Ένα τείχος ανοσίας, τείχος δημοκρατίας

Ζήσαμε ένα χρόνο στο ρυθμό του Covid-19. Και ακόμα δεν τελειώσαμε. Διαβάζοντας τον μεγάλο φίλο μου καθηγητή φαρμακολογίας Αχιλλέα Γραβάνη, χαλκέντερο μαχητή στο πλευρό του ορθολογισμού, η νίκη κατά της πανδημίας απαιτεί χρόνο και πολλαπλές παράλληλες δράσεις. Ειδικά στην πρώτη φάση του εμβολιασμού, που θα διαρκέσει ένα περίπου έτος, τα μέτρα προφύλαξης θα πρέπει να μείνουν ενεργά. Η μάσκα, η απόσταση, η καθημερινή υγιεινή θα μας συντροφεύουν για καιρό ακόμα, αφού ο ιός δεν θα πάψει να μεταλλάσσεται και να αντεπιτίθεται. Η χρήση των αντιικών μονοκλωνικών αντισωμάτων μπορεί να βοηθήσει ενώ παράλληλα θα συνεχίζεται η προσπάθεια ανάπτυξης αντιικών φαρμάκων από το στόμα ώστε να αντιμετωπίζεται επαρκώς η λοίμωξη σε αρχικό στάδιο, στο σπίτι. Καθήκον κάθε χώρας είναι να κρατήσει χαμηλά την πίεση στις κλινικές «Covid 19» για ευνόητους λόγους μέχρι την τελική νίκη.

Όσοι λοιπόν σκέφτονται ότι μόλις κάνουν το εμβόλιο θα επανέλθουν στην προ Covid κανονικότητα, σκέφτονται λάθος. Τόσο λάθος όσο όταν σκέφτηκαν ότι το πρώτο κύμα τέλειωσε με το που άρχισαν οι ζέστες του Ιουνίου και το δεύτερο θα έρχονταν τα Χριστούγεννα ενώ στο ενδιάμεσο θα κάναμε τη ζωή μας κανονικά, σαν να μην έτρεχε τίποτα. Δυστυχώς κάπως έτσι σκέφτηκαν και οι υπεύθυνοι. Σήμερα, η παγκόσμια δυτική κοινότητα πληρώνει με εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές αυτό το λάθος. Που δεν είναι βέβαια ένα απλό λάθος εκτίμησης αλλά μια εν πολλοίς συνειδητή επιλογή με στόχο την προστασία της οικονομίας. Αν πεθάνει η αγορά θα πεθάνουν και οι άνθρωποι.

Όπως η μάζα είναι το μέτρο αδράνειας της ύλης στη μεταφορική κίνηση, έτσι και η κυρίαρχη ιδεολογία είναι το μέτρο αδράνειας της κάθε κοινωνίας στις αλλαγές. Φιλελεύθερες και καλοζωισμένες κοινωνίες ανοικτών θεσμών δεν είναι πρόθυμες να χάσουν κάτι από αυτά που κατέκτησαν με τόσο αγώνα και κόπο διά μέσου των αιώνων. Και γι’ αυτό, παρόλη την καθημερινή ενημέρωση για την εξέλιξη της πανδημίας, παρόλη τη γνώση για την επικινδυνότητα του ιού ένα μεγάλο μέρος του συνόλου αρνείται να τηρήσει τα μέτρα, αρνείται να αλλάξει πρόσκαιρα τρόπο ζωής. Δεν το κάνει σκόπιμα, απλώς δεν ξέρει πια να ζει αλλιώς. Και γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν το φαινόμενο ανεκτικά ελέγχοντας τις αντοχές του συστήματος υγείας, αυξομειώνοντας την ένταση των περιορισμών ώστε να περάσει η φάση χωρίς δραματικές συνέπειες τόσο για τις ίδιες όσο και τους περισσότερους πολίτες.

