Ο Δημήτρης Αθανασιάδης σχολιάζει τη μικροπολιτική αντιμετώπιση των πυρκαγιών και την ανάδειξη της χυδαιότητας στον δημόσιο διάλογο.
Δεν έχω γνωρίσει ακόμα από κοντά κάποιον που να φτιάχνεται με καμένα δάση. Έχω ακούσει «να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η Βουλή», έχω δει άλλους φασίστες να διεγείρονται κρατώντας δάδες αναμμένες, έχω ακούσει με μπόμπες σε μπουζούκια τους στίχους του Πυθαγόρα «Βάλτε φωτιά και κάφτε τα, κάφτε τα, κάφτε τα».
Το Fire Information For Resource Management System δημοσιεύει τα μέτωπα της φωτιάς στην Ευρώπη όπως προκύπτουν από δορυφόρο της NASA, αλλά κάποιοι μπορεί να τα αμφισβητήσουν κι αυτά αφού όπως κάποτε αποκάλυψε ο Δημοσθένης της καρδιάς μας, όταν κάποιοι προσπαθούσαν να εφεύρουν το στιλό που δουλεύει σε μηδενική βαρύτητα, οι Ρώσοι έγραφαν με μολύβι.
Τα πλάνα στην τηλεόραση παίζουν σε λούπα σπίτια που καίγονται, ένα δυστοπικό πορτοκαλί με πυροσβεστικά αεροσκάφη που μοιάζει με σεκάνς από το «Apocalypse Now» του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Την ώρα που άνθρωποι κινδυνεύουν, πλάσματα πεθαίνουν, οικογένειες χάνουν τις περιουσίες τους και το φυσικό τοπίο καταστρέφεται γεμίζοντας με στάχτη την ατμόσφαιρα και απόγνωση το μυαλό σου, κάποιοι αποκαλύπτονται στις οθόνες.
Φίλοι, γνωστοί, mutual friends, άνθρωποι που δεν γνωρίζεις αλλά έρχεσαι πιο κοντά μαζί τους μέσα από τις αναρτήσεις τους, σπεύδουν να βοηθήσουν σε αυτό που συμβαίνει με τον τρόπο που μπορεί ο καθένας: κάποιοι διαθέτουν τα σπίτια τους σε συνθήκες πανδημίας, άλλοι γίνονται «σκυλομπαμπάδες» και «σκυλομαμάδες» για λίγες μέρες σε τετράποδα που πρέπει να εγκαταλείψουν τον χώρο τους, συλλέγουν είδη πρώτης ανάγκης, κάποιοι άλλοι κοινοποιούν οδηγίες προστασίας από το 112, χρήσιμα τηλέφωνα, επικοινωνούν μέσω inbox, προβαίνουν σε επιχειρηματικές δωρεές σε όσους έχουν ανάγκη μέσα από πρόχειρα live videos. Ευαισθητοποιούνται και γίνονται μέρος της «κοινωνίας των πολιτών» όπως αρέσκονται να αναφέρουν οι λογογράφοι των ηγετών.
Σελίδες με «μαύρο» και «καυστικό» χιούμορ, ανώνυμα προφίλ, άνθρωποι που γνώριζες και έχεις απομακρυνθεί από αυτούς μέσα από τις αναρτήσεις τους, δεν χάνουν την ευκαιρία να «δικάσουν» την κυβέρνηση, να γίνουν σε λίγα κλικ ειδήμονες μετεωρολόγοι, επαΐοντες της δασοπονίας και να ευχηθούν το «τελευταίο δέντρο να το κρατήσετε για να κρεμαστείτε». Πυρκαγιές και κρεμάλες, ένα οξυδερκές σχέδιο αποτελεσματικής διαχείρισης την ώρα που απειλείται η ανθρώπινη ύπαρξη με οδηγό τη «φωτιά του λαού που πλησιάζει», τη «χειρότερη λαίλαπα». Πάμε να το κάνουμε viral.
#Μητσοτακη_γαμιεσαι, #μητσοτακη_παραιτησου, #Μητσοτακη_καθαρμα, «ακατάπαυστα λαϊκά μπινελίκια» στην κρατική τηλεόραση από πυρόπληκτο, αγανακτισμένο, πολίτη. Πολίτες που, ω σύμπτωση, τυχαίνει να υποστηρίζουν με πάθος άλλο κόμμα και να δραστηριοποιούνται ως στελέχη στις τοπικές οργανώσεις της περιοχής τους. Γιατί αν δεν «γλεντήσει» το Twitter με το «βίντεο της χρονιάς», την ώρα που άνθρωποι δίνουν μάχη με τις φλόγες και βλέπουν τους κόπους μίας ζωής να χάνονται, πότε θα το κάνει; Ετοιμάσου, για τρίτο προφίλ, αδερφέ. «Αδερφέ» όπως «bro», που λένε και στις συμμορίες, σύμφωνα με πρόσφατο απίθανο ρεπορτάζ. Αν το επίπεδο του αντιπολιτευτικού λόγου είναι η on air προώθηση υβριστικών hashtags από κάθε Κυρ-Γιώργη και από τα υπόγεια των trolls, καθεμία και καθένας μπορεί να κρίνει πόσο ριζοσπαστικός, αριστερός και προοδευτικός είναι, πόσο πλεονεκτεί ηθικά. Κι αν δεν υπάρχει ούτε ένας στα γραφεία των πολιτικών παρατάξεων να γράψει δυο-τρεις καταδικαστικές αράδες τέτοιων χυδαίων συμπεριφορών που θέλουν να ορίσουν το επίπεδο της δημόσιας αντιπαράθεσης και συζήτησης κάπου ανάμεσα στη φρασεολόγια των «τσοντοκάναλων» και των χουλιγκανικών πεσιμάτων, η σιωπή του, η σιωπή τους είναι μάλλον προς απάντηση όλων μας.
Υπάρχουν κι εκείνοι, πάλι, βαθιά προβληματισμένοι και ανήσυχοι από τον καναπέ ή τις διακοπές τους, που δεν αντέχουν να μη συγχαρούν εκ των προτέρων τον κρατικό μηχανισμό για την αποστολή του να προστατευτούν οι ανθρώπινες ζωές και υπενθυμίζουν πως το 2007 πέθαναν 84 άνθρωποι από τις πυρκαγιές στην Ηλεία και το 2018 χάθηκαν στις φλόγες 102 άνθρωποι στο Μάτι. Αυτοί που βρίσκουν πάντα την αλήθεια, γκουγκλάροντας τη λέξη επενδύσεις και προσθέτοντας το μέρος που καίγεται, βρίσκοντας αδιάσειστα στοιχεία σε οικονομικά άρθρα, μάλλον διαφωνούν μαζί τους. Πόσο διαφέρουν από βουλευτές που βρίσκουν την ιδανική εικόνα ενός πυροσβέστη στο εξώφυλλο ενός video game; Πόσες καταστροφές πρέπει να γίνουν ακόμα για να αλλάξουν τρόπο σκέψης οι επικοινωνιακοί μηχανισμοί των κομμάτων; Nα συμφωνήσουμε πως κάθε κυβέρνηση πρέπει να κρίνεται και να ελέγχεται για τους αποτελεσματικούς χειρισμούς της; Nα μην αναδεικνύουμε την Καταστροφή ως Μεγάλη Ιδέα; Να μην πιάνουν «φωτιά» τα πληκτρολόγια μαζί με τα δάση;
