίου 1949 στο Hollywood Athletic Club, αλλά βράβευσε μόνο εκπομπές οι οποίες παράγονταν και προβάλλονταν τοπικά στην περιοχή του Λος Άντζελες.
Η Σέρλι Ντίνσντεϊλ έχει τη διάκριση να είναι η πρώτη που έλαβε βραβείο Έμμυ ως η «Καλύτερη Τηλεοπτική Προσωπικότητα» κατά τη διάρκεια αυτής της πρώτης απονομής. Ο όρος «Έμμυ» (Emmy) είναι μια γαλλική μετατροπή της τηλεοπτικής αργκό του όρου «Ίμμυ» (Immy), του ψευδώνυμου ενός «image orthicon», μιας κάμερας σωλήνα, η οποία χρησιμοποιείτο σε τηλεοπτικές παραγωγές.
Τη δεκαετία του 1950, η ATAS επέκτεινε τα Emmy κάνοντάς τα εθνικό γεγονός, για να βραβεύονται και εκπομπές που προβάλλονταν εθνικά.
Το 1955, δημιουργήθηκε στη Νέα Υόρκη η Εθνική Ακαδημία Τηλεοπτικών Τεχνών και Επιστημών (NATAS), ως ένας αδελφικός οργανισμός για να εξυπηρετεί τα μέλη της Ανατολικής Ακτής. Ενώ η ATAS διατηρούσε μια ξεχωριστή τελετή για τη βράβευση των εκπομπών που προβάλλονταν στην περιοχή του Λος Άντζελες, η NATAS καθιέρωσε περιφερειακές τελετές σε όλη την υπόλοιπη επικράτεια των Ηνωμένων Πολιτειών, με την κάθε περιοχή να αναπτύσσει τη δική της τοπική τελετή απονομής Έμμυ για τα αντίστοιχα τοπικά προγράμματα.
Με την άνοδο της καλωδιακής τηλεόρασης κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, τα καλωδιακά προγράμματα άρχισαν να θεωρούνται έγκυρα για υποψηφιότητα στα «Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης» το 1988 και στα «Καθημερινά Έμμυ» το 1989.
Το 2011, το ABC ακύρωσε τις σαπουνόπερες All My Children και One Life to Live και πούλησε τα δικαιώματά τους στην εταιρεία παραγωγής Prospect Park, έτσι ώστε να μπορούν να τις συνεχίσουν διαδικτυακά. Αυτό παρακίνησε τη NATAS να δημιουργήσει το 2013 μια νέα κατηγορία στα «Καθημερινά Έμμυ», στην οποία θα βραβεύονταν σειρές που μεταδίδονταν μόνο διαδικτυακά.
Η ATAS ξεκίνησε επίσης να αποδέχεται υποψηφιότητες από προγράμματα που προβάλλονταν μόνο διαδικτυακά την ίδια χρονιά.
Αγαλματίδιο Έμμυ
Το αγαλματίδιο των βραβείων Έμμυ, το οποίο απεικονίζει μια γυναίκα με φτερά να κρατάει ένα άτομο, σχεδιάστηκε από τον τηλεοπτικό μηχανολόγο Λουίς ΜακΜάνους, ο οποίος χρησιμοποίησε τη σύζυγό του ως μοντέλο.
Η ATAS, πριν καταλήξει στο σχέδιο του ΜακΜάνους το 1948, απέρριψε 47 προτάσεις. Το αγαλματίδιο «έχει γίνει από τότε το σύμβολο του στόχου της Τηλεοπτικής Ακαδημίας για υποστήριξη και ανύψωση της τέχνης και της επιστήμης της τηλεόρασης: Τα φτερά αντιπροσωπεύουν τη μούσα της τέχνης και το άτομο το ηλεκτρόνιο της επιστήμης».
Κάθε αγαλματίδιο Έμμυ ζυγίζει 3.08kg και είναι φτιαγμένο από χαλκό, νικέλιο, ασήμι και χρυσό. Έχει ύψος 39cm και μια βάση διαμέτρου 19cm και βάρους 2.5kg.
Η ταινία του Γιάννη Βεσλεμέ μας βάζει στη μαγική ντουλάπα κάποιων βασανισμένων αγοριών και να χαθούμε στα τρομακτικά αλλά και τόσο μελαγχολικά σύμπαντά της.
9°
