Κριτική για την ταινία «Barbie» της Γκρέτα Γκέργουιγκ με πρωταγωνιστές τους Μάργκο Ρόμπι, Ράιαν Γκόσλινγκ, Αριάνα Γκρίνμπλατ, Έμα Μακί, Γουίλ Φέρελ
Κι ενώ όλα βαίνουν καλώς στην BarbieLand, τον ειδυλλιακό τόπο όπου κάθε Μπάρμπι (Μπάρμπι-γιατρός, Μπάρμπι-δικαστής, Μπάρμπι-μητέρα κ.λπ.) έχει ξεχωριστή αξία, η χρυσόσκονη αρχίζει να διαλύεται όταν η κλασική Μπάρμπι εκφράζει κάποιες αμφιβολίες γύρω από τον σκοπό της ύπαρξής της.
«Σε απασχολεί ποτέ ο θάνατος;» και «τι υπάρχει άραγε στον πραγματικό κόσμο;» Αυτά και μερικά ακόμη ζόρικα ερωτήματα μπαίνουν στο όμορφο κεφαλάκι της πρωταγωνίστριας, προκαλώντας τις πρώτες υπαρξιακές της ανησυχίες. Κι ενώ όλα τα προβλήματα φεμινισμού και ισότητας δείχνουν να έχουν λυθεί στον μητριαρχικό κόσμο της Μπάρμπι, κάποια στιγμή το εξακολουθητικό πάρτι ευτυχίας και ανεμελιάς αρχίζει να γίνεται ρουτίνα. Η Γκρέτα Γκέργουικ («Μικρές κυρίες», «Ladybird») έρχεται με την αιχμηρή της γραφή να σβήσει όλες τις αρνητικές κριτικές για την «παρεξηγημένη» παιδική κούκλα της Mattel. Στην πρωτότυπη και φευγάτη κωμωδία της, το σαρδόνιο χιούμορ δένει με το διασκεδαστικό ζωντάνεμα ενός πληθωρικού σύμπαντος λουσμένου στο ροζ. Στη ζωή της «στερεοτυπικής Μπάρμπι», την οποία ερμηνεύει με συγκρατημένη περηφάνια η Μάργκο Ρόμπι, μπορεί να μη χωρούν στενόχωρες σκέψεις ή περίπλοκα συναισθήματα, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι το άγνωστο δεν την αφορά. Η απόφαση να το σκάσει από τον πολύχρωμο κόσμο της για να πάρει μυρωδιά από την αληθινή ζωή, τη φέρνει πρόσωπο με πρόσωπο με τη φρικτή, πατριαρχική –αναμενόμενα extreme η κωμική παράσταση του Γουίλ Φέρελ ως CEO της Mattel– πραγματικότητα. Τα σύμβολα της καταπιεστικής για τις γυναίκες πατριαρχίας υπάρχουν παντού στο, επίσης πολύχρωμο και ηλιόλουστο, Λος Άντζελες και ο αφελής Κεν (άξιος στον αυτοσαρκασμό του ο Γκόσλινγκ) που συνοδεύει την Μπάρμπι στο ταξίδι τής αυτογνωσίας της, παίρνει κάποιες ιδέες για το πώς θα αλλάξει τα πράγματα στην BarbieLand. Η σκηνοθετική φρεσκάδα και ο αέρας ανανέωσης δεν είναι άγνωστες λέξεις στο σινεμά της Γκέργουικ. Η 40χρονη Αμερικανίδα δημιουργός αποκαθιστά την αξία της Μπάρμπι με μια σειρά απόψεων (συνυπογράφει το σενάριο με τον σκηνοθέτη και σύντροφό της Νόα Μπάουμπαχ) που όχι μόνο βρίσκονται μακριά από τα επιδερμικά σχόλια και τους συνήθεις αφορισμούς για την «ανεγκέφαλη ξανθιά κούκλα», αλλά προσφέρουν τροφή για αρκετή και γόνιμη σκέψη γύρω από το ζήτημα της γυναικείας ενδυνάμωσης και χειραφέτησης. Από τη στιγμή μάλιστα που στο κάδρο εισέρχεται και το ιστορικό πλαίσιο γέννησης της θρυλικής κούκλας από τη Ρουθ Χάντλερ το 1959, η ανθρωπιά της Γκέργουικ πετυχαίνει διάνα χάρη στη συναισθηματική ένταση που συνοδεύει τα ανάλαφρα λυρικά πλάνα της.
Επιστρέφει στην ελληνική σκηνή μετά από 15 χρόνια και μιλάει για την ζωή στην Αμερική, το νέο του ρόλο στο Ριφιφί, την αχονδροπλασία και το δικαίωμα να στέκεσαι όρθιος
Η σκηνοθέτρια μας μιλάει για την πορεία της, τη νέα της ταινία «Maysoon» και την ηθοποιό Σαμπρίνα Αμάλι, που κέρδισε το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού στο 66ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
