Πολιτικη & Οικονομια

Πόσο απέχει η Αμφίπολη από τα πανεπιστήμιά μας;

35179-109494.jpg
Ηλίας Μόσιαλος
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
77122-155392.jpg

Καθώς η αρχαιολογική σκαπάνη αποκαλύπτει βήμα προς βήμα τα όσα κρύβει ο τάφος της Αμφίπολης, σχεδόν κάθε Έλληνας παρατηρεί με μεγάλο ενδιαφέρον την εξέλιξη της ανασκαφής. Κάθε λεπτομέρεια γνωστοποιείται, κάθε νέο στοιχείο συζητιέται. Είναι φανερό ότι τα ευρήματα έχουν ανοίξει ένα νέο πεδίο στην αρχαιολογία και αρχαιογνωσία, που έρχεται να προστεθεί στα όσα έχει ήδη η Ελλάδα- και δεν είναι λίγα.

Μέσα στον ορυμαγδό της πληροφόρησης και των ανακυκλούμενων πληροφοριών για την Αμφίπολη, πέρασε απαρατήρητη την προηγούμενη βδομάδα μια ενδιαφέρουσα είδηση: ότι τέσσερα ελληνικά πανεπιστήμια βρίσκονται ανάμεσα στα 500 καλύτερα του κόσμου.

Αυτό δείχνει ότι το ελλαδικό ακαδημαϊκό δυναμικό αγωνίζεται και φέρνει αποτελέσματα, παρά τις δύσκολες συνθήκες, την κρίση και τα εμπόδια που θέτει το παρωχημένο πολιτικό σύστημα. Πολύ καλά πηγαίνουν και οι Έλληνες πανεπιστημιακοί στο εξωτερικό: σε σύγκριση με τον πληθυσμό της χώρας, η χώρα μας είναι πρώτη σε διεθνείς καριέρες στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.

Αλλά υπάρχουν μερικά απλά βήματα, με τα οποία η Ελλάδα θα μπορούσε να «πλασάρει» μερικά τουλάχιστον από τα πανεπιστήμιά της, όχι απλά στα 500 καλύτερα του κόσμου, μα στα 100 καλύτερα της Ευρώπης.

Πρώτο, απελευθέρωση των πανεπιστημίων μας από τον αποκλειστικό έλεγχο του κράτους και τον «εναγκαλισμό» της γραφειοκρατίας του.

Δεύτερο, ίδρυση αγγλόφωνωνΤμημάτων, έτσι ώστε να προσελκύονται αλλοδαποί φοιτητές, αντί να φεύγουν οι Έλληνες στο εξωτερικό.

Τρίτο, συστηματικές συνέργειες των Ελλήνων ακαδημαϊκών του εξωτερικού με τους εδώ.

Η Αμφίπολη είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, δεν υποτιμώ καθόλου τα ευρήματα, αλλά αφορά το παρελθόν αυτού του τόπου. Η συνεχής ενασχόληση με την ανασκαφή αποκαλύπτει μια μη χρησιμη στρατηγική «επιλογή» μας, ψυχολογική, κοινωνική και οικονομική ταυτόχρονα: ότι δηλαδή προτιμάμε να καταναλώνουμε τα καύσιμα του αρχαίου κλέους, παρά να παράγουμε, να προβάλλουμε και ν΄ αξιοποιούμε σύγχρονα δεδομένα. Όμως τα καύσιμα εκείνα, με ζωή δύο ή δυόμιση χιλιάδων ετών, κάποτε εξαντλούνται, ενώ η ανάπτυξη των πανεπιστημίων μας στο παρόν αποτελεί επένδυση στο μέλλον.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