Η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας για την ισορροπία, για τον έλεγχο της εντροπίας. Η σταθερότητα των συστημάτων εγγυάται τη μακροζωία τους. Η εξέλιξη πραγματοποιείται αργά και ομαλά ακολουθώντας τις αρχές διατήρησης που διέπουν το σύμπαν υπενθυμίζοντας ότι μέσα στο χάος βασιλεύει πάντοτε η τάξη. Η τάξη του φυσικού νόμου. Οι αρχές διατήρησης της ποσότητας της ενέργειας (αλλά και υποβάθμισης της ποιότητας της), της ορμής, της στροφορμής, του φορτίου, του βαρυονικού και λεπτονικού αριθμού, οι μεγάλες συμμετρίες της φύσης. Χωρίς αυτές, αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας δεν θα υπήρχε και μαζί του δεν θα υπήρχε η ζωή, τουλάχιστον με τη μορφή που την ξέρουμε. Η πίστη στην αλήθεια του φυσικού νόμου και η παραδοχή της αδυναμίας μας να προσδιορίσουμε επακριβώς και να ελέγξουμε τα πάντα είναι ο πυρήνας της νεωτερικότητας, αυτός που κινεί τη σύγχρονη ιστορία.

Σε λιγότερο από ένα χρόνο έχουμε αποτελεσματικό και ακίνδυνο εμβόλιο. Η επιστήμη δίνει και πάλι τη λύση σ’ αυτήν την παγκόσμια  αστάθεια που προκάλεσε ο Covid -19. Και οι κοινωνίες κατά κανόνα αποδέχονται το ρόλο της και σέβονται τους ταγούς της. Στους γιατρούς τρέχουν όταν αρρωσταίνουν όχι στους αλμπάνηδες. Και γι’ αυτό «εναλλακτική Ιατρική» παρέμεινε πάντοτε στο περιθώριο. Είναι φυσικό οι ανόητοι, και οι αγράμματοι να αναζητούν λίγη δημοσιότητα κατασκευάζοντας θεωρίες συνομωσίας και σενάρια καταστροφής. Όπως είναι φυσικό να βρίσκουν και βήμα στα ΜΜΕ προωθούμενοι από άλλους ανόητους και αγράμματους «διαμορφωτές της κοινής γνώμης» που παρεπιδημούν εντός τους. Το διαφορετικό και το εναλλακτικό πάντοτε συγκινούσε μια μερίδα της κοινωνίας και γι’ αυτό καθήκον κάθε ευνομούμενης πολιτείας είναι να απομονώνει τις επικίνδυνες «θεωρίες». Στην πατρίδα μας για παράδειγμα αφήσαμε να αιωρείται η άποψη ότι ο ιός δεν μεταδίδεται με τη μετάληψη της Θείας Κοινωνίας στα πλαίσια μιας ανάλαφρης πλην όμως βλαβερής μεταφυσικής.

Η αστάθεια είναι και το περιβάλλον που ευδοκιμούν οι άφρονες και αδίστακτοι πολιτικοί, που τους έχουμε δώσει το επίθετο «λαϊκιστές», προσβάλοντας μάλλον τον «λαό» παρά τους ίδιους. Είναι αυτοί που πασχίζουν να φέρουν δυστυχία διευρύνοντας τις φυσιολογικές ρωγμές σταθερότητας και υποσχόμενοι τη δική τους «Γη της Επαγγελίας». Δηλαδή την σταθερότητα του δικού τους ολοκληρωτισμού. Μήπως κλείνοντας τις τράπεζες καταρρεύσει το οικονομικό σύστημα και η δημοκρατία; Μήπως πέσει η κυβέρνηση των αντιπάλων αν ο μεγάλος αριθμός των θυμάτων προκαλέσει την κατάρρευση του συστήματος Υγείας; Μήπως διαδίδοντας την δήθεν επικινδυνότητα των εμβολίων, ή απαξιώνοντας τα περιοριστικά μέτρα συμβάλλω στην διάδοση του θανατηφόρου ιού και μέσω αυτού πετύχω τον στόχο μου; Είναι μια πρακτική που, τουλάχιστον στη χώρα αυτή, τη ζούμε καθημερινά και εμπεδώνουμε το θεώρημα «του σκοπού που αγιάζει τα μέσα». Η θεώρηση της κοινωνίας ως άθροισμα από παγιωμένες αντίπαλες τάξεις που αντιμάχονται μέχρις εσχάτων με έπαθλο την εξουσία. Η πλήρης απαξίωση του έθνους και της δημοκρατίας.

