«Καλώς ή κακώς, τέτοια βιβλία ξέρουμε να κάνουμε κι αυτά κάνουμε. Και να θέλαμε να κάνουμε εκπτώσεις στο χαρακτήρα της δουλειάς μας, δεν γνωρίζουμε το πώς. Άλλωστε, νομίζω ότι η μόνη έξυπνη διαχείριση σε μια περίοδο κρίσης είναι να κάνεις ακόμη καλύτερα αυτό που ήδη κάνεις». Αυτή ήταν η απάντηση που έδωσε ο εκδότης κ. Σταύρος Πετσόπουλος σε ερώτηση συνέντευξης, σχετικά με το αν η οικονομική κρίση μπορεί να σημαίνει έκπτωση στην ποιότητα των βιβλίων της «Άγρας».
Αφορμή της συνέντευξης ήταν η βράβευση των εκδόσεων «Άγρα» με το ειδικό βραβείο «Εκδοτικό Αποτύπωμα» του «Public». Εκτός από την εμμονή του στη γραμμής της ποιότητας της «Άγρας», τα κυριότερα απ' όσα είπε ο κ. Πετσόπουλος, μιλώντας στο in.gr, ήταν τα εξής:
«Bραβευτήκαμε από μια επιτροπή εξαίρετων κριτών, και τους ευχαριστούμε γι' αυτό».
«Μακάρι να μπουν στον χάρτη των βραβείων και τα νέα ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ανά την Ελλάδα που άνοιξαν τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα στα χρόνια της κρίσης, κυρίως από το 2013 και μετά»
«Το ίδιο ισχύει για τους νέους εξαιρετικούς εκδότες, που προσφέρουν σπουδαία κείμενα με μεγάλη φροντίδα τυπογραφική και αισθητική και παρ’ όλες τις αντιξοότητες είναι αρκετά παλαβοί και παθιασμένοι ώστε να το τολμούν»
«Η φιλαναγνωσία δεν αποτελεί αξία από μόνη της, σημασία έχει τι διαβάζεις και πώς το επεξεργάζεσαι, όπως γράφουν η Edith Wharton και ο Schopenhauer σε δύο βιβλίδια που εκδώσαμε»
«To νέο είδος ευπώλητων βιβλίων λειτουργεί σαν χιονοστιβάδα που τείνει να πνίξει την πολυσημία απαιτητικών τίτλων και, στη διάρκεια, τη δυνατότητα ύπαρξής τους. Κάποια βιβλία πουλάνε επειδή ήδη πουλήσανε, χωρίς άλλα κριτήρια, σαν τη χιονόμπαλα που μεγαλώνει μόνο από το κύλισμά της και παρασέρνει τα πάντα»
«Η αγορά είναι δύσκολη, η οικονομική δυνατότητα των αναγνωστών είναι πολύ περιορισμένη, και η πληρωμή μας από τα βιβλιοπωλεία όλο και δυσκολότερη. Παρ' όλα αυτά έχουμε ένα εξαιρετικό πρόγραμμα, σύμφωνα βέβαια με τα δικά μας κριτήρια και των φίλων αναγνωστών μας, που μας δίνει το κέφι σε όλες τις αντιξοότητες»
«Πάντα ήταν δυσανάλογη η παρουσία εκδοτών και συγγραφέων στον τόπο μας. Προτιμώ όμως τη δυνατότητα στην Ελλάδα, ακόμα και στον καιρό της κρίσης, να εκδίδονται και οι μέτριοι συγγραφείς, καθώς και οι μικροί εκδότες να βρίσκουν το δρόμο της διανομής»
«Tα νέα οικονομικά δεδομένα της πολιτείας και της κοινωνίας έχουν δημιουργήσει ασφυκτική κατάσταση και έχουν οδηγήσει σε κλυδωνισμούς αλλά και στο κλείσιμο πολύ σοβαρών επαγγελματιών του βιβλίου. Ταυτόχρονα τα χρόνια αυτά έγιναν σπουδαία πράγματα στο χώρο μας, με κύριο την επιλογή σπουδαίων τίτλων, τη μεγάλη αναβάθμιση της τυπογραφικής ποιότητας, των μεταφράσεων κ.λπ»
«Μόλις κυκλοφορήσαμε Θωμά Κοροβίνη Κατάδεσμο , Γιόζεφ Ροτ Βερολινέζικα χρονικά – 1920-1933, Ετέλ Αντνάν Γράφοντας σε μια ξένη γλώσσα και Το τίμημα που δεν είμαστε διατεθειμένοι να καταβάλουμε για τον έρωτα. Άμεσα ετοιμάζονται :Μπέττυ του Σιμενόν, [το] μυθιστόρημα του Γιάννη Μαρή Το τέλος του δρόμου, το Ούτου του Καρύλ Φερέ, Ο νεαρός Φίλμπυ – Πορτραίτο ενός πράκτορα σε νεαρή ηλικία του Ρόμπερτ Λίττελ, [μια] συλλογή κειμένων του Φρόυντ για τις Καθημερινές σεξουαλικές διαστροφές, η ζωή και τα γραπτά του ποιητή Ανδρέα Καμπά (1919-1965), ο δεύτερος τόμος της Αυτοβιογραφίας του Νίκου Κούνδουρου, το μυθιστόρημα Τ’ Αστέρια του Σιντί Μουμέν του Μαχί Μπινμπίν, Το παγοδρόμιο του Ρομπέρτο Μπολάνιο, η συλλογή διηγημάτων του πρωτοεμφανιζόμενου Θόδωρου Φέστα Ο γέρος που φορούσε ένα καπέλο, Ο Αγώνας του ’21 και η υπονόμευσή του – Οι σύγχρονες μαρτυρίες και η κρίση του Σολωμού της Μαρίας Δεληβοριά, Η ταραχή των ανθρωπίνων του Διονύση Καψάλη και η συλλογή δοκιμίων του Σάββα Μιχαήλ Homo Liber».
