Συστάθηκαν το 2005 στη Θεσσαλονίκη, και έκτοτε ο Δημήτρης Κολιαδήμας και ο Δημήτρης Παπάζογλου εξελίχθηκαν στο μεγαλύτερο σχεδιαστικό δίδυμο της Ελλάδας. Η έκθεσή τους "The Gestalt Effect: Work & Extensions of Designers United", στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, η οποία εγκαινιάστηκε στις 31 Μαΐου, συγκεντρώνει τις κυριότερες δουλειές τους, καθώς και αρκετά έργα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά, αποτελώντας το σημαντικότερο εικαστικό γεγονός του graphic design.
Ενωμένοι Σχεδιαστές: μια από τις σπάνιες περιπτώσεις που μπορείς να αφήσεις το έργο να μιλήσει για τον δημιουργό του. Έχουμε και λέμε: περιοδικό SOUL, περιοδικό «Ε», εφημερίδα «Μακεδονία», βιβλιοπωλεία Παπασωτηρίου, Ίδρυμα Κωνσταντίνος Καραμανλής, Adidas Hellas, εταιρία Diathlasis, καταστήματα fenafresh, ΠΑΕ Ηρακλής, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Μουσείο Κυκλαδίτικης Τέχνης, Τελλόγλειο Ίδρυμα, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Final Four Euroleague Basketball στη Βαρκελώνη, στούντιο La Surprise στο Παρίσι, Volvo Ocean Race στο Αλικάντε αποτελούν ορισμένα μονάχα από τα πρότζεκτ του Δημήτρη Κολιαδήμα και του Δημήτρη Παπάζογλου. Επιπλέον, αυτές τις ημέρες κατέκτησαν τις διακρίσεις Silver & Bronze στα European Design Awards.
Η έκθεσή τους στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης αποτελεί σταθμό για την ελληνική οπτική επικοινωνία, όχι μονάχα για τον πλούτο του υλικού και την παρουσίαση των εμπορικότερων πρότζεκτ τους, αλλά διότι ταυτόχρονα παρουσιάζει για πρώτη φορά τις καλλιτεχνικότερες, πιο προσωπικές εκφάνσεις τους, όπως αυτές εκφράζονται μέσα από εικονογραφήσεις διαφόρων format και τεχνοτροπιών. Τους συναντήσαμε, παραμονή των εγκαινίων.
Υπήρξατε επιστήθιοι φίλοι και διακεκριμένοι designers προτού αποφασίσετε να συστεγαστείτε. Κατά πόσο έχει αλλάξει η σχέση σας έκτοτε; Είναι ευκολότερο ή δυσκολότερο να κάνεις δουλειές με έναν κολλητό σου;
Δημήτρης Κολιαδήμας: Η ανάγκη για τη δημιουργία αυτής της ομάδας καταρρίπτει κάθε εγωκεντρική προσέγγιση. Θεωρώ πως η απόφαση για νοητική, συναισθηματική και φυσική συνύπαρξη δύο ή περισσότερων ανθρώπων αποδεσμεύει μερικώς το «εγώ» κι επιβάλλει σε ποσοστό συμπληρωματικό της προηγούμενης αποδέσμευσης το «εμείς». Το όνειρο που έχουμε με τον Δημήτρη είναι η συλλογική πρόοδος μέσα από την ατομική εξέλιξη.
Δημήτρης Παπάζογλου: Ο Δημήτρης πέρα από φανταστική παρέα αποτελεί τον ιδανικό συνοδηγό για να ταξιδέψεις πέρα από το προφανές.
Ποια η δυναμική της προσωπικής σας σχέσης στο δημιουργικό επίπεδο; Πώς αλληλεπιδράτε μέσα από τις εκάστοτε καλλιτεχνικές επιδιώξεις και επιρροές σας;
Η αλήθεια είναι πως υπάρχει αυτή η ψευδώς απόλυτη ελευθερία του καθενός να εκφραστεί μέσα σε ένα πεδίο που ορίζεται από τις ανάγκες και τις απαιτήσεις του κάθε έργου. Ο ρεαλισμός μας οδηγεί στο να απαντάμε σε ερωτήσεις τρίτων μέσα από τα δικά μας φίλτρα. Συχνά οι απαντήσεις μας ταυτίζονται φορμαλιστικά και εξατομικεύονται ιδεοληπτικά. Εισάγουμε ο ένας από τον άλλον εμπειρίες που μας βοηθούν να οπτικοποιούμε τις σκέψεις μας.
