Ιούλιος 2010, ολική έκλειψη ηλίου στη Νήσο του Πάσχα.Συναρπαστικά δεδομένα για ένα φωτογραφικό ταξίδι στο πιο απομακρυσμένο νησί του πλανήτη. Οι φωτογραφίες του Λουκά Χαψή αποτυπώνουν τα μεγαλιθικά αγάλματα Moai, αλλά και έναν ουρανό με αστερισμούς και γαλαξίες σε ένα απόκοσμο και ονειρικό περιβάλλον. Ίδρυμα Ευγενίδου, Λεωφ. Συγγρού 387, έως 27/2
2 Αιτία Θανάτου: Ευθανασία
Μια από τις επιχειρήσεις- σκούπα των ναζί ήταν να μεταφέρουν χιλιάδες ψυχικά ασθενείς από άσυλα και ψυχιατρεία σε θαλάμους αερίων για τα περαιτέρω. Μια ανατριχιαστικά «αποτελεσματική» μέθοδος για να ξεμπερδεύουν με τους «άχρηστους» διαταραγμένους. Μόνο που κάποιοι διαταραγμένοι ζωγράφιζαν εντυπωσιακά. Η συλλογή Prinzhorn περιγράφει τη μοναδική αυτή εικαστική και ψυχαναλυτική περιπέτεια του 20ού αιώνα. Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138, έως 13/3
3 Οι μνήμες του σώματος, οι μνήμες της Χιροσίμα
Butoh, ένας χορός που προέρχεται από τον τρόμο της ατομικής βόμβας, από τη συνάντηση του παραδοσιακού ιαπωνικού θεάτρου με το σύγχρονο χοροθέατρο. Η Sumako Koseki ενώνει τον εσωτερικό με τον εξωτερικό κόσμο και δημιουργεί εικόνες οπτικού και υπαρξιακού σοκ. Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, 17/2, 21.00
Ο Αντονιόνι μετατρέπει ένα φαινομενικά αστυνομικό θρίλερ σε ένα δοκίμιο για την ύπαρξη, τις σχέσεις, τον κινηματογράφο. Σ’ αυτό το σινεφίλ αριστούργημα του ’70 κυριαρχεί η μυστηριακή σεξουαλικότητα μιας παράξενα όμορφης εικοσάρας. Η Μαρία Σνάιντερ, μετά το καταστροφικό (γι’ αυτήν) «Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι», επέστρεψε θριαμβευτικά. Και μετά ψιλοεξαφανίστηκε και την ξεχάσαμε. Μέχρι πριν λίγες μέρες, που έστω και μετά το θάνατό της ο Μπερτολούτσι της ζήτησε συγνώμη για εκείνο το οδυνηρό ταγκό. Και ξαναείδαμε το «Επάγγελμα ρεπόρτερ».
17°
