Κάννες: Η «Απάτη» του Φίλιπ Ροθ με τη Léa Seydoux

Προβλήθηκε χθες στις Κάννες η ταινία "Deception" του Arnaud Desplechin («Τα φαντάσματα του Ισμαήλ») από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Philip Roth. O Roth δεν έχει ευτυχήσει στον κινηματογράφο, αν και το 1969 η μεταφορά της νεανικής του νουβέλας "Goodbye Columbus" έδινε καλύτερες υποσχέσεις. Τόσο τα σχετικά πρόσφατα «Το ανθρώπινο στίγμα» και το «Ζώο που ξεψυχά», όσο και το παλιότερο «Η νόσος του Πορτνόι» δεν ήταν στο ύψος των βιβλίων, ενώ η «Ταπείνωση», παρά το διάσημο καστ (Al Pacino, Greta Gerwig, Kyra Sedgwick, Dianne Wiest) έπεσε στο κενό. Το «Αμερικανικό ειδύλλιο» και η «Αγανάκτηση» ήταν καλύτερες παραγωγές χωρίς ωστόσο να συναντήσουν τους θεατές -στη φιλμογραφία του Roth ξεχωρίζει μονάχα η μίνι σειρά του HBO «Η συνωμοσία εναντίον της Αμερικής».

Αυτή τη φορά, ένας Γάλλος επιχειρεί να αποδώσει το πνεύμα του Αμερικανού συγγραφέα με ένα και πάλι διάσημο καστ, τουλάχιστον για τα γαλλικά δεδομένα: Denis Podalydès, Léa Seydoux, Anouk Grinberg και Emmanuelle Devos. Τη φωτογραφία υπογράφει ο Yorick Le Saux, γνωστός από τις συνεργασίες του με τον Olivier Assayas, την Claire Denis, τον Jim Jarmusch και τον François Ozon.

Το πρόβλημα με τη γαλλική ταινία είναι ότι είναι γαλλική· ότι σε ορισμένες σκηνές θυμίζει τον Éric Rohmer, ο οποίος δεν θα μπορούσε να διαφέρει περισσότερο από την αμερικανο-εβραϊκή ψυχή που αναλύει ο Philip Roth στην «Απάτη». Αν και ο Denis Podalydès ονομάζεται Φίλιπ και τα μαλλιά του θυμίζουν τον Roth, το μυθιστόρημα μοιάζει μια μακρινή έμπνευση: το θέμα είναι συνηθισμένο στον Roth και γενικότερα στη λογοτεχνία, στον κινηματογράφο και στη ζωή· η ερωτική ιστορία ενός ηλικιωμένου με μια πολύ νεότερή του γυναίκα -στην περίπτωση αυτή μια παντρεμένη 30χρονη Αγγλίδα την οποία υποδύεται μια Γαλλίδα, η Seydoux, η οποία βλέπει την όλη υπόθεση σαν παιχνίδι. Στο φόντο κινείται η σύζυγος του Φίλιπ (μια απομίμηση της Claire Bloom), μια πρώην ερωμένη και φοιτήτριά του και μια φίλη του που, όπως συμβαίνει συχνά στα μυθιστορήματα του Roth, αργοπεθαίνει από καρκίνο. Η διασκευή είναι σχετικά πιστή και ο θεατής που ξέρει τον Roth μπαίνει στον πειρασμό της μετα-μυθοπλασίας: τι είναι αυτοβιογραφικό; Ποιος απατά ποιον τελικά; Πού λέει ψέματα ο Roth; Ποια είναι η Νεοϋρκέζα φίλη που πάσχει από καρκίνο;

Η «Απάτη» απέσπασε καλές κριτικές χθες, αλλά ίσως έπαιξε ρόλο και το ότι οι κριτικοί νευρίασαν με τον «Πυρετό του Πέτροφ» που προβλήθηκε back to back. Ο Ben Kenigsberg χαρακτήρισε τον «Πυρετό» «μιζεραμπιλιστική φαντασμαγορία» και πολλοί θεατές δεν άντεξαν μέχρι το τέλος.