Ο Βαγγέλης Περρής σχολιάζει την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες και τις χρηματοδοτήσεις που έγιναν.
Όταν ο Ερντογάν έστειλε μία στρατιά δυστυχισμένων και κάμποσους πράκτορές του στα σύνορα με την Ελλάδα, η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ επέδειξε τα υψηλά πολιτικά αντανακλαστικά του χώρου και ζήτησε την άμεση υλοποίηση του τουρκικού σχεδιασμού. Αντιδρώντας στο κλείσιμο των συνόρων απαίτησε «να μπει τέλος στην ακροδεξιά κατηφόρα» και διαβεβαίωσε ότι «με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες θα ζήσουμε μαζί». «Οι νέοι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να διεκδικούν και να ονειρεύονται» δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας, ενώ οι λιγότερο νέοι βουλευτές του έβγαιναν στα πουλημένα κανάλια για να ενημερώσουν τον λαό ότι οι ντόπιοι, που είναι υπέρ των κλειστών συνόρων, στην πραγματικότητα θέλουν να υπερασπιστούν τις παράνομες βίλες τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι λόγοι που οι νεολαίοι και βουλευτές επιθυμούν να αυξηθούν οι προσφυγικές-μεταναστευτικές ροές είναι αποκλειστικά ανθρωπιστικοί και γνωρίζουν ότι το κόμμα τους διαθέτει το μηχανισμό να προσφέρει στους κυνηγημένους μία βάρκα για να τους μεταφέρει, ένα πιάτο φαΐ για να τους ταΐσει και ένα κεραμίδι για να βάλουν πάνω απ’ το κεφάλι τους.
Σε τούτο το σπίτι ο αγέρας έγινε βαρύς κι ανεξήγητος
Το κεραμίδι το φρόντισε ο σ. Παπαδημούλης. Με τα λεφτά της αντιδραστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης των μονοπωλίων αγόρασε κοψοχρονιά σε υποβαθμισμένες περιοχές καμιά τριανταριά σπίτια τα οποία νοικιάζει με υψηλά −για τη ζώνη που βρίσκονται− ενοίκια που επιδοτούνται από τη μισητή Ε.Ε. Για την ωραία του αυτή πρωτοβουλία βρήκε συμπαραστάτη τον γνωστό ανθρωπιστή σ. Πολάκη αλλά όχι πολλούς άλλους, γιατί ο (αστικός) κόσμος είναι κακός, οπότε ο συμπαθής real estateman κατέστρωσε ένα πανούργο σχέδιο για να αλλάξει το δικό του τοπίο και να απαλύνει τον πόνο των άλλων. Δήλωσε ότι θα συνεχίσει να νοικιάζει τα σπίτια, αλλά τα χρήματα που παίρνει από τους πρόσφυγες θα τα διαθέτει στους πρόσφυγες και φυσικά ουδείς αμφιβάλλει για την κομμουνιστική ειλικρίνειά του, γι’ αυτό και θεωρήθηκαν περιττές οι λεπτομέρειες αυτής της δωρεάς. Με ποιον μηχανισμό θα γίνονται οι εκταμιεύσεις, ποιος θα τις επιβλέπει, τι θα γίνει με τα ήδη εισπραχθέντα κονδύλια και λοιπά.
Ένας Παπαδημούλης δεν φέρνει τη στεγαστική άνοιξη. Χρειάστηκαν και άλλες στέγες προκειμένου να φιλοξενηθούν οι ταλαίπωροι και η πρώτη κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να τους εγκαταστήσει σε ειδικούς οικίσκους. Ο Οδυσσέας Βουδούρης ήταν τοποθετημένος Γενικός Γραμματέας Πρώτης Υποδοχής και Ταυτοποίησης από την πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση και είχε μιλήσει για «πιέσεις και αλλαγή των προδιαγραφών που αφορούν στην κατασκευή νέων οικίσκων οι οποίες τριπλασίαζαν το κόστος της κατασκευής τους από 2.5000.000 σε 8.600.000 ευρώ». Ο πρώην Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής είχε επίσης καταγγείλει «απευθείας αναθέσεις σε προσωπικούς συνεργάτες και φίλους του υπουργού» και εν τέλει παραιτήθηκε αφήνοντας αιχμές για σκάνδαλα και κακοδιαχείριση: «Το μέσο κόστος ενός πρόσφυγα στη Νορβηγία, ανά έτος, είναι της τάξεως των 12.000 (ευρώ). Στην Ελλάδα είναι 15.000».
Στη συνέχεια έγιναν προσπάθειες να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο το εθνικό ρεκόρ. Όταν αναζητήθηκαν και άλλοι χώροι φιλοξενίας πέραν των οικίσκων και των σπιτιών του Παπαδημούλη, ο Επαμεινώνδας Φαρμάκης, μέλος της κοινότητας των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, συνιδρυτής και γενικός διευθυντής της HumanRights360, παρατήρησε περίεργα φαινόμενα: «Σύμφωνα με πληροφορίες, βλέπουμε τιμές δωματίου 100 ευρώ την ημέρα, στη μέση του πουθενά... Χρεώνονται σε μακρινή παραλιακή περιοχή της Αττικής δωμάτια από 80 έως 100 ευρώ την ημέρα και μάλιστα off season».
Ο νέος διευθυντής Υποδοχής και Ταυτοποίησης του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, αντιστράτηγος Ε.Α. Ανδρέας Ηλιόπουλος, γνώριζε πολύ περισσότερα όταν δήλωνε «υπάρχουν ενδείξεις για εκτεταμένα φαινόμενα κακοδιαχείρισης κονδυλίων τόσο από τον κρατικό μηχανισμό που εμπλέκεται, συμπεριλαμβανομένου του ΥΠΕΘΑ και άλλων φορέων, όσο και από ΜΚΟ οι οποίες διαχειρίζονται κοινοτικούς πόρους». Την επομένη απεπέμφθη απο τον προϊστάμενό του σ. Βίτσα.