Ο μαζικός εμβολιασμός και η αποτελεσματική θεραπεία είναι σήμερα εγγύηση δημοκρατίας. Εγγύηση ταχύτερης οικονομικής ανάκαμψης και ευημερίας. Ένα καρφί στα μάτια όσων έβλεπαν την πανδημία ως εμβρυουλκό παγκόσμιας αστάθειας και κατακλυσμιαίων ανατροπών. Ως ευκαιρία ανάδειξης νέων «τεράτων», χειρότερων αυτών που ανέδειξε η οικονομική κρίση του 10, ή ως ενίσχυση της κυριαρχίας των υπαρχόντων. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Μπολσονάρο εμμέσως πλην σαφώς απείλησε τους πολίτες της Βραζιλίας ότι αν κάνουν το εμβόλιο μπορεί και να μετατραπούν σε αλιγάτορα. Ο φόβος, η φτώχεια, η ανέχεια είναι το εργαλείο του κάθε δικτάτορα. Ρωτήστε και τους θιασώτες του Στάλιν ή του Μάο. Στην Ελλάδα έχουμε αρκετούς.

Η προσπάθεια των δημοκρατικών κυβερνήσεων για την σωστή οργάνωση της επιχείρησης των εμβολιασμών είναι μια βαθιά δημοκρατική πολιτική πράξη και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι που και η Ελλάδα ετοιμάζεται να υλοποιήσει το δικό της Εθνικό Σχέδιο Εμβολιασμού. Στον αγώνα αυτόν θα υπάρχουν αντιστάσεις από το μέτωπο του «κάθε μέρα αντί». Θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τα λάθη, τις αστοχίες και τις ελλείψεις κατά τη διάρκεια του εμβολιασμού για να απλώσουν το δηλητήριό τους. Εδώ και μέρες διάφοροι ανόητοι ανησυχούν δημοσίως για το χαμένο Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν. Κάποιος άλλος καλούσε από το ραδιόφωνο τους πολίτες να παραβούν το νόμο πληρώνοντας με γενναιότητα το πρόστιμο. Η συκοφάντηση της αποτελεσματικότητας του εμβολίου θα ενταθεί. Η ανάγκη να ξεχωρίσουμε εκστομίζοντας βλακείες είναι ανθρώπινη εδώ όμως είναι εγκληματική και ο αντίλογος πρέπει να είναι συνεχής και αιχμηρός.

Η ηρωική συμπεριφορά των υγειονομικών δεν με εκπλήσσει καθόλου. Στα 40 χρόνια διδασκαλίας στην ανώτερη Μέση Εκπαίδευση έτυχε να διδάξω Φυσική σε εκατοντάδες παιδιά που αργότερα έγιναν γιατροί και νοσηλευτές. Γνώρισα από νωρίς την πάστα αυτών των ανθρώπων, τη δίψα τους για γνώση, την προσήλωση στο στόχο τους, το αίσθημα της αποστολής που είχαν από μαθητές και μαθήτριες. Οι άξιοι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που τα παρέλαβαν συνέβαλαν αποφασιστικά στην επιστημονική και ηθική ολοκλήρωσή τους. Η πανδημία είναι μια ευκαιρία να αποδώσουμε την πρέπουσα τιμή σε έναν κλάδο που έχει ακούσει τα μύρια όσα από τους συνήθεις άφρονες.  

Σήμερα υγειονομικοί, διοικητικοί και πολίτες καλούμαστε να συνεργαστούμε αποτελεσματικά ώστε να χτίσουμε το δικό μας τείχος ανοσίας. Ένα τείχος δημοκρατίας και ευημερίας. Να πείσουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους να εμβολιαστούν. Ας το κάνουμε με πίστη και ενθουσιασμό. Το 2021 θα είναι μια καλύτερη χρονιά. Καλή χρονιά.