Ο Ανδρέας Παπαδόπουλος γράφει για τον Παπαδημούλη που πάστηκε με τα σπίτια «στην πλάτη» και το χαμένο πολιτικό αισθητήριο στον ΣΥΡΙΖΑ.
Όταν το πρόσωπο ενός πολιτικού γίνεται κυρίαρχη φιγούρα για τους γελοιογράφους-σκιτσογράφους τότε σημαίνει πως ο πολιτικός αυτός, αν έχει στοιχειώδη ενσυναίσθηση, βρίσκεται ένα βήμα πριν τη συνταξιοδότηση. Αν ο ίδιος και ο οικογενειακός - φιλικός περίγυρος δεν το αντιλαμβάνονται, τότε, συνήθως, επεμβαίνει το Κόμμα!
Αυτό ισχύει σε πολύ μεγάλο βαθμό με την περίπτωση Παπαδημούλη. Έχει μετατραπεί στη χαρά των γελοιογράφων και σε πρώτη επιλογή για το μαγικό πενάκι τους.
Εδώ και μήνες, ο Παπαδημούλης είναι στο επίκεντρο της αρνητικής δημοσιότητας. Είτε αυτό είχε να κάνει με την αντικοινωνική συμπεριφορά του, όταν επέστρεψε από τις Βρυξέλλες και ο τηλεοπτικές φακός τον συνέλαβε όχι μόνο να μην τηρεί την υποχρεωτική καραντίνα αλλά να γεμίζει με τη βοήθεια του αστυνομικού του τρία καρότσια σε σούπερ μάρκετ. Είτε με τις καταθέσεις μαμούθ και τα δεκάδες ακίνητα που έχει στη διάθεσή του. Ακίνητα που νοικιάζει μέσω ΜΚΟ σε μετανάστες και μετά τον ορυμαγδό των αντιδράσεων δήλωσε ότι θα διαθέτει τα καθαρά έσοδά τους για κοινωφελείς σκοπούς…
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ πιάστηκε με τα… σπίτια στην πλάτη. Και τι έκανε τότε; Χρησιμοποίησε τη γνωστή προπαγανδιστική καραμέλα περί συμφερόντων και μέσων ενημέρωσης που τον χτυπούν κατόπιν εντολής της ΝΔ. Το έργο αυτό, ωστόσο, και δυστυχώς για τον κ. Παπαδημούλη, είναι τόσο παιγμένο που δεν κόβει εισιτήρια. Αντιθέτως, κόβει πολλά εισιτήρια η περίπτωσή του, καθώς έχει προκαλέσει τεράστια οργή στον κόσμο της αριστεράςκαι στην ευρύτερη βάση του κόμματος ο βίος του.
Και εδώ έρχεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία, αν μη τι άλλο, ήξερε τα προηγούμενα χρόνια να πιάνει τον λαϊκό σφυγμό. Ε, λοιπόν, φαίνεται πως έχουν χάσει τελείως στην Κουμουνδούρου το πολιτικό τους αισθητήριο. Διότι πώς αλλιώς να εξηγηθεί η σημερινή τοποθέτηση (DION ΤV) του εκπροσώπου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Aλέξη Χαρίτση, στο περιθώριο της σημερινής συνεδρίασης της Πολιτικής Γραμματείας ότι «ο κ. Παπαδημούλης, ένας άνθρωπος με μακρά πολιτική διαδρομή, με τη δήλωσή του έδωσε πλήρεις απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα και ξεκαθάρισε πως ό,τι έχει πράξει έχει γίνει με απόλυτη διαφάνεια».
Και πρόσθεσε: «Οι τελευταίοι που δικαιούνται να μιλούν είναι τα στελέχη της κυβέρνησης και της ΝΔ που σύμφωνα με τα Πόθεν Έσχες χρωστάνε υπέρογκα ποσά στις τράπεζες. Αλλά ούτε το ίδιο κόμμα της ΝΔ που “κατάφερε” το 2019 να αυξήσει το δανεισμό του κατά 30 εκ. ευρώ, τη στιγμή που οι Έλληνες πολίτες και οι επιχειρηματίες δεν έχουν πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό».
Τι κάνεις, Δημήτρη, σπίτια νοικιάζω, θα μπορούσε να αναφωνήσει το τελευταίο μέλος του ΣΥΡΙΖΑ που χλευάζεται στα καφενεία και στις παρέες του για το βίο του Παπαδημούλη. Και που θα περίμενε απο τον κ. Τσίπρα να στείλει σπίτι(α) του τον κ. Παπαδημούλη προκειμένου να περάσει ένα ισχυρό μήνυμα. Πώς θα νιώθουν άραγε σήμερα τα απλά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ με την «απόφαση» της Π.Γ. να πάρει πάνω της τον κ. Παπαδημούλη και να ξοδέψει άλλο ένα (μεγάλο) κομμάτι από το εναπομείναν μαξιλάρι ηθικής του κόμματος;
Κάποιοι, βεβαίως, πιο «υποψιασμενοι» εκτιμούν ότι κάτι άλλο μπορεί να παίζει με τις ενοικιάσεις σπιτιών σε μετανάστες μέσω ΜΚΟ και ότι μπορεί να έχει στηθεί ολόκληρη φάμπρικα. Και το λένε αυτό διότι αποκλείουν ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του να μην «πιάνουν» το σφυγμό του κόμματος και κατ’ επέκταση της κοινωνίας. Αποκλείεται, λένε, να είναι τόσο κλεισμένοι στη γυάλα της Κουμουνδούρου και οι κεραίες τους να μην αντιλαμβάνονται ότι η περίπτωση Παπαδημούλη μπορεί να εξελιχθεί σε απίστευτο βαρίδι για τον ΣΥΡΙΖΑ και να αποτελέσει θρυαλλίδα πολιτικών εξελίξεων.
Στο ΠΑΣΟΚ, πάντως, σχολιάζουν με νόημα, ας ρωτήσουν και εμάς τι πάθαμε το 2012…
13°