Έχοντας αποσπάσει σε διάστημα πενταετίας περισσότερες από 40 διακρίσεις, βραβεία και επαίνους, είστε αναμφίβολα ένα από τα επιτυχέστερα γραφεία της χώρας. Πού αποδίδετε την επιτυχία σας, πέρα από τη σκληρή δουλειά;
Δε θεωρούμε πως η επιτυχία έρχεται μέσα από τα βραβεία. Επιτυχία, αυτή τη στιγμή, πιστεύουμε πως είναι η δυνατότητα που έχουμε να ονειρευόμαστε και να υλοποιούμε. Η δυνατότητα αυτή μας καθιστά ενεργούς. Νιώθουμε τυχεροί που πολλοί άνθρωποι μας δίνουν το βήμα να σχεδιάσουμε.
Τι το διαφορετικό έχετε κομίσει στην ελληνική οπτική επικοινωνία; Αποτιμώντας ψύχραιμα τη δουλειά σας, θα λέγατε πως έχετε προχωρήσει το εγχώριο graphic design ένα βήμα παραπέρα;
Η ιστορία θα δείξει. Το θετικό στοιχείο της μέχρι τώρα πορείας μας είναι πως έχουμε ξεπεράσει τα όρια της πόλης μας και της χώρας μας. Είναι πολύ τιμητικό και συναρπαστικό να σχεδιάζεις για γεγονότα παγκόσμιας εμβέλειας. Αυτό που πιστεύουμε πως έχουμε καταφέρει, είναι να διατυπώνουμε μια οπτική γλώσσα που διέπεται από κοινές λογικές ανάπτυξης και διαφοροποιείται στοχευμένα σε ετερόκλητες εφαρμογές. Κοινός είναι ο τρόπος έκφρασης της φόρμας, της σύνθεσης και του χρώματος, ενώ η διαφοροποίηση έρχεται μέσα από την κάθε ξεχωριστή ιδεοληπτική και χειριστική διαδικασία.
Παρόλο που το πελατολόγιό σας περιλαμβάνει σημαντικές ελληνικές και διεθνείς εταιρίες, δίνετε ιδιαίτερη έμφαση και σε διάφορες εκφάνσεις της τέχνης, σχεδιάζοντας συνεχώς καταλόγους και πόστερ εκθέσεων. Είναι αυτός ένας τρόπος να ικανοποιείτε τις πιο περιπετειώδεις, δημιουργικές πλευρές σας; Αυτές που εκφράζονται καλύτερα έξω από τα εταιρικά πλαίσια;
Δε θεωρούμε πως το εταιρικό πλαίσιο μας δεσμεύει στον τρόπο έκφρασης. Αντιθέτως, αποτελεί μεγαλύτερη πρόκληση να δημιουργήσεις τις προϋποθέσεις εκείνες που οδηγούν τη μη λεκτική επικοινωνία στην αμφισημία. Με τον όρο «αμφισημία» ορίζουμε την εικόνα εκείνη που περιέχει ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης, μια αναγνωστική ελευθερία που επιτρέπει τον θεατή να ερμηνεύσει σύμφωνα με τα δικά του φίλτρα. Σχετικά με τον σχεδιασμό της επικοινωνίας καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων, το πεδίο δράσης μας συρρικνώνεται, καθώς στην απέναντι όχθη παραμονεύει το εκάστοτε καλλιτεχνικό έργο, το οποίο υπηρετούμε.
Ποια είναι η σχέση σας με τους πελάτες; Τους διαλέγετε ή σας διαλέγουν;
Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούμε μέχρι τώρα σαν ομάδα είναι να δεχόμαστε προτάσεις συνεργασίας από πελάτες. Το πλεονέκτημα σε αυτή τη διαδικασία είναι ότι ήδη έχουν έρθει σε επαφή με τη δουλειά σου και έχουν αποδεχτεί τον τρόπο έκφρασής σου.
Αναλαμβάνετε δουλειές αφιλοκερδώς; Εάν ναι, με ποια κριτήρια;
Δ. Π.: Σίγουρα είμαστε ευαισθητοποιημένοι απέναντι στους νέους ανθρώπους που ξεκινούν τη δικιά τους δουλειά, και προσπαθούμε να τους βοηθήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Γενικότερα, αποφεύγουμε τη συνεργασιακή σχέση σε εταιρικό επίπεδο που δεν εμπεριέχει επαγγελματισμό. Ασφαλώς, σε πολλές περιπτώσεις που το έργο είναι φιλανθρωπικό, δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό.
Δ. Κ.: Έχουμε σχεδιάσει κατά καιρούς αφιλοκερδώς για να υποστηρίξουμε έναν ανώτερο σκοπό. Στηρίζουμε την προσπάθεια του Παιδικού Χωριού SOS στο Πλαγιάρι Θεσσαλονίκης, ενώ έχουμε συνεισφέρει και σε πολλές πολιτιστικές ενέργειες. Δεν είναι, βέβαια, και λίγες εκείνες οι φορές που έχουμε βοηθήσει και καλούς μας φίλους.