Αυτός που παρέμενε σταθερός ήταν ο δολοφονηθείς τέως αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ μετέπειτα επιχειρηματίας και κουμπάρος του υπουργού Εθνικής Άμυνας, ο οποίος έχει καταγραφεί από την ΕΥΠ να λέει στον πνευματικό αδελφό του «πήραμε όλα τα αεροδρόμια της Fraport, πήραμε απευθείας το τέμενος που θα γίνει στο Βοτανικό πήραμε και τα hot spots».
Είδαμε τα πλοία να φέρνουν τις μυθικές χώρες
Οι πρόσφυγες και μετανάστες, πριν εγκατασταθούν στα κάπως ακριβούτσικα καταλύματα, έπρεπε να ταξιδέψουν. Εδώ αρχίζει η αριθμητική. Σύμφωνα πάλι με τον διευθυντή της Human Rights «αυτό που έκαναν στο υπουργείο Άμυνας ήταν το εξής: χρησιμοποιούσαν έναν κωδικό με την ονομασία "μεταφορές". Εκεί μέσα αναφέρονταν οι συνολικές μεταφορές για κάποια περίοδο – χωρίς να υπάρχει κάποια διαφοροποίηση ότι αυτές είναι μεταφορές προσφύγων ή μεταφορές προσωπικού, στρατιωτών...Τα έξοδα που είχαν γίνει τα "χρέωναν" στις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις». Για να γίνει κατανοητή η δημιουργική λογιστική, χρειάζεται παράδειγμα. Το προσφέρει ο ίδιος υπεύθυνος: «Μας ενημέρωσαν για ναυλώσεις με 5.000 και 6.000 ατόμων στη Σάμο, ενώ στο νησί υπήρχαν κάτω από 1.000 πρόσφυγες και μετανάστες».
Η πρώτη δικαιοσύνη είναι η σωστή διανομή του ψωμιού
Οι πρόσφυγες και μετανάστες, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, διαθέτουν τη μαγική ιδιότητα του πολλαπλασιασμού και της μετέπειτα εξαφάνισης. Όπως μας έχει διαβεβαιώσει η αρμόδια υπουργός σ. Τασία Χριστοδουλοπούλου, πήγαιναν στην Ομόνοια για να λιαστούν και ξαφνικά γίνονταν καπνός. Στη συνέχεια φαίνεται ότι οι εξαφανισμένοι έσκαγαν μύτη στους καταυλισμούς την ώρα του φαγητού, έτρωγαν και ξαναχάνονταν από προσώπου γης. Η περίπτωση του κέντρου υποδοχής και ταυτοποίησης ΒΙΑΛ στη Χίο είναι χαρακτηριστική. Στις 19 Ιανουαρίου του 2017, οι έλληνες αρμόδιοι μέτρησαν τους πρόσφυγες και τους βρήκαν 2.200. Ανέθεσαν χωρίς διαγωνισμό σε συγκεκριμένο προμηθευτή τη σίτισή τους με κόστος περίπου 16.000 την ημέρα. Δέκα ημέρες αργότερα κατέφθασε κλιμάκιο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ. Μέτρησε τους φιλοξενούμενος και τους βρήκε 1.400. Οι 800 μερίδες, κόστους περίπου 5.800 ευρώ την ημέρα ήτοι 175.000 τον μήνα, πήγαιναν σε φαντάσματα.
Το φαινόμενο επαναλαμβάνεται σε όλα τα νησιά υποδοχής και επειδή Ελλάδα δεν είναι μόνο το Αιγαίο, στη Σίνδο χρεώνονται 450 μερίδες για 59 πρόσφυγες, στο Ωραιόκαστρο 1.200 για 698 και στις Σέρρες ανέλαβε το στέλεχος της Νομαρχιακής του ΣΥΡΙΖΑ σ. Τάπας να μοιράσει δίκαια το καρβέλι στης Γης τους κολασμένους. Η τότε βουλευτής Σερρών του ΣΥΡΙΖΑ σ. Αφροδίτη Σταμπουλή εξέφρασε δημοσίως τη δυσαρέσκειά της για το συριζαϊκό σύστημα σίτισης των προσφύγων, ύψους 750.000 ευρώ. «... Αυτό που ξέρω είναι ένα άλλο ηθικό θέμα: η συντονίστρια του χώρου η κ. Χρύσα Τάπα είναι κόρη του κ. Τάπα, δηλαδή η κ. Τάπα που θα παραλαμβάνει τα τρόφιμα από τον πατέρα της και θα τα ελέγχει και υποτίθεται ότι θα πάρει και κάποια μέτρα εάν αυτά δεν είναι όπως πρέπει, είναι κόρη του προμηθευτή, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα».
Η αντίδραση των στελεχών της Κουμουνδούρου για όσα κατήγγειλε η συριζαία βουλευτίνα, οι προηγούμενοι και οι επόμενοι, συμπικνώνεται στη φράση «αγρόν ηγόρασαν». Μερικοί για να τον νοικιάσουν στις ανθρωπιστικές δομές.
Υ.Γ.: Ένα διαφημιστικό σποτάκι που βρέχει χρήμα πάνω σε έναν αλληλέγγυο. Εκείνος τα μαζεύει με απληστία και αρχίζει να φωνάζει «ζήτω ο βλαστός της Δρακογενιάς Αλέξης». Ο ΣΥΡΙΖΑ το καταγγέλλει γιατί τσουβαλιάζει τους αλληλέγγυους παρουσιάζοντάς τους σαν πουλημένους. Θα είχε δίκιο.