Τι προτιμάτε από τα δύο; Μια δουλειά που θα δώσει μεγάλα κέρδη άμεσα ή μια χρόνια συνεργασία που θα καλλιεργήσει ένα κλίμα εμπιστοσύνης και κοινής πορείας ανάμεσα σε εσάς και τον πελάτη, έστω και με χαμηλότερες απολαβές;
Δ. Κ.: Προτίμησή μου είναι μια δουλειά που σαν αποτέλεσμα έχει ένα άρτιο παραγόμενο προϊόν. Δεν υπάρχει καμία εργασία με καλό αποτέλεσμα που να μην έχει προκύψει μέσα από μια ωραία σχέση με τον πελάτη.
Δ. Π.: Η συνάρτηση ενασχόλησης και αποτελεσματικότητας του έργου είναι, νομίζω, αυτό που μας απασχολεί τον περισσότερο καιρό.
Όλοι μιλάνε για το ψυχορράγημα του Τύπου και το μεγάλο ξεκαθάρισμα που γίνεται στον χώρο. Είναι μια καλή στιγμή για να επανεκτιμηθεί συνολικά το design των ελληνικών εντύπων ή πιστεύετε πως όσοι απομείνουν θα χαμηλώσουν περισσότερο την ποιότητα του σχεδιασμού των προϊόντων τους;
Δ. Κ.: Ήρθε η ώρα να περάσουμε σε μια εποχή που το καλό περιεχόμενο αναδεικνύεται και γίνεται αντικείμενο υπεράσπισης μέσα από το design. Σε κάθε μορφή επικοινωνίας.
Δ. Π.: Το ξεκαθάρισμα δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Όσοι παραμείνουν αναγνωρίζουν ή θα χρειαστεί να αναγνωρίσουν τη δύναμη του σχεδιασμού στον Τύπο.
Θα επιφέρει η κρίση πλήγματα στην ποιότητα της δουλειάς που θα δούμε το επόμενο διάστημα;
Δ. Κ.: Το πάρτι τελείωσε. Όσοι ήπιαν πολύ, είναι μεθυσμένοι, και όσοι έφαγαν πολύ, δεν μπορούν να κοιμηθούν. Όσοι ήπιαν και οδήγησαν μετά, είναι επικίνδυνοι. Εάν οδήγησαν την Ελλάδα, ας αναλογιστούν μόνοι τους τις ευθύνες. Κάθε καλλιτεχνική πράξη που προκύπτει μέσα από τον προβληματισμό είναι βιωματική και εκφράζεται σε σχέση με τον περιβάλλοντα χώρο, δεν πιστεύω πως θα αντιμετωπίσει προβλήματα ως νοητικό αποτέλεσμα.
Δ. Π.: Μάλιστα στον αγώνα αυτό της επιβίωσης, θεωρώ ότι θα δούμε αξιότιμες και αξιόλογες προσπάθειες, εμπνευσμένες από προσωπικούς ή γενικότερους προβληματισμούς.
Θα συμβουλεύατε έναν νέο να ασχοληθεί με το graphic design; Υπάρχει μέλλον στον χώρο ή έχει κορεστεί ανεπανόρθωτα;
Ας ασχοληθεί με ό,τι πραγματικά τον παρακινεί να είναι δημιουργικός και αποτελεσματικός.
Ακούτε μουσική δουλεύοντας; Και τι είδους;
Δ. Κ.: Φυσικά και ακούω. Την παλιά καλή σκηνή του Manchester. Και μόλις ανοίξω τα μάτια μου, προσγειώνομαι με ασφάλεια εκεί που ο όρος «κοινή λογική» μοιάζει ανεξερεύνητος. Από τους λίγους που εδώ και πολλά χρόνια φαίνεται να ασχολείται με την κοινή λογική είναι ο Κώστας Καββαθάς. Δυστυχώς, δεν μπορώ να τον ακούσω, αλλά μόνο να τον διαβάσω.
Δ. Π.: Επειδή στον ελεύθερό μου χρόνο γράφω μουσική, μπορεί να τύχουν στιγμές που ακούω τα πάντα. Για να γίνω πιο σαφής όμως, θα επιλέξω να πω τους μουσικούς Django Reinhardt και Stevie Ray Vaughan από τους παλαιότερους, ενώ από τους σύγχρονους τους A Place To Bury Strangers και τον Serj Tankian.
Η συνέντευξη είναι από το περιοδικό SOUL που κυκλοφορεί.
10°
